کتاب اعتماد به نفس کلید موفقیت

کتاب اعتماد به نفس کلید موفقیت نوشتهٔ سیدمجتبی حورایی است و انتشارات لیوسا آن را منتشر کرده است. ۴۰ نکتهٔ کاربردی برای پرورش اعتماد به نفس در این کتاب آمده است.

درباره کتاب اعتماد به نفس کلید موفقیت

عوامل متعدد به مرور باعث شده خودانگارهٔ ما مثبت نباشد؛ شاید یکی از مهم‌ترین آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها «تعمیم دادن» باشد. ذهن ما تمایل دارد وقایع دوروبرش را تعمیم دهد و آن را به صورت یک قانون کلی درآورد. این پدیده، سبب قضاوت غیر منصفانه و ناعادلانه می‌شود، چه در مورد دیگران چه در مورد خودمان. مثلا وقتی می‌شنویم مردی به همسرش خیانت کرده، می‌گوییم مردها این طوری هستند! تا شلوارشان دوتا می‌شود به فکر هوس بازی می‌افتند!

یا همین که به گوشمان می‌رسد دختری که نامزدی‌اش را به بهانهٔ مهریه به هم زده، داد سخن می‌دهیم که زن جماعت وفا ندارد و دخترهای این دوره و زمانه فقط دنبال پول‌اند!

همین قضاوت غیرمنصفانه و عادت تعمیم‌دادن، دربارهٔ خودمان هم مشکل‌ساز می شود. مثلا گاهی وقایعی رخ دهد که موافق میل ما نیست، می‌‌گوییم: «هرچه سنگ است، مال پای لنگ بدبخت من است!»

اگر تاکنون با این قبیل قضاوت‌های غیر منصفانه دربارهٔ خود، به خودتان برچسب «بی‌ارادگی»، «بی‌‌لیاقتی» و «بی بهره‌بودن از اعتماد به نفس» زده‌اید، لطفا این برچسب‌ها را بکنید و دربارهٔ خودتان عادلانه قضاوت کنید. خواندن کتاب اعتماد به نفس کلید موفقیت اولین گام برای تغییر خودتان است.

خواندن کتاب اعتماد به نفس کلید موفقیت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران کتاب‌های موفقیت و خودیاری پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب اعتماد به نفس کلید موفقیت

«شاید شما هم کسانی را دیده باشید که ظاهراً از اعتمادبه‌نفس کافی و وافی برخوردارند، اما درعین‌حال دچار نوعی غرور و خودبزرگ‌بینی هم هستند. این افراد با دیگران چنان رفتار می‌کنند که پیداست آنان را به دیدهٔ تحقیر می‌نگرند و خود را در مقام و موقعیتی بهتر و بالاتر می‌پندارند.

ولی آیا اعتمادبه‌نفس و تکبر، لازم و ملزوم یکدیگرند؟ آیا الزاماً پرورش اعتمادبه‌نفس، انسان را به این سمت‌وسو می‌برد که دیگران را پست و حقیر بداند و خود را توانمند و شایسته و بهتر از دیگران بیانگارد؟!

پیش‌تر هم اشاره شد که ریشهٔ این رفتارهای نادرست، نگرش‌ها و باورهای نادرست است. متأسفانه عده‌ای بر این باورند که اعتمادبه‌نفس به این معناست که خود را در مقام مقایسه، «بالاتر و سرتر و بهتر» بدانند. طبیعی است که این پندار نادرست آنان را به سمت غرور و خودبزرگ‌بینی سوق دهد. درواقع این عده در همان حال که برای پرورش اعتمادبه‌نفس به تمرین و تلاش مشغول‌اند، روزبه‌روز به صفت زشت و قبیح تکبر، آلوده‌تر می‌شوند.

آنچه در این میان رخ می‌دهد این است که ناظر و تماشاگری بیرونی که از ضعف اعتمادبه‌نفس رنج می‌برد، با مشاهدهٔ این جماعت، هرگز به پرورش اعتمادبه‌نفس ترغیب نمی‌شود، بلکه به‌واسطهٔ تنفرِ بدیهی از افراد متکبر، به آن بی‌رغبت خواهد شد.

در آموزه‌های دینی و اخلاقی ما، فروتنی از صفات برجسته برشمرده شده و بر آراستن خود به این ویژگی ممتاز تأکید شده است. پیامبران و اولیای الهی الگوهایی عملی در این زمینه و سرشار از تواضع بوده‌اند. شخصیت‌های عالی و مورد تأیید عقل و شرع (و البته مورد علاقهٔ مردم) هرگز غرور و تکبر نمی‌ورزند و نوع برخوردشان با مردم فروتنانه است.

اعتمادبه‌نفس به‌عنوان ویژگی مثبت، هرگز به فروتنی انسان لطمه نمی‌زند و انسان را دچار غرور نمی‌کند؛ به شرط آن‌که تعریف درستی از آن داشته باشیم و با تکیه بر تعریف‌ها و باورهای نادرست به بیراهه نرویم.»