کتاب دوست ترسناک من

کتاب دوست ترسناک من نوشتة مارتین م. آنتونی و رندی‌ای مک‌کیب است. این کتاب توسط خانم پریسا کریم‌زاده ترجمه شده است. کتاب‌های متعددی در مورد فوبیا وجود دارد، اما کتاب دوست ترسناک من اولین کتابی است که به طور ویژه بر استراتژی‌های مربوط به غلبه بر ترس و فوبیا از حیوانات تمرکز می‌کند.

درباره کتاب دوست ترسناک من

ترس از حیوانات موضوعی رایج و شایع است که بسیاری از افراد به آن دچار هستند. حیوانات بسیاری در محیط شهری و حتی محیط روستایی وجود دارند که ممکن است انسان از آنها بترسد و این ترس زندگی او را مختل کند.  کتاب دوست ترسناک من به صورت کامل و جامع به موضوع غلبه بر ترس از حیوانات می‌پردازد و با راهکارها و تمرین‌های عملی کمک می‌کند که فرد کم‌کم ترس خود را کنار بگذارد.

خواندن کتاب دوست ترسناک من را به چه کسی پیشنهاد می کنیم؟

کتاب دوست ترسناک من برای کسانی که ترس از یک یا چند حیوان دارند و خانواده آن‌ها طراحی شده است. اگر در اطراف خود و یا در خانواده خود کسی دارید که فوبیای حیوانات دارد این کتاب به کاهش ترس او کمک می‌کند.

درباره مارتین م. آنتونی و رندی‌ای مک‌کیب

مارتین م. آنتونی، استاد بخش روان‌شناسی و عصب‌شناسی رفتاری در دانشگاه مک‌مستر است. او همچنین، مدیر مرکز پژوهش و درمان اضطراب و مسئول روان‌شناسان مرکز درمانی سنت ژورف همیلتون اونتاریو است. مارتین م. آنتونی مدرک دکترای خود را در رشتة روان‌شناسی بالینی، از دانشگاه آلبانی یعنی دانشگاه دولتی نیویورک دریافت کرد. دکتر آنتونی ۱۲ کتاب و بیش از ۹۰ مقاله علمی و بخش هایی از این کتاب را در زمینة رفتاردرمانی شناختی و اختلالات اضطرابی به انتشار رسانده است. دکتر آنتونی از انجمن روان‌شناسی بالینی (انجمن روان‌شناسی آمریکا)، انجمن روان‌شناسی کانادا و انجمن اختلالات اضطرابی آمریکا جوایزی کسب کرده است و عضو هیئت انجمن روان‌شناسی آمریکا و کانادا است. او رئیس سابق گروه اختلالات اضطرابی انجمن پیشرفت رفتاردرمانی (AABT) است و عضو هیئت سالانه این انجمن بوده است. دکتر آنتونی درحال‌حاضر مشغول پژوهش بالینی در حوزة اختلالات اضطرابی و تدریس و تحصیل است و به درمان بالینی نیز می پردازد.

رندی‌ای مک‌کیب عضو برنامة علوم رفتار بالینی در دانشکدة علوم بهداشتی و استادیار بخش روان‌شناسی و عصب‌شناسی رفتاری در دانشگاه مک مستر است. او همچنین از مدیران مرکز پژوهش و درمان اضطراب در مرکز درمانی سنت ژورف همیلتون اونتاریو است. رندی‌ای مک‌کیب پس از دریافت مدرک دکترای خود در رشتة روان‌شناسی از دانشگاه تورنتو، دورة انترنی خود را در برنامة اختلال غذا خوردن در بیمارستان عمومی تورنتو گذراند. او مقالات علمی و فصل‌های متعددی از کتاب‌های مختلف را در حوزة رفتاردرمانی شناختی، اختلالات اضطرابی و اختلالات مربوط به غذا خوردن به انتشار رسانده است. او نویسندة اصلی کتاب تمرینی غلبه بر گاوگرسنگی: راهنمای قدم‌به‌قدم رفتاردرمانی شناختی و از نویسندگان کتاب ۱۰ راه حل ساده برای پنیک: چگونه بر حملات پنیک و نشانه‌های جسمی آن غلبه کنیم و به زندگی عادی بازگردیم است. دکتر مک کیب عضو هیئت تحریریة مجلة روان‌شناس بالینی است و دستیار مدیر در کمیتة سالانة انجمن پیشرفت رفتار درمانی بوده است. او درحال‌حاضر مشغول انجام پژوهش بالینی، تدریس و تحصیل است. او به درمان بالینی نیز می پردازد.

بخش هایی از کتاب دوست ترسناک من

مارک مهندس موفقی بود که همیشه به طرز کارش و انجام آن‌ها به‌نحواحسن افتخار می‌کرد. تنها چیزی که مارک را آزار می‌داد و در زندگی‌اش تداخل ایجاد می‌کرد، ترس شدید او از پرنده‌ها بود. هروقت که پرنده می‌دید، واکنش شدیدی از روی ترس نشان می‌داد و تمام بدن او تحت‌تأثیر این ترس قرار می‌گرفت. درست است که او می‌دانست که ترسش از پرنده‌ها معنایی ندارد، اما بازهم برایش خیلی سخت بود که جاهایی برود که پرنده داشت. او از رفتن به حیاط پشتی خانه‌اش هم اجتناب می‌کرد تا اینکه یک حصار بلند برای حیاط ساخت تا بتواند بدون‌آنکه پرنده‌ها نزدیکش شوند، آنجا بنشیند. او از رفتن به کنار رودخانه، دریا، پارک و همین‌طور فروشگاه‌های حیوانات خانگی اجتناب می‌کرد. مارک و نامزدش تصمیم داشتند برای ماه عسل به ونیز ایتالیا بروند. وقتی او مشغول تحقیق درمورد این سفر بود، متوجه شد که یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های دیدنی ونیز، میدانی پر از کبوتر است. مارک متوجه شد که هروقت به این سفر و دیدن پرنده‌ها فکر می‌کند، احساس اضطراب به او دست می‌دهد. درست همین زمان بود که انگیزه پیدا کرد تا بر ترس خود غلبه کند.

وقتی برای درمان نزد درمانگر رفت، یکی از اولین سؤال‌هایش این بود: «چرا دچار این ترس شده ام؟» او هم مانند خیلی از کسانی که فوبیا دارند، از خود می‌پرسید: «چرا من؟». برای مارک خیلی سخت بود که منشأ ترس خود را پیدا کند. او می‌گفت: «من انسان موفقی هستم و در خیلی از زمینه‌های زندگی‌ام اعتمادبه‌نفس دارم. می‌دانم که این ترس خیلی بی معنا است، اما نمی‌توانم واکنش بدنم را هنگام دیدن پرنده‌ها کنترل کنم.