کتاب بناهای سبز

کتاب بناهای سبز نوشتۀ راجات گوپتا و ترجمۀ سیدمحمد میرسیدی و اکرم شهیدی است. این کتاب را انتشارات پاپلی منتشر کرده است.

درباره کتاب بناهای سبز

هدف کتاب بناهای سبز این است که رابطۀ بین مسکن اجتماعی در کشورها را با مداخلات مربوط به مسکن پایدار را تحلیل کند؛ همچنین این کتاب دربرگیرندۀ اطلاعاتی درمورد ابزارهای ارتقا پایداری مساکن اجتماعی در سطوح قانونی، سیاست‌گذاری نهادی مالی و فنی است. این کتاب دلایل مطرح شدۀ بناهای سبز در پروژه‌های مسکن اجتماعی را بیان می‌کند؛ همچنین مثال‌های بین‌المللی از چارچوب‌های قانونی و مقررات پایداری ساختمان‌های مسکن اجتماعی را تشریح می‌کند و در ادامه اشکال جهانی و منطقه‌ای را تعریف کرده و رویکردهایی برای دستیابی به مسکن اجتماعی پایدار ارائه می‌کند. مجموعه‌ای از ابزارهای فنی برای مساکن اجتماعی جدید و تغییرات و تجهیزات زیست‌محیطی مساکن اجتماعی را شرح می‌دهد که همراه با ارزیابی نمونه‌های موردمطالعه نمونه‌های موفق و ناموفق است. درس کلیدی این کتاب اهمیت مشارکت و فعالیت ساکنان مساکن اجتماعی است از طریق افزایش آگاهی‌ها و تغییر رفتار که مورد تأکید در این کتاب است.

خواندن کتاب بناهای سبز را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای علاقه‌مندان به رشته‌های عمران و معماری مناسب است.

درباره راجات گوپتا

راجات گوپتا در سال ۱۹۴۸ متولد شده است. او یک مهندس اهل ایالات متحدۀ آمریکا است.

بخشی از کتاب بناهای سبز

«پیشینه و محتوا

براساس اطلاعات مجمع بین‌المللی تغییرات آب‌وهوایی (IPCC) بخش ساختمان بیشترین توانایی در کاهش مصرف انرژی و در نتیجه کاهش انتشار گاز دی‌اکسیدکربن با پایین‌ترین قیمت را داراست. دستور کار ساختمان‌های پایدار به‌خوبی در کشورهای توسعه‌یافتۀ شناخته شده و استفاده از آن درحال‌رشد است، اما در اغلب کشورهای درحال‌توسعه که میزان فعالیت در بازار مسکن هم گسترده و هم بسیار سریع است، کارایی منابع و اهداف پایداری هم در بخش ساخت‌وساز و هم در بخش مربوط به دوره‌های سکونت تا حد بسیاری فراموش شده است. بنابراین اغلب نقاط پرجمعیت جهان برای ده‌ها سال در خطر شرایط اقتصادی بازار ناکارآمد مسکن و مسکن آسیب‌پذیر در مقابل خطرات محیطی قرار خواهند داشت مگر اینکه تلاش‌ها و اقداماتی برای به‌کارگیری جریان غالب ساختمان‌های پایدار تدوین کنند. این کشورهای درحال‌توسعه زمانی چالش‌برانگیزتر می‌شود که توسعه‌ای در میزان ساخت‌وسازها رخ نمی‌دهد اما نیاز به مسکن قابل استطاعت درحال‌رشد و مسئله در افزایش است.

پاسخ‌ها به این مسئلۀ دو وجهی باید جامع، چندسطحی و میان‌رشته‌ای باشد و به عوامل محیطی، قانونی، اقتصادی و فرهنگی محلی نیز توجه داشته باشد. مسکن پایدار باید به‌عنوان فرایندی جامع همراه با ملاحظات زیست‌محیطی، اجتماعی، فرهنگی و نهادی موردتوجه قرار گیرد. همان‌طور که در کتاب «سبزشدن» راهنمایی برای اقدامات مسکن پایدار در کشورهای درحال‌توسعه توضیح داده شده است، پایداری موضوعی فراتر از ملاحظات زیست‌محیطی است که در آن پایداری اجتماعی بر توانمندسازی و مشارکت در فرایند ساخت مسکن و فراتر از آن تمرکز می‌کند، پایداری اقتصادی بر ایجاد فرصت‌های شغلی و تولید درآمد از طریق فرایند ساخت مسکن قابل استطاعت تأکید دارد، پایداری فرهنگی بر احترام به میراث‌فرهنگی مردم و محیط مصنوع متمرکز است و در پایان پایداری نهادی نیز بر پاسخ‌گویی و حمایت حکومت پافشاری می‌کند.»