کتاب ذهن آگاهی یا تمرکز حواس در کلاس درس

کتاب ذهن آگاهی یا تمرکز حواس در کلاس درس؛ روش‌های ارتقای تمرکز و آرامش در کلاس درس نوشتهٔ توماس آرمسترانگ و ترجمهٔ مهناز باقری خوراسگانی است و انتشارات نمای علم آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب ذهن آگاهی یا تمرکز حواس در کلاس درس

 ذهن‌آگاهی به زبان ساده، یعنی تمرکز عمدی توجه فرد به لحظهٔ حال. از این روش درمان به عنوان کاهش استرس مبتنی‌بر تمرکز حواس یاد می‌شود. اگرچه استفاده از تمرکز حواس در مدارس و دانش‌آموزان در مقاطع مختلف سن، به تغییرات قابل توجه، سازگاری و اصلاحات قابل توجهی نیاز دارد، بسیاری از فعالیت‌های این کتاب براساس این نظریه است. این کتاب یک برنامهٔ رسمی برای اجرای تمرکز حواس در مدارس یا آموزش رسمی معلمان برای استفاده از تمرکز حواس در کلاس‌هایشان نیست. در حال حاضر شاید ۳۰ تا ۴۰ کشور وجود دارد که این کار را در مدارس انجام می‌دهد مانند ایالات متحده و انگلستان و استرالیا و... . این کتاب درواقع مروری بر تمرکز حواس به عنوان یک تمرین شخصی در قالب روشی است که در کلاس استفاده می‌شود. همچنین در این کتاب این موارد را خواهید خواند:

جزئیات اینکه چگونه تمرکز حواس به طور مثبت بر ساختار و عملکرد مغز و توانایی مقابله با فشارهای روانی تأثیر می‌گذارد.

 نشان می‌دهد که چگونه تمرکز حواس در مدل‌های آموزشی موجود مانند یادگیری اجتماعی و عاطفی، رفتار مثبت مداخلات و پشتیبانی و طراحی جهانی برای یادگیری متناسب است.

 تحقیقات مبتنی بر شواهد در مورد اثربخشی تمرکز حواس در کلاس درس را بررسی می‌کند.

 بسیاری از ویژگی‌های اساسی و برنامه‌ها و روش‌های تمرکز حواس را بیان می‌کند.

پیشنهادهایی برای چگونگی سازگاری تمرکز حواس در سطوح مختلف را ارائه می‌دهد.

 روش‌های تلفیق تمرکز حواس در برنامهٔ درسی مدرسه را فراهم می‌کند (به عنوان مثال، در زبان، ریاضیات، علوم، اجتماعی مطالعات و ....)

 چندین روش را پیشنهاد می‌کند که در آن می‌توان تمرکز حواس را در مدرسه‌ای اجرا کرد.

 برای اطمینان از آموزش تمرکز حواس، دستورالعمل‌ها را برمی‌شمارد که در مدارس به روش مسئولانه آموزش داده شود.

 تمرکز حواس یک عمل کاملاً مفید و جالب است، اگر مطابق با رهنمودهای مطرح شده در این کتاب انجام شود. مثلا قرار گرفتن کودکان در حالت نیلوفر آبی، با استفاده از قرارگیری خاص دست‌ها، گوش دادن به زنگ‌های آواز تبتی، و.... زیرا خوانندگان اصلی این کتاب مدارس دولتی خواهند بود من نمی‌توانم قضاوت کنم که استفاده از روش‌های معنوی بی دقت عمل فقط گیجی و جنجالی را ایجاد خواهد کرد که در نهایت می‌تواند کل استفاده از ذهن‌آگاهی در مدارس را تضعیف می‌کند. امید این است که خوانندگان سطح بالایی از اعتماد به نفس را در خود پرورش دهند. قدرت عملکرد تمرکز حواس در دانش‌آموزان، منجر به سطوح بالاتر اجتماعی، عاطفی و شناختی می‌شود. 

خواندن کتاب ذهن آگاهی یا تمرکز حواس در کلاس درس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به معلمان و مربیان آموزشی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب ذهن آگاهی یا تمرکز حواس در کلاس درس

جادوی تنفس عمیق

رایج‌ترین شکل تمرین ذهن‌آگاهی یا تمرکزحواس شامل نشستن و تمرکز بر نفس کشیدن فرد است (شکل ۸). تنفس عمیق برای تمرکز ذهن کاملاً مفید است زیرا تا زمانی که زنده هستیم. همیشه نفس می‌کشیم و هر کجا که هستیم تنفس خود را با خود می‌بریم. برای لحظه‌ای به نفس کشیدن خود توجه کنید. این کمک می‌کند تا احساسات جسمی بر تنفس تمرکز شود. برخی از افراد دوست دارند با هر دم و بازدم تمرکز خود را بر روی بالا و پایین رفتن شکم بگذارند. برخی دیگرترجیح می‌دهند بر روی نفوذ هوا در نفس نفس زدن خود تمرکز کنند (یعنی دادن احساس خنک) و هوای خارج شده‌از سوراخ بینی در بازدم (احساس گرم). برای کمک به تمرکز، برخی از افراد دوست دارند هر نفس را از ۱ تا ۱۰ بشمارند و سپس از ابتدا شروع کنند، یا کلماتی را در دم و بازدم بگویند. نکته مهم این است که تنفس ما اصلی‌ترین رویداد این عمل است که ما هر وقت حواسمان را پرت می‌کنیم همیشه به آن برمی‌گردیم.

من ۳۰ سال است که تنفس آگاهانه را تمرین می‌کنم، و علیرغم تمام تلاشم برای تمرکز، من معمولاً هر بار ۳۰ دقیقه می‌توانم آگاهانه تنفس کنم، ذهن من چندین بار در طول روز سرگردان می‌شود. همانطور که در فصل ۲ اشاره شد، یک مطالعه نشان می‌دهد که ذهن ما تقریباً نیمی‌از ساعت بیداری خود را سرگردان می‌کند. این سرگردانی طبیعی است. این واقعیت که ذهن ما بسیار ناآرام است یک امر مسلم است.

در تمرین ذهن‌آگاهی یا تمرکزحواس، از نظر روند مهم است زیرا فرصتی را برای نظارت بر تجارب ایجاد می‌کند. که ممکن است شامل احساسات (من خسته می‌شوم)‌، افکار (من یک دوره امتحان کردم)‌، ادراکات (صدای پرندگان در خارج)‌، یا احساسات (خارش در نوک بینی من) است. در هر حالت، هر اتفاقی که بیفتد، ما به سادگی تجربه‌ای را به صورت کنجکاوانه مشاهده می‌کنیم و سپس توجه خود را به تنفس خود برمی‌گردانیم.