کتاب روان درمانی آدلری

چاپ چهارم کتاب روان درمانی آدلری نوشتهٔ اورسولا ا. اوبرست و آلان‌ ا. استوارت، ترجمهٔ نیلوفر قادری و ویراستهٔ محمود دژکم است. انتشارات ارجمند این کتاب را در سال ۱۴۰۱ منتشر کرده است.

درباره کتاب روان درمانی آدلری

چاپ چهارم کتاب روان درمانی آدلری (Adlerian psychotherapy) نظریات مشاوره و روان‌درمانی مبتنی بر مکتب آدلری را از آغاز تا به امروز ارائه کرده است. در این کتاب، اصول بنیادین و مفاهیم تفکر آدلری از منظر دیدگاه‌های امروزی بازنگری شده و در متن رویکردهای امروزی مطرح شده است. برخی از مهم‌ترین موضوعات مورد بحث در این کتاب عبارت است از طرح جامع در روان‌شناسی و روان‌درمانی معاصر و کلاسیک «آدلر»، طرح ظرفیت یکپارچگی درمان آدلر باتوجه‌به سایر رویکردها، طرح‌هایی برای احتمالات آتی روان‌شناسی آدلری در یک دنیای پست‌مدرن و نیز طیف مثال‌های بالینی و جزئیات مورد مطالعه. اورسولا ا. اوبرست، استادیار مشاورهٔ روان‌شناختی و روان‌شناسی شخصیت در دانشگاه رامونِ بارسلونا است و همچنین به‌عنوان روان‌درمانگر به‌شکل خصوصی کار کرده است. آلان‌ ا. استوارت به‌عنوان استادیار در انجمن مشاوره و برنامهٔ روان‌شناسی مشاوره در دانشکدهٔ مشاوره و تحول انسان در دانشگاه جورجیا کار کرده است.

خواندن کتاب روان درمانی آدلری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب روان‏‌درمانی تحلیلی و مشاوره پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب روان درمانی آدلری

«سیر روانشناسی آدلر

آدلر بیش از ۳۰۰ کتاب و مقاله چاپ کرد و سخنرانی‌های بی‌شماری در مورد تکنیک‌های خود، در اروپا و آمریکا ارائه داد. رژیم نازی با عقاید او جنگید و کانون‌های مشاورهٔ کودکان را بست. آدلر نیز مانند بسیاری از متفکران اتریشی و آلمانی، مجبور شد به آمریکا مهاجرت کند. او در آن جا توانست دوستان و پیروانی پیدا کند؛ اما مخالفانی نیز پیدا کرد. عقایدش مورد قبول واقع شد، اما پیروان فروید در برابر گسترش روانشناسی فردی او مقاومت می‌کردند. رادولف دریکرس که از پیروان آدلر بود، توانست موسسهٔ آلفرد آدلر را در شیکاگو پایه‌گذاری کرده و باعث رشد روانشناسی فردی در آمریکا و دیگر کشورها شود. درجنوب آمریکا و اسپانیا، به ویژه زمانی که نظریات آدلر در سال ۱۹۴۰ توسط الیور براشفلد در این مناطق گسترش پیدا کرد، علاقهٔ زیادی به ایده‌های آدلر دیده می‌شد (براشفیلد ۱۹۷۰، لیون ۲۰۰۰، مستر و کارپینترو ۱۹۸۸). ولی بعدها این علاقه‌ها کاهش یافت. اگرچه روانشناسی فردی با مقاومت مواجه شد، اما پس از جنگ جهانی دوم در آمریکا، اتریش و سوئیس گسترش پیدا کرد.

