دانلود و خرید کتاب صوتی بن هور: داستان عیسی (خلاصه کتاب)

کتاب صوتی بن هور: داستان عیسی (خلاصه کتاب) نوشتهٔ لوییس والاس و کلاید نهرنز و ترجمهٔ مریم قنبری است. حمید غلامعلی و نازنین موذن زاده گویندگی این رمان صوتی را انجام داده‌اند و انتشارات نوژین آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی بن هور: داستان عیسی (خلاصه کتاب)

کتاب صوتی بن هور: داستان عیسی (خلاصه کتاب) نگاهی داستانی به فضای اجتماعی پیش از پیامبری حضرت عیسی (ع) دارد. این اثر را یکی از نوشته‌های ادبی مشهور جهان دانسته‌اند که ماجرای آن در زمان زندگی و پیامبری حضرت مسیح می‌گذرد. داستان از این قرار است که شاهزاده‌ای یهودی به‌خاطر توطئه و دسیسهٔ دوست نااهلش دستگیر و به‌عنوان برده به منطقه‌ای دوردست تبعید می‌شود. او بعد از دوران تبعید به‌قصد انتقام و نجات‌دادن خواهر و مادرش به وطن برمی‌گردد. بر اساس این رمان فیلم مشهوری نیز ساخته شده است که در سال ۱۹۶۰ میلادی، برندهٔ ۱۱ جایزهٔ اسکار شد.

شنیدن کتاب صوتی بن هور: داستان عیسی (خلاصه کتاب) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران ادبیات داستانی آمریکا و قالب رمان تاریخی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی بن هور: داستان عیسی (خلاصه کتاب)

«توجه مردم به یهودا جلب شد که پیاده و نیمه‌عریان بود و دست‌هایش به پشتش بسته شده بود و با بندی مچ‌هایش را به گردن اسب بسته بودند. ناگهان یهودا از خستگی بر روی زمین افتاد. سربازان کنار چاهی ایستادند. روستائیان به آن‌ها نزدیک شدند و متوجه شدند که اسیر، پسری جوان است. در همین هنگام یک نفر را دیدند که از دور به نزد آن‌ها می‌آمد. زنی فریاد زد: «نجار می‌آید.» نجار مردی محترم به نام یوسف بود که با شاگردش به آن‌ها نزدیک می‌شد.

مردم از یوسف خواستند تا با سربازان صحبت کند تا بفهمند آن جوان کیست و چه جرمی مرتکب شده است؟ یوسف با سربازان صحبت کرد و متوجه شد که این جوان یک یهودی است و پسر یکی از شاهزاده‌های اورشلیم است که مردم او را بن هور می‌نامیدند.

جوانی که همراه یوسف بود، به یهودا نزدیک شد و از چاهی که در نزدیکی آن‌ها بود کمی آب به او داد. یهودا که کمی حالش جا آمده بود، به بالا نگریست، صورتی را دید که هیچ‌گاه فراموش نکرد. او جوانی هم‌سن‌وسال خودش را دید که در نگاهش لطف و محبت دیده می‌شد و نیروی اراده از چشمان و صورتش می‌بارید. این جوان پسر مریم بود و این اولین باری بود که یهودا او را می‌دید.»