دانلود و خرید کتاب میزل و خشمبان

«میزل و خشمبان» نوشته یان اوگیل‌وی(-۱۹۴۳) و یک داستان فانتزی برای نوجوانان است. در بخشی از این داستان می‌خوانیم: میزل استابز ده‌سال‌ونیمه بود. ریزه‌میزه و ریغو بود، و لاغرمردنی. دلش اغلب از گشنگی غاروغور می‌کرد، عین اسبی که از خیلی وقت پیش رنگ علف به خودش ندیده باشد. این آقاپسر از دار دنیا دماغی کوتاه و سربالا داشت، دو تا گونه‌ی بلند و استخوانی، یک جفت چشم به رنگ سبزِ سیر زمرّدی و لبخندی گل‌وگشاد و دوستانه‌ که البته فقط وقتی حس‌وحالش را داشت، ممکن بود روی صورتش بنشیند. عجیب‌ترین مدل موی دنیا را داشت. موی سرش خرمایی‌رنگ بود و دورتادور سرش، گُله‌به‌گُله، از همه طرف سیخ ایستاده بود. هرجا که لازم بود بلند باشد، کوتاه بود و هرجا که باید کوتاه می‌شد، بلند. علتش هم این بود که خودِ میزل موی سرش را کوتاه می‌کرد؛ آن هم با یک چاقوی آشپزخانه‌ی کُند و زنگ‌زده. هر موقع می‌دید موی سرش آن‌قدر بلند شده که جلوی چشمش را گرفته، همان‌جا می‌گرفت و خِرت‌خِرت می‌برید. فقط هم این نبود که عجیب‌ترین و پُرچاله‌چوله‌ترین مدل مو را داشته باشد، خاصیتِ دیگر موهایش آن بود که برای مدتی بسیار طولانی شسته نمی‌شد. این موضوع مختص موهایش نبود؛ لباس‌هایش را هم نمی‌شست و گاهی اوقات بوی خیلی بدی می‌داد، مخصوصاً وقتی که هوا گرم بود. البته جایی‌که میزل استابز زندگی می‌کرد، اغلب اوقات گرم نبود. او در خانه‌ای سرد و خوفناک زندگی می‌کرد. نه این‌که میزل خودش دلش بخواهد آنجا زندگی کند، شرایط چنین اقتضا می‌کرد.