کتاب دانشنامه مصور سوء مصرف مواد

کتاب دانشنامه مصور سوء مصرف مواد نوشتۀ علیرضا احمدیان و بهنام شکری و ندا اسماعیلی فر است. این کتاب را انتشارات پادینا منتشر کرده است.

درباره کتاب دانشنامه مصور سوء مصرف مواد

کتاب دانشنامه مصور سوء مصرف مواد شامل ۲۲ فصل مشتمل بر جدیدترین یافته‌های بالینی از اعتیاد برای عموم است که هر فصل به شکل، ترجمه، تدوین و سازماندهی علمی یکپارچه توسط یکی از اعضای کمیتهٔ پژوهشی تألیف کتب آماده شده است.

خواندن کتاب دانشنامه مصور سوء مصرف مواد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به حوزۀ روان‌شناسی می‌توانند از مخاطبان این کتاب باشند.

بخشی از کتاب دانشنامه مصور سوء مصرف مواد

«سابقه و تاریخچه سوء مصرف مواد در ایران

استعمال مواد مخدر سابقه‌ای طولانی در میان جوامع داشته و طریقۀ مصرف آن نیز متنوع بوده است. این مواد به‌صورت خوراکی یا دارو به‌منظور لذت‌جویی یا فرار از ناراحتی‌ها و یا التیام درد و ازبین‌بردن آن به کار می‌رفته و اشاعۀ استعمال آن در چند سدۀ اخیر جزء سیاست‌های استعماری و غیرانسانی دشمنان انسانیت و برای از پا در آوردن ملل شرق بوده است. برخلاف آن‌چه که مشهور است، چینی‌ها اولین مردمی نبودند که با تریاک آشنایی داشتند؛ نوشته‌های باقی‌مانده از تمدن سومری‌ها نشان می‌دهد که این قوم از کهن‌ترین اقوامی هستند که نه‌تنها از تریاک استفاده می‌کرده‌اند؛ بلکه نام گیاه شادی‌بخش نیز بر آن نهاده بودند که هنوز به این نام شایع است. پزشکان آشوری نیز صدها سال پیش از میلاد مسیح به خواص دارویی این ماده پی برده بودند. ساکنان سرزمین هند نیز در شمار نخستین آشنایان با گیاه مخدر کوکنار هستند. مجارستان، اولین کشور اروپایی بود که با خشخاش آشنا شد. گیاه‌شناسان آن کشور ۱۲۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، آن را می‌شناختند و شیره‌اش را به کار می‌بردند. سابقۀ استفاده از تریاک، باتوجه‌به آن چه ذکر شد، بسیار کهن است؛ زیرا در چند هزار سال پیش با کشف این مادۀ مخدر به دست سومری‌ها، ابتدا به نام یک داروی مسکن و تدریجاً به نام ماده‌ای مخدّر مورداستفاده قرار گرفت.

خشخاش کشت شده و به نام «تبائیکا» معروف بوده است. ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد، تخم خشخاش از مصر به یونان برده شد و در آن‌جا رواج پیدا کرد. بازرگانان عرب در قرن پنجم قبل از میلاد تخم خشخاش را به نام دارو به ایران وارد کرده و از آن‌جا به چین بردند. در بررسی‌های انجام شده دربارۀ تریاک آمده است که این ماده از سوی پرتغالی‌ها به هندوستان وارد شده و قرن‌ها بعد انگلیسی‌ها با شیوع امپریالیسم، سهم بسزایی در شروع اعتیاد به تریاک در کشورهای مختلف داشته‌اند؛ برخی ورود تریاک به ایران را ره‌آورد حملۀ تیمور به ایران تلقی می‌کنند. برخی شواهد تاریخی نشان می‌دهد که مصرف تریاک در ایران به منزلۀ دارویی مسکن نتیجۀ پی‌جویی ابوعلی سینا و زکریای رازی بود و این دو جزء اولین پزشکانی بوده‌اند که خواص تریاک را شناخته‌اندو. دست‌های دیگر تریاک را سوغات لشکرکشی نادرشاه به هندوستان می‌دانند؛ ولی قدر مسلّم آن است که در عصر صفویان مصرف این ماده متداول بوده و در این زمان استعمال تریاک بیشتر به‌منظور تعدیل اضطراب خاطر بزرگان و درباریان عالی‌مقام صورت می‌گرفته است.»