کتاب مصاحبه های اریک رومر

کتاب مصاحبه‌های اریک رومر نوشتهٔ اریک رومر و فیونا هندی ساید با ترجمهٔ زهره رحمانی در انتشارات ناهید چاپ شده است. این کتاب مجموعه‌ای است از گفت‌وگوها و مصاحبه‌های اریک رومر، کارگردان برجسته و تأثیرگذار سینما. کتاب مصاحبه‌های اریک رومر فرصتی برای طرفداران سینما و به‌ویژه علاقه‌مندان به سینمای رومر فراهم می‌کند تا با افکار و دیدگاه‌های این هنرمند عمیق‌تر آشنا شوند.

درباره کتاب مصاحبه‌های اریک رومر

کتاب مصاحبه‌های اریک رومر به بررسی جنبه‌های مختلف زندگی حرفه‌ای و شخصی این کارگردان می‌پردازد. کتاب شامل مصاحبه‌هایی است که در طول دوران حرفه‌ای رومر با او انجام شده و به موضوعاتی چون فرایند خلاقیت، ایدئولوژی هنری، نقد و تحلیل آثارش و تأثیرات فرهنگی و اجتماعی کارهایش می‌پردازد. در مصاحبه‌ها موضوعات خاصی برجسته‌تر است. مانند علاقه به رابطهٔ میان سینما و دیگر هنرها (ادبیات، تئاتر و مخصوصاً معماری و نقاشی)؛ استفاده از فناوری و علاقه به همگام‌بودن با پیشرفت‌های نوین (به لحاظ رنگ، صدا و ثبت دیجیتالی) ، علاقه به هستی‌شناختی سینما و وفادار‌بودن به دیدگاه آندره بازن درمورد سینما (رومر خاطرنشان می‌کند که بازن، نسبت به صحنه‌هایی که به‌صورت سکانس/پلان گرفته می‌شود و دارای عمق میدان است نسبتاً وسواسی خودسرانه دارد.) .

این کتاب به خوانندگان امکان می‌دهد تا با افکار و انگیزه‌های پشت آثار رومر و نحوهٔ تأثیرگذاری‌اش بر سینمای جهان آشنا شوند. در محدودهٔ مصاحبه‌های منتخب برای این کتاب، کل حرفهٔ فیلم‌سازی رومر پوشش داده شده است. مصاحبه‌های مهم درمورد مجموعه‌های حکایات اخلاقی، کمدی‌ها و ضرب‌المثل‌ها، حکایات چهارفصل، مطابق با مباحثات فیلم‌های «تاریخی» رومر و برخی محصولات «غیرسریالی» او است.

برای وفادار‌ماندن به سنتِ انتشارات دانشگاه می‌سی‌سی‌پی با فیلم‌سازان که به‌صورت پی‌درپی چاپ می‌شود، مصاحبه‌های انتخابی، اصلا ویرایش نشده‌اند. برای علاقه‌مندان به کارهای اریک رومر و کسانی که می‌خواهند با زوایای پنهان تفکر و خلاقیت در سینما آشنا شوند، مصاحبه‌های اریک رومر منبعی مناسب است.

کتاب مصاحبه‌های اریک رومر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به دانشجویان سینما، منتقدان، کارگردانان جوان و سایر دوستداران سینما پیشنهاد می‌شود. 

بخشی از کتاب مصاحبه‌های اریک رومر

«شنیده‌ام که به‌تازگی برج اسد را مجدداً تدوین کرده‌اید، ظاهراً تهیه‌کنندهٔ فیلم از اکران اول، بخش‌هایی از آن را بریده و از فیلم درآورده.

نه؛ این‌گونه نیست. چیزی که اتفاق افتاد درواقع همانی‌ست که می‌خواستم. این فیلم را کلود شابرول تهیه کرده بود، اما به دلایل شخصی و خانوادگی مجبور شد کمپانی را به شخص دیگری واگذار کند. مدیر جدید از فیلم من خوشش نیامد. معتقد بود بیش از حد طولانی است و تکه‌هایی از آن را حذف کرد. بنابراین فیلمی که اکران شد، نسخهٔ کوتاه‌شدهٔ فیلم اصلی است. نمی‌توانستم این قضیه را در دادگاه مطرح کنم. پس ترجیح دادم که مسأله را با سازش حل‌وفصل کنم؛ چراکه اگر این نسخه در خارج از کشور نمایش داده می‌شد، به نفع من نبود. در آخر آنچه می‌خواستم رخ داد. فیلم در سینماهایی که آثار خاصی پخش می‌کردند به صورت نسخهٔ ابتدایی اکران شد و برندهٔ اصلی من بودم. کمپانی فیلم لوزان حق پخش فیلم را خریده و اگر نسخه‌ای کپی و کوتاه‌شده از فیلم در اختیار دیگری باشد ــ ما حق داریم آن را مخدوش کنیم. تنها نسخه‌ای که درحال‌حاضر از این فیلم موجود است حدود یک ساعت و چهل دقیقه است که موسیقی‌اش را لوئیس ساگر ساخته است.

نسخهٔ کوتاه‌تر آن یک ساعت و بیست‌وپنج دقیقه است و موسیقی‌اش یک سمفونی از یوهانس برامس است. یک بار هم در لندن اکران شده. باید متذکر شوم که نسخهٔ یک ساعت و بیست‌وپنج دقیقه‌ای اثر از آن من نیست، بلکه مال تهیه‌کنندهٔ فیلم است.»