کتاب رها کن!

کتاب رها کن! نوشتهٔ آنی دوک و ترجمهٔ کیمیا فضایی است و انتشارات میلکان آن را منتشر کرده است. قدرت دانستن اینکه چه زمانی باید بی‌خیال شویم در این کتاب آمده است. این کتاب بی‌نظیر و سرگرم‌کننده به یکی از ضعف‌های اساسی در اقدامات و تصمیمات انسان‌ها می‌پردازد: تعصب به ترک‌نکردن. رها کن! کتاب بی‌مانندی است که هم خوش‌خوان است و هم اثری واقعاً مهم. اگر تابه‌حال به رهاکردن همچون مزیت رقابتی نگاه نکرده‌اید، آماده شوید که به این بینش روشنگر دست یابید.

درباره کتاب رها کن!

اغلب گفته می‌شود که رمز موفقیتْ تلاش و کوشش، اراده‌ٔ مصمم و ساعت‌ها تمرین و تکرار است. اما در دنیایی که سرعت در آن حرف اول را می‌زند، تا به حال به این فکر کرده‌اید که شاید مهارت حیاتی این دوران، دانستن زمان مناسب برای رهاکردن و تغییرمسیردادن است؟

صاحبان کسب‌وکاری که میلیون‌ها دلار برای محصول یا خدماتی سرمایه‌گذاری کرده‌اند که دیگر به هر دلیلی جواب نمی‌دهد، سختشان است که آن‌را رها کنند و سراغ محصول دیگری بروند. دولت‌هایی که درگیر نبردی بی‌انتها شده‌اند، باور دارند که اگر همچنان کوتاه نیایند و ادامه دهند، تاکتیک بعدی حتماً برایشان پیروزی به همراه خواهد داشت. حتی خودِ ما در زندگی‌مان در روابط و مشاغلی می‌مانیم که دیگر هیچ سودی برایمان ندارند. اما چرا؟ طبق گفته‌ٔ انی دوک ما در مواجهه با تصمیمات دشوار سختمان می‌آید که رها کنیم و این دقیقاً همان چیزی است که جلوی پیشرفتمان را می‌گیرد.

در کتاب رها کن! دوک به شما یاد می‌دهد چطور مهارتِ رهاکردن را پیدا کنید. با روایت داستان‌هایی از ورزشکاران حرفه‌ای مانند فاتحان قله‌ٔ اورست، مؤسسین شرکت‌های بزرگ و افراد مشهور، دوک توضیح می‌دهد چرا رهاکردن برای رسیدن به موفقیت حیاتی است. دانستنِ زمان مناسب برای رهاکردن باعث ذخیره‌ٔ زمان، انرژی و سرمایه‌تان می‌شود.

یادگیری مهارت رهاکردن ـ چه در تصمیم‌های کاری و چه در انتخاب‌های شخصی ـ به شما کمک می‌کند بهترین انتخاب را برای قدم بعدی‌تان داشته باشید.

رهاکردن صرفاً هنر نیست، بلکه دانش هم هست و هیچ‌کس به‌اندازهٔ انی دوک برازندهٔ این نیست که این دانش را به ما بیاموزد.

 انی دوک با دقت، اهمیت دانستن این موضوع را که چه زمانی باید دودستی بچسبید و چه زمانی باید رها کنید نشان داده و چنین راهکار واضحی ارائه کرده که کِی تصمیم بگیرید به‌جای اینکه به‌آرامی دور شوید، به چاک بزنید.

شما از خواندن این کتاب دست نخواهید کشید، چون هم تجربهٔ ارزشمندی است و هم آموزه‌هایش بسیار مهم، مفید و به‌یادماندنی هستند.

فصل‌ها و بخش‌های این کتاب از این قرار هستند:

پیشگفتار: ترازوی دست‌کاری‌شده

بخش اول: دلایلی برای رهاکردن

فصل اول: نقطهٔ مقابل مزیت والا نیز، مزیتی والاست

فصل دوم: معمولاً وقتی کاری را به‌موقع رها می‌کنیم، احساس می‌کنیم انگار خیلی زود آن را ترک کرده‌ایم

