کتاب بزرگسالی

کتاب بزرگسالی؛ چگونه در دنیای بزرگسالی قدم بردارید؟ نوشتهٔ کلی ویلیامز براون و ترجمهٔ اکرم سلیمانی ایرانشاهی و ویراستهٔ سارا بحری است و کتاب کوله پشتی آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب بزرگسالی

اگر در سنی قرار دارید که نمی‌دانید بزرگسال هستید یا نوجوان، اگر نمی‌دانید آدم‌ها چطور بزرگسال می‌شوند و سری در میان سرها پیدا می‌کنند، اگر فارغ‌التحصیل شده‌اید و برای مصاحبۀ شغلی نمی‌دانید چه لباسی باید بپوشید، اگر آشپزی بلد نیستید و نمی‌دانید چطور خانه‌تان را تمیز کنید، هیچ اشکالی ندارد. اما مجبور نیستید به این وضعیت ادامه دهی. کتاب بزرگسالی؛ چگونه در دنیای بزرگسالی قدم بردارید؟ یک کتاب راهنمای جامع و جذاب برای مسائل بزرگسالان پر‌شور در همه‌ٔ سنین و برای هر موقعیتی است، از به‌هم زدن دوستی با دشمن به ظاهر دوست‌ گرفته تا تعمیر دستشویی خانه‌.

این کتاب به شما می‌آموزد چطور مثل یک بزرگسال رفتار کنید. تمام مطالب این کتاب مفید و گیراست و به دردتان خواهد خورد. پس پیش به سوی بزرگسالی البته با قوانین ساده و زودفهم و مهم‌تر از همه اینکه دیگر قرار نیست کسی به شما غر بزند.

خواندن کتاب بزرگسالی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به همهٔ کسانی که می‌خواهند بزرگ شوند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب بزرگسالی

بیشتر گام‌های این کتاب عمل و عکس‌العمل در مقابل جهان را بیان می‌کند - تمیز کردن کابینت‌ها، به‌هم زدن نامزدی با فردی که دلخواهت نبود یا هر چیزی. بیشترین چیزی که تو را بزرگسال می‌کند در ذهنت نیست، در کردارت است. بیا این مسئله را حل کنیم: نیت‌ها و قصدها خوب‌اند، اما دست‌آخر، قصدها موضوع واقعی نیستند؛ زیرا آنها فقط درون تو وجود دارند. اینکه در نظر داشته باشیم یک یادداشت سپاسگزاری بفرستیم اما بعد به آن عمل نکنیم، درست به این معناست که هرگز به فرستادن یادداشت فکر نکرده‌ایم؛ آن فرد هنوز هیچ یادداشت تشکری از تو دریافت نکرده است.

پس، درست است. کنش‌ها بزرگ‌تر از پندارها و نیت‌ها هستند. اما قبل از اینکه به این کنش‌ها بپردازیم، چند چیز هست که باید بدانیم.

گام ۱: قبول کن تافتهٔ جدابافته یا دانهٔ برف نیستی

اگر می‌خواهی بزرگ شوی این مهم‌ترین و سخت‌ترین چیزی است که باید قبولش کنی: تو تافتهٔ جدابافته نیستی.

گام ۲: به کسانی که با گام یک مخالف هستند احترام بگذار

بسیارخب، تو برای یکسری افراد، یکی‌یک‌دانه هستی. احتمالاً والدینت تو را خیلی دوست دارند و فکر می‌کنند شاید بااستعدادترین و ستایش‌برانگیزترین فردی هستی که تا امروز روی زمین پا گذاشته است. دوستان و معلمان محبوبت و دیگر افراد مهم زندگی‌ات هم با آنها موافق هستند. وقتی خودی نشان بدهی و عرض‌اندامی کنی، این افراد پرچم‌دار و هلهله‌چی‌ات خواهند بود، پس مطمئنشان کن که تو هم هواخواه آنها هستی. این افراد که ما را آن‌قدر دست‌بالا می‌گیرند خیلی قیمتی و عزیزند و باید قدرشان را بدانیم. چون راستش را بخواهی این است که بیشتر مردم دنیا اعتنایی به تو ندارند.

گام ۳: وقتی دنیا به تو اهمیتی نمی‌دهد، دلگیر نشو

این مسئله آن‌قدرها که به‌نظر می‌رسد افسرده‌کننده نیست. همهٔ دنیا از تو متنفر نیستند - مردم فقط نمی‌دانند تو کی هستی و در بهترین حالت، جهان به خواسته‌ها و نیازها و اولویت‌ها و مسائلی که آزارت می‌دهد و چه و چه... بی‌تفاوت است. وقتی به یک دفتر جدید، شهر جدید، کشور جدید و هر جای جدید دیگری پا می‌گذاری، داری از اول شروع می‌کنی و نمی‌توانی آن سرمایهٔ دوست‌داشتنی را که دوستان و خانواده برایت فراهم کرده بود، داشته باشی. گاهی مردم خون‌گرمی را پیدا می‌کنی اما این همیشگی نیست. حالا نوبت توست که افرادی را بیابی و دوروبرت را بگیرند که به تو محبت می‌کنند و احترام می‌گذارند - مردم به تو توجه می‌کنند، اما فقط و فقط اگر به آنها دلیل ارزشمندی برای این کار بدهی. فکر نکن که مردم مثل پدر و مادرت به تو عشق می‌ورزند و مثل بهترین دوستانت از تو حمایت‌های عاطفی می‌کنند، یا مثل مربی فوتبال هفت‌سالگی‌ات مشوقت هستند. آنها این کار را نمی‌کنند، مگر اینکه دلیل خوبی به آنها ارائه کنی. و حتی بعد از آن هم، شاید هنوز نخواهند به تو اهمیت بدهند.

گام ۴: از حالا بپذیر که اول راه هستی

قبل از اینکه به جهان بیرون قدم بگذاری و بختت را امتحان کنی، دربارهٔ اینکه همه‌چیز چقدر راحت خواهد بود و چه سریع مدارج ترقی را طی خواهی کرد، خیال‌پردازی‌های زیادی می‌کنی. وقتی روزنامهٔ نیویورک تایمز به تو روی خوش نشان نمی‌دهد، شاید فکر کنی تیرت به سنگ خورده است، اما در عوض، این برایت شانسی است که خبرنگار روزنامهٔ محلی می‌سی‌سی‌پی شوی. یا ممکن است فارغ‌التحصیل رشتهٔ حقوق شوی با این رؤیای باشکوه که کار مهمی در مرکز حقوقی فقر جنوب۵ انجام خواهی داد، اما می‌بینی که داری در شروپورت۶ تیترها را کپی می‌کنی. هر اتفاقی که بلافاصله پس از فارغ‌التحصیلی بیفتد، ممکن است کمی سرخورده‌ات کند.