کتاب درمان ناخن جویدن و انگشت مکیدن و درمان اضطراب کودکان

کتاب درمان ناخن جویدن و انگشت مکیدن و درمان اضطراب کودکان؛ برای مادران و روان‌شناسان نوشتهٔ صدیقه احمدی است و انتشارات متخصصان آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب درمان ناخن جویدن و انگشت مکیدن و درمان اضطراب کودکان

ناخن جویدن و انگشت مکیدن یکی از رفتارهای شایع در بسیاری از کودکان و نوجوانان است که معمولا به‌طور خودبخود برطرف می‌شود و کودک این رفتار را ترک می‌کند.

این رفتار در کودکان و نوجوانان به دلایل مختلفی رخ می‌دهد و می‌تواند به سایر مشکلات همچون اختلال توجه و تمرکز نیز همراه باشد. براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ناخن جویدن در مجموعه اختلالات وسواسی-اجباری دسته‌بندی شده و با آن مرتبط است. از این رو، بررسی عامل زمینه‌ای آن و انجام اقداماتی در جهت ترک این رفتار توسط کودک از اهمیت زیادی برخوردار است.

ناخن جویدن و انگشت مکیدن معمولا همراه با دیگر اختلالات رفتاری و احساسی بوده و شروع آن معمولا در دوران کودکی و نوجوانی اتفاق می‌افتد، طبقه‌بندی می‌شود، مانند مکیدن انگشت شست و انگشت در بینی کردن.

دلایل ناخن جویدن و انگشت مکیدن کودکان از این قرار است:

ورود به سن بلوغ

ورود به مهد کودک، پیش دبستانی و دبستان

تغییر شرایط زندگی

استرس

نگرانی

اضطراب و خلق

خوی غیر متمرکز

کاهش اعتماد بنفس

اختلال کمبود توجه

بیش فعالی

اختلال اضطراب

جدایی والدین

اختلال وسواس فکری

عقب ماندگی ذهنی

اختلال افسردگی حاد

اختلال اضطراب عمومی

اختلال هراس

سرکوب های احساسی

آسیب های اجتماعی و...

کتاب درمان ناخن جویدن و انگشت مکیدن و درمان اضطراب کودکان به درمان این اختلال در کودکان می‌پردازد؛ این کتاب بر موضوع اضطراب کودکان تمرکز می‌کند و معتقد است که اضطراب دلیل این رفتارهای شایع در بین کودکان است.

خواندن کتاب درمان ناخن جویدن و انگشت مکیدن و درمان اضطراب کودکان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به همهٔ مادران و پدران و روان‌شناسان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب درمان ناخن جویدن و انگشت مکیدن و درمان اضطراب کودکان

«نوزاد با تعدادی بازتاب غیر ارادی به دنیا میاد که این بازتاب‌ها کمک به زنده موندن و حفظ بقای کودک انسان می کنه، یکی از مهم‌ترین بازتاب‌ها مکیدن هست بقیه بازتاب‌ها رو از اینترنت سرچ کنین و بخونین لطفاً کودک انسان عمل مکیدن رو از دوران جنینی آغاز می کنه، احتمالاً همه شماها در سونوی آنومالی یا حتی سونوی ان تی دیده‌اید که جنین دهان خودشو انگار داره چیزی رو می مکه، تکون میده و بعد در سونوی ماه‌های آخر دیده‌اید که جنین انگشت خودشو مک می زنه. بعضی مادران میگن بچه من از تو رحم انگشت می‌مکید اون موقع که دیگه رفتار من باعث نشده. جواب این سؤال اینه که بچه از دوران جنینی داره تمرین خوردن می کنه و بردن دست به طرف دهان یک نوع تمرین خوردنه که باز مادران از ترس اینکه بچه شون انگشت بمکه دست بچه رو می گیرن و اجازه نمیدن بچه دستشو به طرف دهانش ببره و در یک سالگی می خوان که بچه بتونه خودش غذا بخوره، بچه‌ای که راه دهانشو بلد نیست و در دوره حساس تمرین غذاخوردن مادر دست‌هاشو گرفته و مانع تمرینش شده چطور می تونه یاد بگیره با دست‌های خودش غذا بخوره؟ به همین دلیل بعضی بچه‌ها تا هفت هشت سالگی مادر باید غذا دهانشون بذاره. پس لطفاً تمرین خوردن رو با انگشت مکیدن اشتباه نگیرید.

عمل مکیدن تا چهارماهگی غیر ارادیه یعنی هر چیزی رو تو دهان نوزادان بذارید شروع می کنن به مکیدن. انگشت خودتونو بذارید در دهان نوزادتون بلافاصله شروع می کنه به مکیدن.

