کتاب ماهی به من آب داد

کتاب الکترونیکی ماهی به من آب داد نوشتۀ ناصر کشاورز است و نشر افق آن را منتشر کرده است. کتاب ماهی به من آب داد مجموعه اشعار کودکانه‌ی زیبایی است که توسط ناصر کشاورز سروده شده‌اند. این کتاب با تصاویر زیبا و اشعاری دلنشین، سرگرمی بسیار مفیدی برای کودکان به حساب می‌آید.

درباره کتاب ماهی به من آب داد

یافتن بهترین کتاب کودک یکی از مشغله‌های ذهنی والدین محسوب می‌شود؛ چرا که کودکان با کمک کتاب‌های کودکانه می‌توانند به درک و رشد بهتری برسند. زمانی که صبحت از خرید کتاب کودک می‌شود منظور فقط کتاب داستان کودک یا کتاب قصه‌های کودکانه نیست، بلکه این مجموعه کتاب شعر کودک، کتاب علمی کودک و... را هم در برمی‌گیرد که بسیار مهم هستند.

قبل از هر اقدامی باید بدانید برای چه کسانی می‌خواهید کتاب بخرید و بر اساس گروه سنی او اقدام کنید. به‌عنوان‌مثال اگر برای کودکی ۱۰ ساله دنبال کتاب هستید، با جست‌وجوی بهترین کتاب برای کودکانه ۱۰ساله می‌توانید مشکل خود را حل کنید؛ اما فراموش نکنید گروه سنی کتاب‌های کودک بسیار مهم است. در مجموع، کتاب کودک با تصویر بسیار مورد استقبال قرار می‌گیرد؛ چرا که رنگ‌ها کودکان را به خود جذب می‌کنند. در ادامه با این تقسیم‌بندی گروه سنی کودکان آشنا می‌شوید:

گروه الف: سال‌های قبل از دبستان

گروه ب: کلاس‌های اول، دوم و سوم دبستان

گروه ج: کلاس‌های چهارم، پنجم و ششم دبستان

کتاب ماهی به من آب داد مجموعه اشعار کودکانه سرودهٔ ناصر کشاورز است که با تصویرگری علی خدایی در اختیار کودکان قرار گرفته است. این کتاب با زبانی کودکانه و دلنشین، قصه‌های کوتاهی را با شعر تعریف کرده و با تصاویر رنگارنگ و زیبا، آن‌ها را تصویرسازی کرده است. ناصر کشاورز در این اشعار با دادن جلوه‌ای انسانی به اشیا و حیوانات، از زبان یک کودک با آنان سخن می‌گوید و ماجراهای بامزه‌ای را تصویر می‌کند. مثل بادکنکی که شاد نبود، دکمه‌ای که از سوزن فراری بود و یا بچه‌ فیلی که شبیه جارو بود. شاعر با بیانی کودکانه، قصه‌هایی آهنگین برای کودک تعریف می‌کند. قصه‌هایی که به افزایش قوهٔ تخیل کودک و در نتیجه بروز خلاقیت در او منجر می‌شوند. از جمله اشعار این کتاب «خیلی شکم‌گنده بود»، «شتر نبود پلنگ بود» و «به پشت بوم رسیدم» هستند.

کتاب ماهی به من آب داد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای کودکان گروه سنی الف مناسب است.

بخشی از کتاب ماهی به من آب داد

«دویدم و دویدم

به کفش‌هایی رسیدم

کفش‌ها صدام می‌کردند

نگاه به پام می‌کردند

دیدم بزرگ و چاقند

پشت در اتاقند

مثل دو تا دوست بودند

هر دو سیاه‌پوست بودند

گفتند: «بیا جلوتر

ما رو بپوش راه ببر»

گفتم: «شما سیاهین

خیلی قشنگ و ماهین

ولی برای پاهام

بزرگه کفش بابام...»