کتاب زندگی من و یک داستان دیگر

کتاب «زندگی من و یک داستان دیگر» نوشتۀ آنتوان چخوف و ترجمۀ جهانگیر افکاری است و انتشارات علمی و فرهنگی آن را منتشر کرده است. زندگی من و یک داستان دیگر، اثری است که در آن چخوف توانسته است با استفاده از طنز و نقد اجتماعی، به‌تصویرکشیدن تضادهای درونی انسان‌ها بپردازد.

درباره کتاب زندگی من و یک داستان دیگر

کتاب زندگی من و یک داستان دیگر، مجموعه‌ای از ۲ اثر برجسته از آنتوان چخوف است که با سبک منحصربه‌فرد و طنز تلخ خود، نگاهی عمیق به زندگی و انسانیت ارائه می‌دهد. این کتاب شامل داستان بلند زندگی من و داستان کوتاه در راه سفر است که در هر ۲، چخوف با شجاعت و ظرافت به مسائل اجتماعی و انسانی می‌پردازد.

زندگی من یکی از آثار شناخته‌شدۀ چخوف است که در آن، نویسنده با استفاده از روایت اول‌شخص، داستان مردی به نام پولوزنف را نقل می‌کند. پولوزنف از یک خانوادهٔ اشرافی است که به‌واسطهٔ موقعیت اجتماعی و اعتبار پدرش در جامعه جایگاه‌هایی را در اختیار دارد، اما به‌تدریج درمی‌یابد که زندگی اشرافی و الگوهای تکراری زندگی بورژوایی با ذات او هم‌خوانی ندارد. او که خود را در این زندگی بی‌هدف و بی‌معنا می‌بیند، تصمیم می‌گیرد از دایرهٔ آشنایان، موقعیت‌ها و حتی وابستگانش فاصله بگیرد و زندگی خود را از نو بسازد؛ اما این تصمیم با طرد و انزوا از سوی جامعه و دوستان و آشنایانش مواجه می‌شود. این داستان که در آن پولوزنف به دنبال معنا و حقیقتی جدید برای زندگی خود است، نقدی است بر بورژوازی روسی و پوچی آن در نگاه چخوف. هرچند او به دنبال رهایی است، اما به طور مداوم با جبر اجتماعی و تنهایی مواجه می‌شود.

یکی از جنبه‌های جالب داستان زندگی من، ارتباط پولوزنف با خواهرش است. در دنیای بی‌رحم و سرد اطراف، تنها کسی که باوجود اختلافات و نارضایتی‌ها در کنار او می‌ماند، خواهرش است. این نکته نشان‌دهندهٔ یکی از موضوعات همیشگی در آثار چخوف است: تنهایی و جست‌وجو برای یافتن معنا در زندگی در مواجهه با دنیای بی‌رحم.

در کنار داستان بلند «زندگی من»، «در راه سفر» نیز داستان کوتاهی است که با همان ویژگی‌های طنزآمیز و تفکربرانگیز چخوف نوشته شده است. این داستان کوتاه به طور مستقیم به درک پیچیده‌تری از زندگی و انسان‌ها می‌پردازد، به‌ویژه در روابط میان افراد در سفر و مواجهات اجتناب‌ناپذیر زندگی.

خواندن کتاب زندگی من و یک داستان دیگر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران داستان کوتاه و علاقه‌مندان آثار آنتوان چخوف پیشنهاد می‌کنیم.

درباره آنتوان چخوف

آنتون پاولُویچ چخوف در ۲۹ ژانویهٔ ۱۸۶۰ در تاگانروگ به دنیا آمد. او پزشک، داستان‌نویس، طنزنویس و نمایشنامه‌نویس برجستهٔ روسیه است. آنتوان چخوف را مهم‌ترین داستان‌کوتاه‌نویس می‌دانند؛ نویسنده‌ای که زندگی کوتاهی داشت اما بیش از ۷۰۰ اثر ادبی آفرید. چخوف پس از پایان تحصیلاتش در رشتهٔ پزشکی، به‌طور حرفه‌ای به داستان‌نویسی و نمایشنامه‌نویسی روی آورد. نخستین مجموعه داستان او، دو سال پس از دریافت درجهٔ دکترای پزشکی‌اش به چاپ رسید. در داستان‌های او معمولاً رویدادها از خلال وجدان یکی از آدم‌های داستان که کمابیش با زندگی خانوادگی «معمول» بیگانه است، روایت می‌شود. چخوف با پرهیز از شرح و بسط داستان، مفهوم طرح (پیرنگ) را نیز در داستان‌نویسی تغییر داد. او در داستان‌هایش به‌جای ارائهٔ تغییرْ سعی می‌کند به نمایش زندگی بپردازد؛ درعین‌حال در بعضی از داستان‌هایش رویدادهای تراژیک، بخشی از زندگی روزانهٔ آدم‌های داستان را تشکیل می‌دهند. تسلط چخوف بر نمایشنامه‌نویسی، باعث افزایش توانایی او در خلق دیالوگ‌های زیبا و جذاب در داستان‌هایش شده بود.

