کتاب خدایگان کلودیوس

کتاب خدایگان کلودیوس نوشتهٔ رابرت گریوز و ترجمهٔ فریدون مجلسی است. انتشارات ناهید این رمان تاریخی را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب خدایگان کلودیوس

کتاب خدایگان کلودیوس رمانی تاریخی است که به زندگی امپراتور کلودیوس، پنجمین امپراتور روم می‌پردازد. این رمان از زبان خودِ کلودیوس روایت می‌شود و داستان زندگی او را از دوران کودکی تا زمان مرگش به تصویر می‌کشد. تیبریوس کلودیوس سزار آگوستوس ژرمانیکوس و از خاندان «ژولیو کلودی» بود. او در یکم اوت سال ۱۰ پیش از میلاد در لوگدونوم واقع در فرانسه امروزی به دنیا آمد و پس از ۶۳ سال یعنی در سال ۵۴ میلادی به دست همسرش «اگریپینا» که می‌خواست پسرش، «نرون»، را به سلطنت برساند توسط قارچ‌های سمی مسموم شد و درگذشت.

این اثر به‌دلیل روایت جذاب، شخصیت‌پردازی قوی و توصیفات دقیق از تاریخ روم باستان مورد تحسین منتقدان و خوانندگان قرار گرفته است. این رمان به‌عنوان یکی از بهترین رمان‌های تاریخی شناخته می‌شود و به زبان‌های مختلف ترجمه شده است. این اثر در ۳۲ فصل نوشته شده و در بخش پایانی کتاب نیز سه گزارش دربارهٔ مرگ کلودیوس قرار گرفته است.

خواندن کتاب خدایگان کلودیوس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران رمان‌های تاریخی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره رابرت گریوز

رابرت گریوز با نام کامل «رابرت فون رانک گریوز» در ۲۴ جولای ۱۸۹۵ میلادی زاده شد. او شاعر، ادیب و تاریخدان بزرگ معاصر، فرزند نویسندهٔ ایرلندی «آلفرد پرِسوال گریوز» بود که در خانواده‌ای از طبقهٔ متوسط اجتماع در ویمبلدون لندن به دنیا آمد. گریوز در هفت‌سالگی به ذات‌الریه و سرخک مبتلا شد. با شروع جنگ جهانی اول در آگوست ۱۹۴۱، بلافاصله به نیروهای ارتش پیوست و خیلی زود به رده‌های نظامی بالا ارتقا پیدا کرد. اولین مجموعهٔ شعرش را در سال ۱۹۱۶ منتشر کرد. در سال ۱۹۲۶ به مدت یک سال استاد ادبیات انگلیسی دانشگاه قاهره شد و پس از آن از راه نویسندگی و به‌ویژه نوشتن داستان‌های تاریخی گذران زندگی کرد. بلافاصله پس از جنگ، با «نانسی نیکلسون» ازدواج کرد و خانوادهٔ پرجمعیتی تشکیل داد، اما با مشکلات مالی و ضعف‌های جسمانی و روانی زیادی مواجه بود. آثار برجسته‌ٔ او عبارت‌اند از «منم، کلودیوس»، «خدایگان کلودیوس»، «گروهبان لَمب از هنگ نهم»، «کنت بلیزاریوس»، «همسر آقای میلتون» «به پیش، گروهبان لَمب»، «زرین‌پشم»، «بیلی قدیسم را به دار آویختند»، «عیسای پادشاه» و «جزیره‌های بی‌خردی». رابرت گریوز در سال ۱۹۲۹ زندگی‌نامه‌اش را تحت عنوان «بدرود با آنچه که بود» نوشت و سرانجام در ۷ دسامبر ۱۹۸۵ در ۹۰سالگی به‌علت ایست قلبی درگذشت.

بخشی از کتاب خدایگان کلودیوس

«بنابراین درباره شوهرهای گوناگون برای وی به گفتگو پرداختیم. تنها کسی که توانستیم درباره‌اش به توافق برسیم سیلیوس بود. او کنسول منتخب و پسر یکی از سرداران برادرم جرمانیکوس بود که تیبریوس او را به خیانت به کشور متّهم و وادار به خودکشی کرده بود. من از او بیزار بودم زیرا در سنا رهبری مخالفین را با سیاست‌های من در مورد گسترش آن امتیازها و آزادی‌ها بر عهده داشت و در گذشته نسبت به من رفتاری بسیار اهانت‌آمیز داشت. پس از سخنرانی من درباره اعطای امتیازهای شهروندی روم، از او خواسته بودند که عقیده‌اش را بگوید. او گفت که به نظرش عجیب است که متّحدان دیرینمان، شهرهای ارجمند و برجسته یونانی لیشیا باید از آزادی محروم باشند (من لیشیا را پنج سال پیش به علت تداوم ناآرامی‌های سیاسی ضمیمه کرده بودم. در مورد جزیره مجاور آن رودس، که در آنجا چند شهروند رم را به چهارمیخ کشیده بودند، نیز همین کار را کرده بودم) در حالی‌که باید به بربرهای سلتیک شمالی حقوق کامل شهروندی روم را بدهیم. هنگامی که خواستم به او، که تقریباً تنها کسی بود که به مخالفت برخاست، پاسخ بگویم این کار را با خوشایندترین شیوه ممکن انجام دادم، چنین آغاز کردم، «درواقع تا لیشیای مشهور و تا رود شفاف خانثوس، که به گفته هوراس شاعر، که سروده‌هایش را در سرود مسابقه‌های سائکولار در سال پیش شنیدیم:

وه چه خشنود می‌شود آپولو که بشوید در آبِ آن مویش.»