کتاب اهمیت سحرخیزی و آثار آن در زندگی از منظر قرآن و عترت

کتاب اهمیت سحرخیزی و آثار آن در زندگی از منظر قرآن و عترت نوشته اصغر طهماسبی بلداجی و فرزانه طهماسبی بلداجی است. این کتاب به اهمیت سحرخیزی می‌پردازد.

درباره کتاب اهمیت سحرخیزی و آثار آن در زندگی از منظر قرآن و عترت

سحر، یکی از بهترین اوقات زندگی انسان است که در آن برکات زیادی شامل حال وی می‌شود؛ زمانی که اکثر مردم در خواب شیرین سحرگاهان هستند و غافل از این زمان پر برکت؛ عارفان و عاشقان کوی دوست در این لحظات به راز و نیاز با معشوق خود می‌پردازند. در این زمان است که رزق و روزی تقسیم می‌شود، در این وقت ارزشمند هست که برکات خدائی شامل حال انسان می‌شود.

 در اهمیت این زمان همین بس که پیامبر رحمت(صلواتُ الله علیه) می‌فرمایند: بهترین و با برکت‌ترین وقت که بتوانید خداوند را بخوانید، اوقات سحری است. سحر این وقت پر فضیلت اعمال و آدابی دارد که می‌توان با انجام آنها نهایت استفاده را از این نعمت الهی برد. از جمله اعمال سحرخیزی: نماز شب، استغفار، قرائت قرآن، تفکر و کسب دانش است که هر کدام در نوع خود پر فضیلت هستند. بیشتر کسانی که از این وقت پر فضیلت استفاده نمی‌کنند، اغلب دچار یکی از موانع سحرخیزی هستند. این موانع ممکن است فردی، تربیتی و یا اجتماعی باشد. در مقابل موانع، راهکارهایی نیز وجود دارد که می‌توان با به کارگیری آنها این موانع را برطرف کرد و از این وقت نهایت استفاده را برد.

نویسندگان در این کتاب به بررسی این موضوع مهم و کاربردی، با اتکا به آیات و روایات پرداخته‌اند و مفهوم سحرخیزی، اعمال سحر خیزی، موانع و راهکارهای سحرخیزی و آثار و برکات آن مورد بررسی قرارگرفته است. 

در این کتاب به موضوع سحر خیری آثار و برکات آن از دیدگاه آیات و روایات پرداخته شده است. در قرآن کریم چندین آیه به سحرخیزی و جایگاه آن اختصاص داده شده است. در روایات متعدد نیز به اهمیت این امر مهم پرداخته شده است. سحر، افضل اوقات شبانه روز است. بهترین زمان برای راز ونیاز با خداوند است. مناسب ترین زمان برای استغفار است. عبادت و راز و نیاز سحرگاهی در صفای نفس انسان تأثیر زیادی دارد و او را در راه عبادت ثابت قدم تر می‌سازد. مقصود از سحرخیزی در این کتاب، بیدار شدن در لحظات پایانی شب و قبل از طلوع فجر است، که چون تاریکی خاصی بر همه جا حاکم است، شخص در آن تاریکی مخفی است و اعمال او نیز از دید دیگران پوشیده و پنهان است. اساساً بهترین نقاط روز، سحر و ساعات آغازین آن است، در این زمان عاشقان کوی دوست فارغ از دل مشغولی های دنیا، خلوت با معشوق را بر هر چیز ترجیح می‌دهند و زمزمة عارفانه شان گوش نواز افلاکیان خواهد بود. سحر خیزی یکی از موهبت‌های الهی است که دارای آثار و برکات زیادی است و تنها کسانی که از آن بهره دارند به عظمت و ارزش و برکات آن واقف‌اند.

خواندن کتاب اهمیت سحرخیزی و آثار آن در زندگی از منظر قرآن و عترت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به یک زندگی دینی سعادتمند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب اهمیت سحرخیزی و آثار آن در زندگی از منظر قرآن و عترت

مفهوم شناسی سحر

فراهیدی (سَحر) را واژه عربی می‌داند که درلغت، نام اوقات آخر شب و پیش از صبح است.

بسیاری دیگر از لغت شناسان، این واژه را همین گونه معنا کرده‌اند. ابن منظور می‌گوید: عده‌ای به ثلث آخر شب تا طلوع فجر سحر می‌گویند. سَحَر وسَحَرة بافتح اول و دوم آمیخته بودن تاریکی آخر شب با روشنایی روز است. سَحَر را به صورت اسم برای این زمان به کار برده‌اند. آنچه که می‌توان از مطالب فوق استنباط کرد این است که سحر در لغت، همان ساعات آخر شب تا قبل از صبح است. به عبارت دیگر همان ثلث آخر شب را تا قبل از طلوع خورشید سحر می‌گویند. سحر در اصطلاح شرعی با معنای لغوی آن مترادف است و به آخر شب و پیش از صبح گفته می‌شود. از نگاه عرف مردم، سحر مفهوم گسترده‌تر از معنای لغوی و شرعی دارد، زیرا در عرف مردم، به کسی سحرخیز گفته می‌شود، که زود هنگام از خواب برخیزد. خواه پیش از طلوع سپیده باشد و یا پس از آن.

مفهوم شناسی فجر

فجر در لغت به معنای شکافتن است. صبح را از آن جهت فجر گویند، که شب را می‌شکافد. در آیه:«أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلی‌ غَسَقِ اللَّیْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کانَ مَشْهُودا» (اسراء/78) ‌؛ فجر به معنای صبح است خواه به معنی فاعل باشد (شکافنده شب) و خواه به معنی مفعول(شکافته شده). در کل فجر به معنای شکافنده به کار می‌رود که تاریکی شب را می‌شکافد و به روشنایی تبدیل می‌کند. به گناه و معصیت نیز از آن جهت فجور می‌گویند که پرده ی دیانت را می‌شکافند. فجر در اصطلاح بر دو گونه است یکی فجر کاذب و دیگری فجر صادق؛ فجر کاذب همان سپیدی طولانی است که در آسمان ظاهر می‌شود و آن را تشبیه به دم روباه می‌کنند که نقطة باریک آن در طرف افق است و قاعدة مخروط آن در وسط آسمان، فجر صادق از همان ابتدا در آسمان گسترش پیدا می‌کند صفا و نورانیت و شفافیّت خاصی دارد، مانند یک نهر آب زلال، افق مشرق را فرا می‌گیرد و بعد در تمام آسمان گسترده می‌شود .

فجر صادق، سپیدی شفافی است که درامتداد افق به صورت افقی منتشر می‌شود و آغاز صبح است. دراین زمان خوردن وآشامیدن برای روزه داران ممنوع است. خداوند سبحان در قرآن کریم در رابطه با فجر صادق می‌فرماید: ﴿... وَ کُلُوا وَ اشْرَبُوا حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّیامَ إِلَی اللَّیْلِ... ﴾‌ خداوند متعال در این آیه، فجر صادق را به نخ سفیدی تشبیه می‌کند که در رشته سیاه کشیده است

گکتاب