فصل سوم: باید بمانم یا بروم؟

میان‌فصل اول: رهاکردن، زیر نظر دنیا

بخش دوم: ضررها

فصل چهارم: افزایش پایبندی

فصل پنجم: هزینهٔ هدررفته و ترس از هدررفتن

فصل ششم: میمون‌ها و سکوها

میان‌فصل دوم: یا طلا یا هیچی

بخش سوم: هویت و موانع دیگر

فصل هفتم: شما مالک آنچه خریده‌اید و به آن اندیشیده‌اید هستید

فصل هشتم: سخت‌ترین چیز برای دست‌کشیدن خودتان‌بودن است

فصل نهم: به‌دنبال کسی باشید که شما را دوست داشته باشد، ولی نگران احساسات آسیب‌دیدهٔ شما نباشد

میان‌فصل سوم: مورچه‌ها رژه می‌روند... البته اکثراً

بخش چهارم: هزینهٔ فرصت ازدست‌رفته

فصل یازدهم: نزدیک‌بینی اهداف

خواندن کتاب رها کن! را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که به برخی از عادت‌ها و اشخاص زندگی‌شان بسیار وابسته می‌شوند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب رها کن!

«در حدود یک قرنی که بین توسعهٔ تولید انبوه خودرو توسط هنری فورد و توسعهٔ اپلیکیشن‌های مسافربری گذشت، رانندگان تاکسی پیش‌گامان «بازار کار با قرارداد موقت» بوده‌اند. بیشتر رانندگان تاکسی همیشه پیمانکار مستقل بوده‌اند. آن‌ها دستمزد ساعتی دریافت نمی‌کنند. آن‌ها به‌جز مواقعی که صاحب مدالیون خود هستند تاکسی را اجاره می‌کنند و به‌ازای هر دوازده ساعت هزینهٔ ثابتی می‌پردازند.

چون آن‌ها کارمند نیستند، اجباری به رانندگی در تمام دوازده ساعت ندارند و، درحقیقت، آن‌ها اغلب تمامِ دوازده ساعت را رانندگی نمی‌کنند. آن‌ها می‌توانند و باید انتخاب کنند که در آن شیفت دوازده‌ساعته چه زمانی رانندگی می‌کنند و چه زمانی رانندگی نمی‌کنند.

این باعث می‌شود رفتار رانندگان تاکسی مورد خوبی برای تحقیق درخصوص رفتار دست‌کشیدن باشد.

وقتی‌که یک رانندهٔ تاکسی روز کاری‌اش را شروع می‌کند، عدم‌قطعیت فراوانی درمورد تمام چیزهایی وجود دارد که می‌توانند به‌طور مطلوب یا نامطلوب در شرایط درآمدش تأثیرگذار باشند. الگوهای متعددی برای تعداد کرایه‌ها وجود دارد. اما با گذشت زمان، اطلاعات بیشتری در مورد این شرایط کسب خواهند کرد. آن‌ها باید همیشه به شرایط درآمد بالقوهٔ خود توجه داشته باشند و براساس آنچه می‌بینند تصمیم بگیرند که «باید بمانم یا بروم؟»

با توجه به نظریهٔ بازیگر منطقی، اقتصاددانان سنت‌گرا پیش‌بینی می‌کنند که وقتی کرایه‌ها زیاد است و رانندگان بیشترین درآمد را دارند، تعداد ساعات رانندگی خود را به بیشترین حد می‌رسانند. به‌همین‌ترتیب، رانندگی در ساعاتی را که مسافری برای سوارکردن نیست به کمترین میزان می‌رسانند.

این شبیه است به هدف بهترین بازیکن‌های بازی ورق برای ادامهٔ یک دست بازی یا ترک آن. آن‌ها می‌خواهند تعداد ساعاتی را که در آن خوب بازی می‌کنند و بیشترین درآمد را کسب می‌کنند به بیشترین حد برسانند و تعداد ساعاتی را که بازی ضعیفی دارند یا شرایط بازی مطلوب نیست به کمترین.

مثل بسیاری از چیزهای دیگر که اقتصاددانان سنت‌گرا دربارهٔ آنچه بازیگران منطقی انجام خواهند داد پیش‌بینی کرده‌اند، وقتی به رفتار حقیقی انسان‌ها می‌نگریم، همه‌چیز همان‌طور که پیش‌بینی شده بود پیش نمی‌رود. حوزهٔ اقتصاد رفتاری بر این ایده استوار است: شرایطی وجود دارد که ما در آن به‌شکلی قاعده‌مند غیرمنطقی رفتار می‌کنیم. رفتار رانندگان تاکسی (و بیشتر بازیکن‌های ورق) قطعاً در همین دسته قرار می‌گیرد.»