با کد تخفیف OFF30 اولین کتاب الکترونیکی یا صوتی‌ات را با ۳۰٪ تخفیف از طاقچه دریافت کن.

کتاب خون آورد (گزارش جلسه)

نویسنده:سیدعلی خامنه ای

انتشارات:انتشارات انقلاب اسلامی

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۴از ۲۷ رأیخواندن نظرات

۴٫۴

(۲۷)

خواندن نظرات

معرفی کتاب خون آورد (گزارش جلسه)

کتاب خون آورد (گزارش جلسه) نوشتۀ سیدعلی خامنه ای است. این کتاب را انتشارات انقلاب اسلامی منتشر کرده است.

درباره کتاب خون آورد (گزارش جلسه)

گفته شده است که یکی از مشخصه‌های مهم انقلاب اسلامی از همان روزهای نخست، دنبال‌کردن خط گفت‌وگو و تبیین اصول و مبانی نهضت اسلامی مردم ایران بوده است. چنانچه مبارزان شاخص که هر یک نقش تعیین‌کننده‌ای در تشکیل و هدایت هسته‌های مبارزاتی انقلاب اسلامی داشتند از هر فرصتی برای روشنگری و بیان ریشه‌های حرکت اسلامی مردم بهره بردند. در یکی از همین جلسات که در تاریخ ۱۰ دی ۱۳۵۵ و همزمان با تاسوعای حسینی تشکیل شد، گفت‌وگویی سه‌جانبه میان آیت‌الله خامنه‌ای، مرتضی مطهری و علی شریعتی شکل گرفت و هر یک از آن‌ها پیرامون قیام و انقلاب ۱۳۵۷ مطالبی را بیان کردند. بر اساس آنچه مأموران ساواک گزارش کرده‌اند، مشخص می‌شود که برگزاری چنین جلسه‌ای با حضور این افراد برای دستگاه پهلوی از حساسیت بالایی برخوردار بوده و بر همین اساس در پایان گزارش خود تصریح کردند که تأمل و تدبر در مضامین و محتوای این جلسه که گزارش مشروح آن اکنون با عنوان خون آورد منتشر شده است، می‌تواند راهنمای خوبی برای فهم نسبت امامت و نبوت، قیام عاشورا و حرکت اصلاحی انبیا و ائمه (ع) از زبان کسانی باشد که ضمن آشنایی با معارف اسلامی و سنت تاریخی دینی از زبان روز و دغدغه‌های زمان خویش نیز غافل نبوده‌اند.

خواندن کتاب خون آورد (گزارش جلسه) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای علاقه‌مندان به تاریخ اسلام و انقلاب کتابی مفید و کاربردی است.

بخشی از کتاب خون آورد (گزارش جلسه)

«سند گزارش ساواک از جلسه روز تاسوعا

حضور مرتضی مطهری و چند نفر دیگر در منزل تحریریان...

مورخه ۳۵/۱۰/۱۰ مصادف با روز تاسوعا عده‌ای از بازرگانان از جلسه سید ابوالفضل موسوی زنجانی، مرتضی مطهری، صادق (شغل خیاط) سید علی آقا خامنه ای و دکتر علی شریعتی و دکتر مفتح به‌منظور صرف ناهار به منزل عباس تحریریان دعوت شده بودند. بعد از صرف ناهار و قرائت قرآن وسیله آقای صبحدل، دکتر شریعتی اشعاری پرشور درباره امام حسین و روز عاشورا خواند و سپس صادق پیشنهاد نموده یکی از آقایان صحبت کند و سید علی خامنه ای درباره نهضت پیامبران و مبارزه دو جمعیت مستکبر و مستضعف) صحبت و بعد مرتضی مطهری در مورد کلمه توده و قیام از نظر قرآن و اینکه کلمه‌ای که بیشتر در قرآن آمده قیام است مطالبی عنوان و در همین مورد شواهدی ذکر نمود. این بحث در ساعت شانزده خاتمه پذیرفت و سپس مرتضی مطهری، دکتر مفتح و موسوی زنجانی محل مذکور را ترک کردند.

نظریه شنبه: پس از خروج مرتضی مطهری و دکتر مفتح و موسوی زنجانی از منزل عباس تحریریان، دکتر شریعتی صحبت و سپس نماز مغرب و عشا وسیله سیدعلی خامنه‌ای خوانده شد و در خاتمه سوره صف را مشارٌالیه تفسیر کرد. ضمناً” صادق پدر ناصر صادق معدوم، عضو گروه به‌اصطلاح مجاهدین خلق است.

نظریه یکشنبه: باتوجه‌به سوابق افراد فوق‌الذکر سخنرانی آنان موردتوجه طبقه روشنفکر و دانشجو بوده و به نظر می‌رسد با شرکت در این مجالس بهره‌برداری‌های لازم را نیز خواهند نمود؛ لذا مراقبت از این‌گونه جلسات ضروری است.

نظریه سه‌شنبه: نظریه یکشنبه مورد تأیید است.

نظریه چهارشنبه: نظریه سه‌شنبه تأیید می‌گردد.»

نظرات کاربران

مشاهده همه (۳)

محمد حسین امیری

۱۴۰۳/۰۴/۰۷

امثال این کتب خیلی کم و نادر هستند برخورد و دیدار ۴ روشنفکر و مباحثه در موضوعی مهم از خاص بودن این کتاب هست بی شک میشود ب اشتراکات و تضاد دیدگاه این عزیزان پی برد و بیشتر این اشخاص رو کنار

- بیشتر

کاربر 5293171

۱۴۰۲/۰۹/۲۷

توی بریده‌ای که از کتاب برا معرفی گذاشتید، تاریخ جلسه به جای سال ۵۵، سال ۳۵ نوشته شده؛ لطفاً اصلاح کنید.

