کتاب والایش

کتاب والایش نوشتهٔ تراویس بگ ول و ترجمهٔ سهیلا سهرابی است. انتشارات کتابسرای تندیس این رمان نوجوان خارجی را منتشر کرده است؛ جلد اول از مجموعهٔ «بیدار باش».

درباره کتاب والایش

کتاب والایش دردارندهٔ رمانی علمی - تخیلی نوشتهٔ تراویس بگ ول است. نام شخصیت اصلی این رمان نوجوان «جیسون» است. او خسته و بیزار از دنیای واقعیت، وارد بیدارباش می‌شود؛ بیدارباش یک بازی واقعیت مجازی جدید است که به تازگی وارد بازار شده و به بازیکنان وعده‌های عجیب و بی‌سابقه می‌دهد. جیسون به سرعت می‌فهمد در مسیری قدم گذاشته که به اصلا انتظارش را نداشت. او در این بازی قهرمان نیست و قرار نیست کسی را نجات بدهد یا آدم‌های بد را نابود کند. در واقع، شاید شخصیت شرور داستانْ خودش باشد. او ناامیدانه به دنبال راه فرار است و این بازی گذرگاهی است برای دستیابی به آزادی و قدرتی که او در زندگی واقعی‌ کم دارد.

خواندن کتاب والایش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به نوجوانانی که به داستان‌های خارجی و رمان‌های علمی - تخیلی علاقه دارند، پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب والایش

«شالودهٔ طرحی در ذهنش شکل گرفت و هیجان در وجودش فوران کرد. آزمایش با ویرایشگر را شروع کرد و کم‌کم جسمی در هوای مقابلش کالبد یافت.

اسکلتی درشت بود و تقریباً دو متر و نیم قد داشت. جیسون موجودی لازم داشت که قوی و بادوام باشد، پس برای ساختن هر اندامش از چند استخوان استفاده کرد. مانای سیاه مانند چسب عمل می‌کرد و می‌توانست چند استخوان را به هم بدوزد. ثبات و دوام چنین استخوانی به اندازهٔ یک استخوان کامل نبود، اما مهارت استخوان‌سازی جیسون هنوز آن‌قدر بالا نرفته بود که استخوان‌ها را با هم ترکیب کند.

اسکلت حقیقتاً عظیم بود. دست‌ها و پاهایش تقریباً سی سانتیمتر قطر داشتند. استخوان‌های تیز بزرگی در ستون فقراتش به صف شده بودند و جیسون دُمی برایش درست کرده بود که به یک گلولهٔ خاردار منتهی می‌شد. گلوله را با استفاده از یک جمجمه ساخته و تأثیرش هراس‌انگیز بود. مجبور شد چند بار امتحان کند تا دمش درست دربیاید؛ می‌خواست علاوه بر هولناک بودن، حرکت هم بکند. بعد از کمی آزمایش، کشف کرد که استفاده از مهره‌های ستون فقرات به آن انعطاف بیش‌تری می‌دهد. چون مخلوقش شکل یک‌جور اسکلت مارمولک عظیم را به خود می‌گرفت، جیسون جمجمهٔ تقویت‌شدهٔ آن را با یک جفت شاخ شیطانی تزیین کرد. بسیاری از استخوان‌ها کمی سوخته و دوده‌زده بودند و همین باعث شده بود اسکلت تقریباً سیاه به نظر برسد.

برای سلاح، چند تیغهٔ شانه را به هم وصل کرد و صفحهٔ استخوانی بزرگی ساخت. سپر یک متر و نیم طول داشت و به نظر می‌رسید از فلس‌های استخوانی ساخته شده باشد. جیسون سپر استخوانی را مستقیماً به دست چپ اسکلت جوش داد و نیاز به ساختن دست را از سرِ خود باز کرد. بعد با استفاده از استخوان‌های ساعد، میخ‌های سی سانتیمتری ساخت و در فواصل منظم به بخش بیرونی سپر وصل کرد.

دست راست موجود از آرنج به پایین تبدیل به یک شمشیر استخوانی غول‌آسا می‌شد. جیسون ترجیح می‌داد برایش چماق یا تبر بسازد، چون این سلاح‌ها بیش‌تر بر قدرت وحشیانه تکیه داشتند و برای استفاده از آن‌ها دقت کم‌تری لازم بود؛ اما با سطح مهارت استخوان‌سازی‌ِ الانش قادر به ساختن چنین سلاح‌هایی نبود. خوشبختانه توانست لبه‌ای به ستون استخوانی که تیغهٔ شمشیر را تشکیل می‌داد، اضافه کند.»