کتاب روانشناسی خود انگاره

«روان‌شناسی خودانگاره» نوشته شروین وکیلی(-۱۳۵۳) جامعه‌شناس و نویسنده است. گفته می‌شود در دوران مدرن انسان‌ها، جایگاه یگانه خویش را گم می‌کنند و «من» بودن آن‌ها در معرض پرسش قرار می‌گیرد. فوکو در نقدی این نکته را طرح کرده که پرسش اصلی مدرنیته جایگاه و موقعیت سوژه در زمان حال است. به عبارت دیگر، شالوده‌ی نگاه مدرن، رابطه‌ای است که «من» با «اکنون» برقرار می‌کند. از سوی دیگر، گیدنز جامعه‌شناسی را هم‌چون علمِ بررسی مدرنیته تعریف می‌کند. با جمع بستن دو نقل قول یادشده، می‌توان به تصویری دقیق‌تر از چشم‌داشت این نوشتار دست یافت. موضوع محوری این نوشتار همان مسأله‌ی محوری مدرنیته، یعنی سوژه در موقعیت «اکنون»، است. سوژه به عنوان هویتی روان‌شناختی، کالبدی زنده، و موقعیتی جامعه‌شناختی است که در اکنون، به مثابه عرصه‌ای از تلاقی گزینه‌های رفتاری، حضور دارد و در بستری برساخته از قدرت به انتخاب کردار خویش دست می‌یازد. این متن برای بررسی جایگاه سوژه، در تلاش بوده است تا داده‌های عصب‌شناسانه، روان‌شناسانه، جامعه‌شناسانه، زبان‌شناسانه، و تاریخی را در گستره‌ای وسیع با یکدیگر تلفیق کند از این رو، این نوشتار متنی میان رشته‌ای است که از تمام داده‌ها و کلیه‌ی شواهدی که به کار گشودن معمای سوژه بیاید بهره خواهد جست، بی‌توجه به این که داده‌ی مربوطه در رده‌بندی کلاسیک علوم چه جایگاهی دارد و در تیول کدام علم قرار می‌گیرد. متن کنونی تلاشی است برای صورت‌بندی مجدد مفهوم سوژه، و احیای آن به شکلی که در زمانه‌ی امروزین ما مورد نیاز و مطالبه است.