کاربر 3676641

۱۴۰۳/۰۸/۱۸

بسیار عالی

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۱۱)

همیشه شروع کار از بنده است و امداد از ناحیهٔ خدا؛ آنها به پا خاستند، ما هم قوّت قلب به آنها دادیم، دلهای آنها را محکم کردیم؛ آن چنان دلهای اینها را به جایی بستیم که دیگر تکان نخورَد، تزلزل و اضطراب به هیچ وجه پیدا نکند.

Negin rasuli

[پیامبر] دربارهٔ امام حسن و امام حسین فرمود: «فَهُما اِمامانِ قَاما اَو قَعَدا»؛ [هر دو امامند، چه] به پا خیزند یا بنشینند؛

molkeiran

اندیشمندی انسانها در نظام جاهلی، به وسیلهٔ مستکبران، در زیر خاکها دفن شده؛ یا خاکهای اوهام جاهلی، تصوّرات غلط، پندارهای باطل، یا خاکهای فشار و زور و ارعاب و غلبه دادن سنّت‌های غلط. انبیا می‌آیند دفینه‌ها را می‌آورند بیرون؛ دفینهٔ اندیشمندی را در انسانها برمیشورانند؛ یعنی به انسان ارزشمندی میدهند. نه اینکه فقط به عنوان تعارف به او میگویند دارای ارزش هستی، نه، او را واقعاً دارای ارزش میکنند

Negin rasuli

تا وقتی یک گروه مشغول جنگ و جهاد و مبارزه و مراحل ابتدائی و مقدّماتی هستند، گویا کمتر آسیب‌پذیر هستند تا وقتی که این نظام مستقر شده

Negin rasuli

وقتی امام حسین میخواهد حرکت کند، نتیجهٔ این حرکت مثل همهٔ حرکتها یکی از [این] دو چیز است: یا پیروزیِ مستعجَل است یا شهادت، که این هم پیروزی دیگری است؛ چون شهادت بدون تردید همیشه ضامن پیروزی‌های بعدی است. در مورد خود امام حسین هم همین جور است؛ شهادت خود امام حسین هم پیروزی‌های ظاهری و سیاسی‌ای به بار آورده

molkeiran

تا وقتی یک گروه مشغول جنگ و جهاد و مبارزه و مراحل ابتدائی و مقدّماتی هستند، گویا کمتر آسیب‌پذیر هستند تا وقتی که این نظام مستقر شده؛

ستاره

متأسّفانه جهان‌بینی ما آن قدر کوچک است که تمام [ماجرای] عاشورا، از روز تاسوعا شروع میشود، بعدازظهر عاشورا هم تمام میشود. بعد دیگر [هیچ] خبری نیست در تاریخ تا روز چهلم، که باز اربعینی است و شله‌ای [پخش بشود] و بعد هم دیگر غائله تمام میشود تا سال دیگر؛ یعنی فقط یک روز و نیم! در صورتی که مسئلهٔ یک روز و نیم نیست، مسئلهٔ ابدیّتِ تاریخ است. در این همه وسعت!

ستاره

-پیغمبر یک اندرز نداشت، هزارها اندرز داشت امّا یک اندرز داشت که مادر همهٔ اندرزهای دیگر بود و همهٔ اندرزهای دیگر از آن زاییده میشد- «أَنْ تَقُومُوا لِلهِ»؛ به پا خیزید ولی با انگیزهٔ الهی، با انگیزهٔ حق

ستاره

ثوره عبارت است از قیام افراد قبیلهٔ خدایی در هر نسل برای انتقام گرفتن از آن قبیلهٔ طاغوتی که از آنها یک خون به گردن دارد و یک خون طلب دارد. از اینجا است که کلمهٔ ثوره با خون پیوند پیدا میکند؛ کلمهٔ ثوره با تسلسل تاریخی پیوند پیدا میکند؛ کلمهٔ ثوره با مسئولیّت مستمرّ انسان در طول تاریخ پیوند پیدا میکند و عجیب است که از داخل این کلمهٔ ثار، تمام فلسفهٔ تاریخ اسلام، بخصوص در دید شیعی‌اش -که یک فلسفهٔ تاریخ کامل است- میشود استخراج بشود. برای اینکه اگر نگاه کنید، اساساً فلسفهٔ تاریخ بشر، فلسفهٔ تاریخ انسان در دید شیعی عبارت است از آدم تا آخرالزّمان؛ این طول فلسفهٔ تاریخی است که اسلام در دید شیعی عرضه میکند، تفسیر میکند، توجیه میکند.

ستاره

پایان فلسفهٔ تاریخ اسلام کجا است در دید شیعی؟ یعنی کِی تاریخ تمام میشود؟ این تاریخی که ما می‌شناسیم -نه حقیقت انسانی؛ این تاریخ دوقطبیِ تضادّی که بر اساس رابطهٔ ثار و انتقام‌گیری ثار بنا شده، شروع شده و تداوم دارد- کِی به انتها میرسد؟ باز با ثار؛ برای اینکه در آخرالزّمان، قیام جهانی، نجات بشری، تحقّق عدالت، صلح و برابری، همهٔ اینها هست امّا بزرگ‌ترین لقبِ آن نجات‌دهندهٔ آخرینِ انسان از این رابطهٔ ثار و ثارکِشی، که همهٔ تاریخ بشر را شکل میدهد، «منتقِم» است؛ انتقام چه چیزی را میگیرد؟ همه میگویند انتقام قاتلین سیّدالشّهدا؛ نه، انتقام ثاری که به گردن بنی‌هابیل است.

ستاره