کتاب فریبکار واقعی (جلد اول)

کتاب فریبکار واقعی (جلد اول) نوشتهٔ مورین جانسون با ترجمهٔ شهناز رافعی در انتشارات پرتقال منتشر شده است.

درباره کتاب فریبکار واقعی (جلد اول)

آلبرت الینگام، مؤسس آکادمی الینگام، همیشه عاشق بازی و معماهای پیچیده و عجیب بود. کمی بعد از افتتاح آکادمی، همسر و دختر خردسال آلبرت الینگام دزدیده می‌شوند. تنها سرنخ این ماجرا قتل‌هایی اسرارآمیز و هولناک در آکادمی الینگام است که فردی با نام جعلی «فریبکار واقعی» مرتکب شده است. آلبرت هرگز همسر و فرزندش را پیدا نمی‌کند و سال‌ها از ناپدید شدن آن‌ها می‌گذرد. استیوی بل، دختری که طرفدار پرونده‌های جنایی است، اولین سال تحصیل خود را در آکادمی الینگام شروع می‌کند و نقشه‌ای هوشمندانه می‌کشد تا این معمای جنایی را حل کند؛ اما «فریبکار واقعی» برمی‌گردد و مرگ دوباره سایه‌اش را روی آکادمی الینگام می‌اندازد.

خواندن کتاب فریبکار واقعی (جلد اول) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام نوجوانان علاقه‌مند به داستان پیشنهاد می‌کنیم.

کتاب‌های مشابه

اگر این رمان را دوست داشتید و به داستان‌های رازآلود علاقه‌مندید، پیشنهاد می‌کنیم این عناوین را مطالعه کنید: بیمار خاموش اثر الکس مایکلیدیس، دختر خوب خون بد اثر هالی جکسون، ما دروغگو بودیم اثر ایمیلی لاک‎هارت، یکی از ما نفر بعد است اثر کارن ام مک منس، هردو درنهایت می‌میرند اثر آدام سیلورا.

بخشی از کتاب فریبکار واقعی (جلد اول)

«استیوی کنار صندلی‌اش را محکم گرفت. «نمی‌خوام نظرم رو عوض کنم. ما دیگه اینجاییم. البته تقریباً.»

مادرش گفت: «فقط می‌گم...» و بعد حرفش را نیمه‌کاره گذاشت. این هم یکی دیگر از آن مکالمات همیشگی بود. آن روز صبح پر از موفقیت بود و حرف‌های کمی ردوبدل شد.

استیوی به پشت سرش نگاه کرد، افق آبی و رمزآلود ورمانت پشت درختان و دیوارهای سنگی، جایی که جاده از وسط کوه‌ها عبور می‌کرد، ناپدید شد. با حرکت اتوبوس در مسیر آی ـ ۹۸، دور از برلینگتون، ورمانت، و حرکت به اعماق جنگل، گوش‌های استیوی ترق‌تروق صدا می‌کرد. وقتی احساس کرد صحبتشان تمام شده، هندزفری‌اش را توی گوشش گذاشت. همین که خواست پادکست را پخش کند، مادرش دستش را روی بازویش گذاشت.

او گفت: «شاید الان وقتش نباشه که به اون داستان‌های جنایی چندش‌آور گوش بدی.»

استیوی، قبل از اینکه بتواند جلوی خودش را بگیرد، گفت: «جنایت واقعی.» با تصحیح آن، به نظر رسید نکته‌بین شده. و هیچ دعوایی در کار نبود، هیچ دعوایی.

استیوی هندزفری را از گوشش بیرون کشید و سیمش را جمع کرد.

مادرش گفت: «از دوستت جَزِل خبری داری؟»

استیوی تصحیح کرد. «جَنِل، پیام داد و گفت که تو راه فرودگاهه.»

مادرش گفت: «خوبه. برات خوبه چندتا دوست داشته باشی.»

دختر خوبی باش، استیوی. نگو که الانم چندتایی دوست داری. دوستای زیادی داری. مهم نیست که خیلی‌هاشون دوستای اینترنتی هستن که توی بازی قتل مرموز باهاشون آشنا شدی. پدر و مادرش اصلاً نمی‌دانستند که می‌شود آدم‌های بیرون از مدرسه را هم ملاقات کرد و عجیب هم نبود، اینترنت راهی برای پیدا کردن افراد موردنظر است. البته استیوی دوستانی هم در مدرسه داشت، ولی نه از آن دوستانی که انتظار می‌رفت او هم مثل همه در مهمانی‌های دوستانه یا با آرایش کردن و رفتن به مرکز خرید پیدا کند.»