کتاب ایده ها

کتاب ایده ها حاصل نگارش و ترجمهٔ حسین فخرزاده و مرجان یوسف زاده شبستری است. انتشارات سبزان این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر پیرامون نظریات علمی که جهان مدرن را شکل داده‌اند، نوشته شده است.

درباره کتاب ایده ها

کتاب ایده ها به موضوعاتی همچون فناوری و حمل‌ونقل، اختراع کاغذ، اعداد دودویی و کُد، بنجامین فرانکلین و الکتریسیته، باطری الکتریکی، موشک با سوخت مایع، ماهوارهٔ مخابراتی، هولوگرافی،  ریزتراشه‌ها و مدارهای مجتمع، فناوری رایانش ابری، زمین و فضا و ماورا، زیست‌شناسی و پزشکی، پروژه ژنوم انسان، مهندسی ژنتیک، نظریه‌های انقراض جمعی و... پرداخته است.

این کتاب با این پیش‌فرض نوشته شده است که ویژگی هوموساپینس یا انسان خردمند (Homo Sapiens) قابلیت نوآوری و ایده‌پردازی تأثیرگذار است و این در هیچ‌یک از رده‌های زیستی پایین‌تر از او دیده نشده است. این تمایز و پیشرفت انسان‌های خردمند با وجود تشابه بخش اعظم ساختار کروموزوم و مغز آن‌ها با سایر نخستی‌ها ایجاد شده است. هیچ‌یک از رده‌های مختلف زیستی پایین‌تر از انسان نتوانسته‌اند هیچ‌گونه تمدنی را پایه‌ریزی کنند. روند نوآوری‌های بشر از ابتدا که با کشف و مهارکردن آتش شروع شد تا امروز که در مسیر مسکونی‌کردن سیارات منظومهٔ شمسی و استقرار هوش مصنوعی هستیم، همه‌جانبه بوده است. در این مسیر شاهد کشف قوانین پایه و ساختاری جهان و درک مبانی ریاضیاتی جهان هستی به‌وسیلهٔ دانشمندان گوناگون بوده‌ایم و ساختار اساسی جهان و ذرات بنیادین آن از کوارک‌ها گرفته تا اتم‌ها تبیین شده است. افق دید ما با کوشش‌های دانشمندان از دیدگاه زمین‌مرکزی و جهان محدود بطلمیوسی به کیهانی بی‌کران با فراخنای ۱۴ میلیارد سال نوری و حاوی صدها میلیارد کهکشان که هر یک صدها میلیارد ستاره و سیستم منظومهٔ شمسی را در بر دارند، گسترش پیدا کرده است.

خواندن کتاب ایده ها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران مطالعه پیرامون نوآوری‌های بشر در طول تاریخ پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب ایده ها

«همان‌طور که علم ثابت کرد اتم‌ها وجود دارند؛ اما می‌توانند تقسیم شوند و حتی به ذرات عجیب‌تر و گریزپاتری هم تبدیل شوند.

در سال ۱۸۰۸ شیمی‌دان انگلیسی جان دالتون (۱۷۶۶-۱۸۴۴) تئوری مدرن اتمی را پایه‌گذاری کرد و در کتابش به نام سیستم جدید فلسفه شیمیایی آن را به جامعه علمی ارائه داد. در آن کتاب او به شرح مشاهدات، اندازه‌گیری‌ها و آزمایش‌هایش در مورد چگونگی واکنش مواد با یکدیگر پرداخت. او نوشت: در هر ماده واحدهای اساسی وجود دارد که کیفیت‌شان با هم کاملاً یکسان است. آنها می‌توانند در واحدهای بزرگ‌تر موسوم به مولکول‌ها ترکیب شوند و در واکنش‌های شیمیایی ماهیت خود را تغییر دهند. وی همچنین جداولی با وزن اتمی پیشنهادی برای برخی مواد را منتشر کرد.

در اواخر قرن ۱۹ همه‌چیز به‌سرعت اتفاق افتاد. جوزف جان تامسون (۱۸۵۶-۱۹۴۰) از واکنش‌هایی که در لامپ‌های اشعه کاتودی شاهد آن بود استفاده کرد تا وجود الکترون‌ها را که ذراتی با بار منفی هستند و از طریق اتم‌ها جابجا می‌شوند، نشان دهد. در سال ۱۹۰۵ اینشتین وجود اتم‌ها را اثبات کرد و در سال ۱۹۱۱ ارنست راذرفورد (۱۹۳۷-۱۸۷۱) تصویر فیزیکی گویایی از اتم را ارائه داد؛ یعنی همان مدل آشنای منظومه شمسی. این مدل اساساً از یک الکترون منفی که به دور یک پروتون مثبت گردش می‌کند تشکیل شده است. اما مدل راذرفورد نقصی دربرداشت، بدین ترتیب که نمی‌توانست از دست دادن انرژی الکترون‌ها و بی‌ثباتی پایه‌ای آن‌ها را تبیین کند. دو سال بعد، نیلز بور (۱۹۶۲-۱۸۸۵) فیزیک‌دان دانمارکی یک مدل کوانتومی ارائه داد که در آن الکترون‌ها می‌توانند با اکتساب انرژی به مدار بالاتر و با از دست دادن آن به مدار پایین‌تر جابه‌جا شوند؛ اما هیچ‌گاه انرژی آنها پایین‌تر از سطح مشخصی قرار نمی‌گیرد. این طرح که پایه اصلی مدل‌های مورد استفاده امروز را تشکیل می‌دهد؛ جهانی از ذرات که در آن الکترون‌ها درون اَبری در اطراف هسته اتم قرار دارند.»