کتاب حق زن بر هدایت و مدیریت جامعه اسلامی از دیدگاه فقه

کتاب «حق زن بر هدایت و مدیریت جامعه اسلامی از دیدگاه فقه» نوشتۀ نرگس آبسردی است و انتشارات آذرفر آن را منتشر کرده است. موضوع این کتاب بررسی حق زن در فقه اسلامی است.

درباره کتاب حق زن بر هدایت و مدیریت جامعه اسلامی از دیدگاه فقه

زنان نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند. آن‌ها در شکل‌گیری و تداوم نظام جمهوری اسلامی حضور داشتند و در عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، علمی، سیاسی و مدیریتی مشارکت کرده‌اند که نشان می‌دهد فعالیت و تلاش این زنان در بازار کار، تلاش و فعالیت، حداقل برابر با مردان است؛ ولی درصد کمی از زنان در مسند مدیریت و تصمیم‌گیری هستند و سهمشان در مدیریت‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی با مردان قابل‌مقایسه نیست. این در حالی است که زنان از دیدگاه اسلام از تمام حقوق انسانی اعم از سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به اندازۀ مردان برخوردار هستند.

در یک نظام الهی که مدیریت اسلامی در آن بر اساس شایسته‌سالاری با ویژگی‌های الهی است، زنان نیز مانند سایر مردان باید در عرصه‌های مختلف مشارکت مدیریتی داشته باشند تا جایگاهشان ارتقا پیدا کند. کتاب حق زن بر هدایت و مدیریت جامعه اسلامی از دیدگاه فقه این موضوع را بررسی کرده و نشان می‌دهد که لازم است توان و استعداد زنان به‌عنوان نیمی از نیروی انسانی در مدیریت امور جامعه شناخته شده و مورد ارزیابی قرار بگیرد تا در برنامه‌ریزی‌های کشور، شرایط مشارکت هر چه بیشتر زنان در امور مختلف همراه با رعایت تساوی در حق استفاده از فرصت‌های شغلی و نظام مدیریتی فراهم گردد. باتوجه‌به چالش‌های موجود و اختلافات میان علما و نیز قوانین در خصوص پیامبری، امامت، امام‌جماعت، قضاوت، مرجعیت، ریاست‌جمهوری و تدریس و تحصیل زن وجود داشته، نرگس آبسردی تلاش کرده است تا حق زن بر هدایت و مدیریت جامعه اسلامی از دیدگاه فقه را بررسی کند. 

خواندن کتاب حق زن بر هدایت و مدیریت جامعه اسلامی از دیدگاه فقه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دانشجویان رشتۀ فقه، حقوق و همچنین علاقه‌مندان به مسائل زنان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب حق زن بر هدایت و مدیریت جامعه اسلامی از دیدگاه فقه

«حقوق اجتماعی زن در موسع‌ترین تعبیر، به آزادی‌ها، توانایی‌ها، مصونیت‌ها و مطالباتی گفته می‌شود که جامعه آن را برای رشد و اعتلاي فرد، لازم و ضروری می‌شمرد و آنها را تضمین می‌کند؛ بدین‌سان که قانون اساسی بسیاری از آنها را به‌عنوان حقوق ملت در برابر دولت می‌شناسد و دولت را به اجرای آن ملزم و مکلف می‌کند. هر فردی به‌عنوان یک انسان و عضوی از جامعه بشری، یک‌سری حقوق و مزایاي اساسی - مانند حق حیات و حق آزادی - دارد که بدون آن، زندگی و حیات اجتماعی وی ممکن نیست. این حقوق که از آن به حقوق طبیعی و ذاتی تعبیر می‌شود، لازمۀ زندگی اجتماعی و شخصیت انسانی هر فرد است. همچنین، انسان دارای یک‌سری حقوق شخصی و خانوادگی - مانند حق تابعیت، حق ازدواج و داشتن فرزند - است که از آن به احوال شخصیه تعبیر می‌شود.»