نوزادان وقتی هم خواب هستن عمل مکیدن رو با دهان خالی انجام میدن اگر دقت کرده باشید هیچی در دهان ندارن ولی انگار دارن به چیزی مک می زنن چون عمل مکیدن غیر ارادیه و به هیچ چیز دیگه ای ربط نداره.

اشتباهی که مادرهای جوان می کنن اینه که فکر می کنن بچه سیر نمیشه که اینقدر مک می زنه و بیشتر از حد به بچه شیر میدن، حتی اجازه نمیدن بچه خوابش ببره بیدارش می کنن که باز شیر بخوره (بچه شیرخوار لازمه بیست دقیقه تا نیم ساعت به یک سینه مک بزنه اگر کمتر از این حد مک می زنه لازمه اجازه ندید خوابش ببره) زیادی مک زدن و کمتر مک زدن هر دو باعث میشه بچه در مرحله دهانی تثبیت بشه.

بعضی مادرهای جوان فکر می کنن شیرشون کمه که بچه به هر چیزی بشدت مک می زنه، در حالی که بچه تا چهار ماهگی عمل مکیدنش غیر ارادیه یعنی دست خودش نیست که مک نزنه یا مک بزنه و ربطی به گرسنگی و سیری نداره. همان‌طوری که ما نمی تونیم جلو ضربان قلبمونو بگیریم چون ضربان قلب هم یک عمل غیرارادیه بچه هم نمی تونه مک نزنه. متأسفانه این مادران جوان فکر می کنن خودشان شیر کمی دارن و شیر خشک رو اول به عنوان کمکی و بعد به عنوان جایگزین شیر مادر می کنن و بدتر اینکه سر شیشه رو اینقدر گشادمی کنن که بچه دو دقیقه‌ای شیرشو می خوره که هم غریزه مکیدنش ارضا نمیشه و هم دل‌درد میشه. لازمه که شیر خوردن بچه‌ها چه از سینه چه از شیشه هر بار بیست دقیقه تا نیم ساعت طول بکشه، طبق ساعت روی دیوار نه ساعت ذهنی خودتون به‌خصوص بچه باید از یک سینه بیست دقیقه شیر بخوره که به شیر چرب برسه چون دو دقیقه اول شیر، آبه برای رفع تشنگی و باز شدن اشتهای بچه و پنج دقیقه بعدی شیر حاوی پروتوئینه برای رشد ماهیچه‌های بدن و از اون به بعد شیر چربه برای وزن گرفتن بچه اس. خیلی از مادران کمتر ازبیست دقیقه به بچه شیر میدن و بچه وزن نمی گیره و میگن شیرمون قوت نداره، بعضی مادران میگن شیر سینه‌ام کمه بذار از هر دو سینه شیر بدم و این کار باعث میشه بچه فقط شیر پروتوئین دار هر دو سینه رو می خوره و شیر چرب رو نمی خوره و وزن نمی گیره پس لطفاً هر بار فقط از یک سینه به بچه شیر بدید. شیر با مکیدن تولید میشه یعنی همون لحظه ترشح میشه و بچه می خوره شیری مه در سینه جمع میشه فقط حاوی ّ و پروتوئینه. کاری که اکثر مادران می کنن اینه که کمی از شیر خودشونو می دوشن و میگن ببین شیر من رنگ آبه اصلاً سفید و غلیظ نیست و قوطی شیر خشک رو میارن وسط، این مادران نمی دونن که تا دو دقیقه شیر رو بدوشن همچنان رنگ آبه و باید بیست دقیقه بدوشن تا شیر غلیظ و چرب رو ببینن.

نکته مهم دیگه اینه که در ماه اول هر چه بچه بیشتر مک بزنه سلول‌های مغزیش بیشتر تکثیر میشن و این بچه‌ها مراحل رشد حرکتی رو سریع‌تر از بقیه بچه‌ها طی می کنن زودتر میشینن زودتر راه می افتن زودتر دندون در میارن پس ماه اول بچه رو از سینه جدا نکنین، خدا هم برای همین شیر آغوزی رو چرب و غلیظ کرده که بچه‌ها خیلی مک بزنن.

بعضی‌ها هم که درباره غریزه مکیدن اطلاعاتی دارن فکر می کنن چون بچه دهان خالی خودشو مک می زنه لابد غریزه مکیدنش ارضا نشده و به بچه پستونک میدن و با این کار باعث میشن غریزه مکیدن بیشتر از حد ارضا بشه که باز تثبیت در مرحله دهانی رو به دنبال داره، چون غریزه مکیدن باید در حد اعتدال ارضا بشه. در باره ضرر پستونک در پایان همین کتاب توضیح مختصری میدیم.»