بسیاری از اصول آدلر به صورت آشکار و پنهان در سایر نظریه‌ها پذیرفته شد. بعضی از روانشناسان که به روانشناسی فردی علاقه داشتند، به ساختار آدلر روی آورده و آن را با نظریه‌های خود در زمینهٔ شخصیتی و روان‌درمانی پیوند دادند؛ برای مثال ویکتور فرانکل، رولومی، الیس و دیگران. همانطور که قبلاً در مقدمهٔ کتاب گفتیم، تأثیر اندک روانشناسی آدلر در مقایسه با روانشناسی تحلیلی فروید و یونگ، تا اندازهای به این حقیقت بر می‌گردد که طرفداران آدلر تجارب کلینیکی و بالینی را به بحث در موضوعات نظری در دانشکده‌ها ترجیح میدادند. از سوی دیگر شیوهٔ ساده و عامیانهٔ آدلر در ابراز عقاید خود باعث شد که دیگر نویسندگان در هضم این مفاهیم در سیستم‌های نظری خود با مشکل مواجه نشوند.

روانشناسی فردی پس از عدم پذیرشهای گذرا، امروزه به عنوان یک نظریهٔ مهم در شخصیت و روان‌درمانی مطرح است. در بسیاری از کشورها، روانشناسی فردی رسماً شناخته شده، تدریس و بکار برده میشود. امروزه دانشگاه‌ها و انجمن‌های آدلر در آمریکا، کانادا، آلمان، اتریش، سوئیس، انگلستان، ایتالیا، فرانسه، مجارستان، ژاپن، لیتوانی و دیگرکشورها وجود دارد. در آمریکا و کانادا جامعهٔ آدلری شمال آمریکا (NASAP)، سازمان مرکزی روانشناسی فردی است که مجلات و مقالات زیادی را در این رابطه چاپ میکند. انجمن بین المللی روانشناسی فردی (IAIP) هر سه سال یک بار جلسات بین المللی برای افراد علاقهمند به روانشناسی فردی برپا میکند.

اما بحران‌هایی نیز در جامعهٔ پیروان آدلر دیده میشود. مجلهٔ روانشناسی فردی (بهار ۲۰۰۰) بحث بسیار مهمی را بین نویسندگان مطرح روانشناسی فردی در رابطه با روانشناسی فردی فعلی، آینده و NASAP مطرح کرد. به نظر برخی از پیروان آدلر، روانشناسی فردی از زمان خود جلوتر است و برخی دیگر نظر بدبینانهای نسبت به آیندهٔ روانشناسی فردی دارند. واکنش‌ها به این بحران‌ها مختلف است که از منحل کردن انجمن‌های روانشناسی فردی و پذیرفتن درمان‌های دیگر یا پیوند دادن آن به سیستم‌های دیگر تا پیروی از نظریهٔ آدلر برای حفظ عقاید وی را شامل میشود.

نویسندگان این کتاب اعتقاد ندارند که تنها راه حفظ یک نظریه پیروی از درمان‌های جدیدتر یا روانشناسی ناب فروید است؛ بلکه روانشناسی آدلر آنقدر قوی هست که بتواند بدون اتکا بر سایر نظریه‌ها، خود را حفظ کند. درحال حاضر علاقه و توجه زیادی به روانشناسی فردی وجود دارد. از سوی دیگر به نظر ما روانشناسی فردی نمی‌تواند چشم‌هایش را بر مسائل اخیری که روش‌های درمانی همانند التقاط گراها، ساختارگراها و پست مدرن‌ها با آن مواجه هستند، ببندد. این همان مسئلهای است که سعی کردهایم در خلال فصول این کتاب روی آن کار کنیم، تشابهات روانشناسی فردی را با دیگر نظریه‌ها بررسی کرده و تکنیک‌های جدیدی را که از دیگر مکاتب مشتق شدهاند، ارائه کردیم. در بحث زیر فصل قبل را ادامه داده و ارتباط روانشناسی فردی با ساختارگرایی را بررسی کردهایم، سپس به نیروی بالقوهٔ تلفیقی روانشناسی فردی و مواضعی که با جزییات در مورد آن بررسی کرده و به پرسش‌های چالش انگیزجامعهٔ مدرن پاسخ داده است، پرداخته‌ایم.»