دانلود و خرید کتاب صوتی شیدایی

کتاب صوتی «شیدایی» نوشتهٔ ساد گورو با ترجمهٔ فرهود مذهبی‌فرد و گویندگی مهیار ستاری و منیژه قاسمی‌فرد در نوین کتاب گویا چاپ شده است. «مردم، پنداشت هایی متفاوت از رفاه دارند، اما اساسا شما زمانی احساس خوب بودن می کنید که خوشحال باشید. وقتی خوشحالید، حتی اگر از نظر جسمی بیمار باشید، هنوز، احساس خوب بودن می‌کنید. یا به عبارت دیگر، آنچه رفاه بشری می‌نامید صلح‌طلب‌بودن و شادمان‌بودن است؛ اما گاهی، پایه‌های زندگی خود را گم می‌کنید؛ به پایه‌ها چنگ نزدید. اگرچه خوشبختی بسیار مهم و اساسی است، اما ظاهراً برای اکثر مردم دیرفهم و فرّار است.»

درباره کتاب شیدایی

آنچه در کتاب شیدایی محور قرار گرفته است، تغییر دادن احساسات به نیرویی مثبت و خلاق است. افسردگی، بدخواهی، لذت، خلسه و خیلی از این حالات به‌‌نحوی منحصر به‌ انسان هستند. ما مخلوقاتی احساسی هستیم. چه بدانیم چه ندانیم، اکثر ما مطابق لذت‌ها، غم‌ها، عشق و تنفر خود تعریف می‌شویم. زندگی‌ ما با تکیه بر لحظات خوب یا بد می‌تواند شتابی مضاعف بگیرد. برای اینکه انسان باشیم باید با احساس آمیخته شویم، فقط به این علت که احساس ما هرچه باشد، عصاره‌ای از زندگی ماست!

درباره ساد گورو

جاگی واسودو (Jaggi Vasudev‎) زادهٔ ۳ سپتامبر ۱۹۵۷، یک یوگی و عارف اهل هند است. او عموماً با نام سادگورو شناخته می‌شود. سادگورو لیسانس انگلیسی خود را از دانشگاه میسور دریافت کرد. او از سال ۱۹۸۲ مشغول تدریس یوگا در جنوب هند بوده‌است. او در سال ۱۹۹۲ بنیاد ایشا را که بنیادی غیرانتفاعی در جهت آموزش یوگا و در فعالیت‌های مختلف معنوی، آموزش و محیط زیست در سرتاسر جهان است تأسیس نمود. واسودف نویسنده چندین کتاب از جمله Inner Engineering: A Yogi Guide to Joy (۲۰۱۶) است. 

کتاب شیدایی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به کتاب‌هایی با موضوع روان‌شناسی و رشد فردی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب شیدایی

تفکر و احساس واقعاً‌ فرقی با یکدیگر ندارند. تفکر، خشک و منطقی است و احساسات هم ریشه در همین منطق دارند، اما وانمود می‌کنند «غیرمنطقی» هستند تا به زندگی روح و طعم دهند؛ احساس فقط بخش شورانگیز تفکر است. در صورت عدم وجود آن‌ها، زندگی شما سرد و بی‌روح خواهد شد و ارزش زیستن ندارد. احساس، فریب طبیعت است تا شما را به زیستن ترغیب ‌کند. پس از آن است که به سؤال «بودن یا نبودن؟» می‌رسید. این سؤال جایی مطرح می‌شود که بیش‌ از حد خود را درگیر منطق کرده‌ باشید. ما خودمان را درگیر تجربۀ زندگی نکرده‌ایم. احساس، پا را فراتر از محدودۀ منطق می‌گذارد و روشی در پیش می‌گیرد تا به شما اجازۀ زیستن و بهانه‌ای برای ادامه دادن دهد.