کتاب پی یر بوردیو

کتاب پی یر بوردیو نوشتهٔ ریچارد جنکینز و ترجمهٔ لیلا جوافشانی و حسن چاوشیان است و نشر نی آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب پی یر بوردیو

کتاب پی یر بوردیو انتقادی کوتاه به تفکر پی‌یر بوردیو، سرمشق صراحت و بصیرت است. درحالی‌که نوشته‌های خود بوردیو اغلب پیچیده و حتی مبهم هستند، ریچارد جنکینز واضح و مختصر و از اصل مطلب سخن می‌گوید. او ضمن تأکید بر دستاوردهای بوردیو در زمینه نظریه و روش‌شناسی، بررسی‌های مفصلی هم درباره مطالعات موضوعی بوردیو درباره آموزش و پرورش، قشربندی اجتماعی و فرهنگ به‌عمل می‌آورد. کتاب جنکینز بهترین مقدمه کوتاه انگلیسی‌زبان به آثار بوردیو است.

همان‌طورکه جنکینز در صفحه‌های پایانی کتاب خویش می‌گوید، انتقاد صادقانه‌ترین شکل تملق‌گویی است. جنکینز مقدمهٔ به‌موقعی نوشته است که هم دانشجویان و هم مدرسان مجرب آن را سودمند و برانگیزنده خواهند یافت.

ریچارد جنکینز، استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه شفیلد است.

فصل‌های کتاب پی یر بوردیو از این قرار است:

۱: کتابی برای خواندن

۲: انسان‌شناسی و ساختارگرایی

۳: آزمایش‌هایی در معرفت‌شناسی

۴: عمل، ریختار، و میدان

۵: خشونت نمادین و بازتولید اجتماعی

۶: فرهنگ، منزلت و تشخص

۷: کاربردهای زبان

۸: استفاده از بوردیو

خواندن کتاب پی یر بوردیو را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران جامعه‌شناسی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب پی یر بوردیو

«یکی از مضامین اصلی که رشته وحدت آثار بوردیو است، تلاش او برای درک رابطه میان سوبژکتیویته ــ یا می‌توان گفت، وجود اجتماعی فردی به قسمی که شخص از درون آن را تجربه و زندگی می‌کندــ و آن دنیای اجتماعی «عینی» که سوبژکتیویته مذکور در آن شکل می‌گیرد و در تولید و بازتولید آن سهیم می‌شود. این برنامه نظری یکی از جنبه‌های اصلی تلاش بوردیو برای تکوین و توسعه جامعه‌شناسی‌ای است که بتواند از دو بخشی سوبژه‌باوری/ ابژه‌باوری فراتر برود، همان‌طورکه در فصل یک بحث شد. این مطلب در بطن مفهوم ساخت‌گرایی تکوینی او قرار دارد:

... تحلیل ساختارهای عینی ... قابل تفکیک نیست از تحلیل پیدایش ساختارهای ذهنی در افرادی زیستی که تا اندازه‌ای محصول دخالت ساختارهای اجتماعی هستند؛ همچنین قابل تفکیک نیست از تحلیل پیدایش خود این ساختارهای اجتماعی ...

شاید نخستین متن و زمینه تجربی که در آن می‌توان شاهد پا گرفتن بعضی از اندیشه‌های اصلی بوردیو و این موضع‌گیری او بود، تحقیق مربوط به تجربه دهقانان و پرولتاریای شهری الجزایری از «توسعه» باشد: فرآیند سازگار شدن گرایش‌ها و تمایلات و ایدئولوژی‌ها با ساختارهای اقتصادی وارداتی و تحمیلی، یعنی ابداع دوباره نظام نوین تمایلات و خلق‌وخوها تحت فشار ضرورت اقتصادی». بگذارید فعلا پیچیدگی و غموض زاید عبارت «ابداع دوباره نظام نوین» را کنار بگذاریم ــ این نمونه‌ای از عمق و ژرفای موهومی است که به هنگام خواندن آثار بوردیو آدمی را تا این حد عصبی می‌کندــ و روی تحلیل او از تجربه الجزایری از زمان و مخصوصاً جهت‌گیری آن‌ها نسبت به آینده متمرکز شویم.»