کتاب معبد سکوت

کتاب معبد سکوت نوشتهٔ برد تی. اسپالدینگ و ترجمهٔ فریده مهدوی دامغانی است. انتشارات فردوس این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر درمورد فلسفهٔ بودایی - بودا و بودیسم - پیشگویی‌ها است.

درباره کتاب معبد سکوت

در مقدمهٔ کتاب معبد سکوت آمده است که بسیاری از قسمت‌های آن به‌گونه‌ای نوشته شده که به‌وسیلهٔ خوانندگانی که تابه‌حال با این‌گونه کتاب‌های عرفانی - روحانی اروپایی آشنا بوده‌اند، به‌سختی درک می‌شود. این مسئله نباید نگران‌کننده باشد، زیرا به‌نظر مترجم در هر کجا که دل‌و‌جان شما از این نوشته‌ها لذت ببرد، همان مقدار کافی است که احساس رضایت کنید و در جایی که راوی به توضیح اصولی فلسفی و اندکی دشوار مشغول است و برای شما شاید حتی اندکی مرموز و ناآشنا به‌نظر برسد، به‌صفحات بعدی بروید. مترجم باور دارد که ضمیر ناخودآگاه شما هر زمان که لازم بداند، مفاهیم این توضیحات فلسفی را به‌موقع در خواهد یافت و لزومی نخواهد داشت که شما ذهنتان را خسته و کسل کنید.

کتاب حاضر به‌نظر بعضی‌ها همچون کتابی تخیلی جلوه کرده، اما به مناسبت پیشرفت‌های معنوی و عرفانی لازم برای اجتناب از درهم ریخته‌شدن تمدن مادی‌گرای ما به چاپ رسیده است. این کتاب در بین خوانندگان مشتاق به پیشرفت در راه طریقت و در مسیری که علم و مذهب را یکی می‌ساخت از شهرتی بسیار فراوان برخوردار شد.

خواندن کتاب معبد سکوت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران مباحث عرفانی و روحانی پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب معبد سکوت

«آن دهکده بسیار جالب توجّه بود زیرا دارای اسناد و مدارکی تاریخی و با اهمیت بود که بهطرزی عالی محفوظ باقی مانده بودند. پس از آن‌که بعضی از نسخه‌های دستخط را برایمان ترجمه کردند، مدرکی انکارناپذیر و غیرقابل بحث از حضور قدیس «یحیی تعمیددهنده» (علیه‌السلام) در آن مکان ارائه می‌داد. ظاهراً یحیی، پنج سال در آن مکان سکونت کرده بود. ما بعدها امکان دیدن و ترجمه مدارک تاریخی دیگری را به‌دست آوردیم که به‌ما ثابت می‌کرد او در حدود دوازده سال در آن منطقه حضور داشته است. کمی بعد، مدارکی دیگر به‌ما نشان دادند که ثابت می‌کرد او به‌همراه تنی چند از اهالی این منطقه به‌سفری طولانی رفته است. سفری که بیش از بیست سال به‌طول انجامیده و آن‌ها را از کشورهای تبت، چین، ایران و هندوستان عبور داده بود. ما احساس می‌کردیم که قادریم ردّپای او را از طریق این اسناد، دنبال کنیم. این مدارک چنان توجّه ما را به‌خود جلب کردند که ما به‌تعدادی از دهکده‌هایی که قبلا از آن‌ها دیدن کرده بودیم مجدداً بازگشتیم تا به‌تحقیقاتمان عمق بیشتری دهیم. با جمع‌آوری اطلّاعات به‌دست آمده، ما توانستیم نقشه‌ای درست تنظیم کنیم که مسیر مسافرتی یحیی را با دقّت تمام نشان می‌داد. برخی از وقایع، در داستانها و نقل قولهایی چنان جالب و شنیدنی و زنده برایمان نقل شده که ما خود را در همان مسیری که یحیی تعمیددهنده، به‌همراه یارانش دنبال کرده بود، مجسّم می‌کردیم و احساس می‌کردیم در همان کوره‌راههایی قدم برمی‌داریم که او در گذشته‌ای دوردست از آن‌ها عبور کرده بود.

ما به‌مدّت سه روز در آن دهکده ماندیم. در طول این مدّت، پرده‌ای عظیم از وقایع گذشته در برابر دیدگان ما گشوده شد. من موّفق شدم در ظلمت اعصار دوباره به‌عقب رجعت کنم و منشأ عقاید فلسفی و روحانی او را از نو یافته و ترسیم کنم. عقایدی که از دوران آغاز پیدایش بشر و آغاز آفرینش، و از دوره‌ای که همه چیز از سرچشمه واحد عنصر الهی، منشأ می‌گرفت آغاز شده بود و به‌نسلهای بعدی می‌رسید. من قادر شدم معنا و مفهوم تقسیم‌بندیهای دکترینی و عقیدتی بیان شده به‌وسیله انسانها را درک کنم. عقایدی که هرکس افکار و اندیشه‌های تشخیصش را نیز بهآن‌ها می‌افزود و عقاید جدیدی ارائه می‌داد، با این پندار که این افکار از سوی خداوند متعال براو وحی و آشکار شده تا او از آن‌ها نگهداری لازم را به‌عمل آورد. هراندیشمندی براین تصوّر بود که خودش به‌تنهایی حامل پیام اصلی بود و این که تنها خودش قابلیت تبلیغ این پیام و این رسالت را به‌جهانیان داشت. به‌این ترتیب، و به‌این شیوه بود که فرایافتها و عقاید و افکار بشری با وحی و الهامات ناب الهی درهم آمیخته شدند. از آن زمان به‌بعد، اندیشه‌هایی مادی به‌الهامات رخنه کردند و نتیجه این شد که تنوع در اندیشه و فلسفه و ناهماهنگی در سطح جهانی پدید آید.»