کتاب می خواهم بدانم

کتاب می خواهم بدانم (روش کاوشگری و پژوهش در کلاس درس برای کودکان ۷ تا ۱۰ ساله) نوشتۀ محبوبه اسپیدکار است و انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آن را منتشر کرده است. در این کتاب مباحث مربوط به نحوۀ آموزش کودکان به روش‌های نوین آموزشی برای والدین و مربیان بیان شده است.

درباره کتاب می‌خواهم بدانم

موضوع مورد بررسی این کتاب تعامل یادگیرنده با دانش و ساخت آن و همچنین کم کردن نقش معلم و افزایش نقش یادگیرنده در فرآیند یادگیری است که در رویکردهای نوین آموزش و پرورش سراسر جهان مورد توجه ویژه‌ای قرار دارد. پرورش انواع زمینه‌های تفکر در این رویکرد بسیار اهمیت دارد.

این رویکرد، بسته به موضوع و اهدافی که برای یادگیری تعیین می‌شود یا تفاوت‌هایی که در روش‌های اجرا یا محتوا و موضوع وجود دارد، عناوین متفاوتی پیدا می‌کند. یادگیری اکتشافی، یادگیری مشارکتی، یادگیری مبتنی بر گفت‌وگوی جمعی، یادگیری پژوهش‌محور و حتی فلسفه برای کودکان، همگی حاصل نگاه به فرآیند یادگیری و پژوهش است.

این کتاب شامل چهارفصل می‌شود، فصل اول کاوشگری چیست و مباحث مرتبط با آن، فصل دوم برنامه‌ریزی برای کاوشگری کودکان و مباحث مرتبط با آن، فصل سوم، کاوشگری برای کودکان در سال‌های نخست دبستان و در بخش آخر کتاب فعالیت‌های عملی برای این منظور در نظر گرفته شده و آموزش داده می‌شود.

خواندن کتاب می‌خواهم بدانم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به اولیا، مربیان و پژوهشگران پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب می‌خواهم بدانم

«پژوهش برای کودکان، آنچه هست و آنچه باید باشد.

نوع انسان ذاتا کنجکاو است و این کنجکاوی در سراسر زندکی همراه او است. انسان تنها موجودی نیست که کنجکاو خلق شده؛ اما تنها موجودی است که درباره‌ی خود و کل هستی کنجکاوی بی‌پایان دارد. این موهبت، ویژگی‌های شگرفی برای او به ارمغان آورده است.

نوزاد انسان از لحظه‌ی تولد با مشاهده‌ی چهره‌ها، درک حالت‌ها، لمس اشیاء، چشیدن مزه‌ها، شنیدن صداهای مختلف و کنجکاوی نسبت به آن‌ها، شناخت خود را از جهان سامان می‌بخشد و روند کاوشگری خود را تا لحظه‌ای که بمیرد با جمع‌آوری داده‌ها، از طریق حواس ادامه می‌دهد.

متاسفانه سیستم آموزش و پرورش سنتی در سراسر جهان، به گونه‌ای عمل می‌کند که مانع رشد روند طبیعی پژوهشگری در کودکان و نوجوانان می‌شود و استعدادهای پرسشگری کودکان کمتر رشد داده می‌شود. در این سیستم، بچه‌ها یاد نمی‌گیرند که چگونه سؤالات بیشتری داشته باشند، بلکه یاد می‌گیرند که بشنوند، تکرار کنند و با تمرین، پاسخ سؤالات را حفظ کنند. دیدگاه‌های سنتی یادگیری، چنین می‌پندارند که ایده‌های درست در ذهن معلمان است و دانش‌آموزان باید با این ایده‌ها آشنا شوند تا به درک و فهم برسند.»