نخستین نمایشنامهٔ آنتوان چخوف «بی‌پدری» نام دارد. او پس از این، نمایشنامۀ «ایوانف» را نوشت. با اجرای نمایش «مرغ دریایی» در سال ۱۸۹۷ و در سالن تئاتر هنری مسکو، طعم نخستین موفقیت بزرگش را در زمینهٔ نمایشنامه‌نویسی چشید. با وجود اختلافاتی که دربرهه‌ای میان چخوف و کنستانتین استانیسلاوسکی (کارگردان) پیش آمد، آثار دیگری از چخوف همچون «دایی وانیا» (۱۸۹۹)، «سه خواهر» (۱۹۰۱) و... بر همان صحنه به اجرا درآمد. چخوف در آثارش به فرصت‌های از دست‌رفتۀ زندگی اشاره می‌کند؛ همچنین آدم‌هایی که حرف همدیگر را نمی‌فهمند و یا دچار تضاد طبقاتی هستند را به ما نشان می‌دهد؛ به ارزش‌های اشتباه اما رایج در اجتماع اشاره می‌کند و ماهیت خوارکنندۀ فحشا را به تصویر می‌کشد. ویژگی‌های کلی آثار داستانی آنتوان چخوف را می‌توان در این محورها خلاصه کرد: خلق داستان‌های کوتاه و بدون پیرنگ/ ایجاز و خلاصه‌گویی/ خلق پایان‌های شگفت‌انگیز با الهام از آثار «گی دومو پاسان»/ خلق پایان «هیچ» برای داستان با الهام از آثار «ویکتور شکلوفسکی»/ بهره‌گیری از جنبه‌های شاعرانه و نمادین/ نگاه رئالیستی به جهان و قهرمان‌های داستان/ استفاده از مقدمه‌ای کوتاه برای ورود به دنیای داستان/ استفاده از تصویرپردازی‌های ملهم از طبیعت و شرح آن برای پس‌زمینهٔ تصویری داستان.

چند نمایشنامۀ مشهور آنتوان چخوف: ایوانف/ خرس/ عروسی/ مرغ دریایی/ سه خواهر/ باغ آلبالو/ دایی وانیا/ در جاده بزرگ/ خواستگاری/ تاتیانا رپینا/ آواز قو.

چند داستان کوتاه از آنتوان چخوف: ۱۸۸۳ - از دفترچه خاطرات یک دوشیزه/ / ۱۸۸۴ - بوقلمون صفت/ ۱۸۸۷ - کاشتانکا/ ۱۸۸۷ - نشان شیر و خورشید/ ۱۸۸۹ - بانو با سگ ملوس/ ۱۸۸۹ - شرط‌بندی/ ۱۸۹۲ - همسر/ ۱۸۹۲ - اتاق شماره شش/ ۱۸۹۹ - زندگی من.

چند داستان بلند از آنتوان چخوف: دکتر بی‌مریض/ داستان ملال‌انگیز/ دوئل.

آنتوان چخوف ۱۵ ژوئیهٔ ۱۹۰۴ درگذشت. او در گورستان نووودویچی در مسکو آرام گرفته است.

بخشی از کتاب زندگی من و یک داستان دیگر

«رئیس اداره به من گفت: «تنها به احترام پدرتان شما را نگه داشته‌ایم، اگر نه تابه‌حال هزار بار به هوا پریده بودید.

جوابش دادم: «آقای رئیس، اگر به شکسته‌نفسی تعبیر نکنید، تاکنون باور نمی‌کردم که حقیر پرنده هم باشم.

این‌قدر شنیدم که گفت:

«این مردکه را بیندازید بیرون، دیگر حوصله‌ام را سر برد.

و به فاصلۀ دو روز اخراج شدم.»