کتاب اسپاز

کتاب اسپاز؛ زندگی صحیح من با اختلال نقص توجه، بیش فعالی نوشتهٔ رنی مک نیل و لی مک نیل با ترجمهٔ مهدی سخایی در انتشارات متخصصان چاپ شده است. در این کتاب، شما علم و دانش نهفته در پس ADHD را بهتر خواهید شناخت. برخی از دانش‌ها، با این که به درجهٔ «اثبات» هم رسیده‌اند ولی هنوز مورد بحث و جدل هستند.

درباره کتاب اسپاز؛ زندگی صحیح من با اختلال نقص توجه، بیش فعالی 

نویسندهٔ کتاب دلیل نگارش کتابش را اینگونه شرح می‌دهد:

دلیل نوشتن کتاب این است که توانستم ناسازگاری‌های موجود در زندگی که ناشی از ADHD بود را از میان بردارم. برخلاف موانعی که با آن‌ها مواجه شدم، شغلی عالی و همین طور خانواده‌ای فوق‌العاده‌نصیب من شده است. مسیر شادی در زندگی من ساده و حتی لذت‌بخش نبود. در طول این مسیر بسیار احساس تنهایی می‌کردم. من امیدوار هستم که این کتاب به انسان‌ها کمک کند تا در طی این مسیر احساس تنهایی نکنند. اگر شما با صحبت‌های منفی به‌خصوص کسانی که نزدیک به شما هستند، مواجه شوید طبیعتاً کم‌کم باورشان می‌کنید؛ از دیگران فاصله می‌گیرید به این دلیل که برای رشد خودتان احساس عدم امنیت می‌کنید و درحالی‌که دیگران هم از شما فاصله می‌گیرند به این دلیل که شما یک انسان «مشکل‌ساز»، «انسان غیرعادی»، «بسیار هیجان‌انگیز»، «انسانی که سریع عصبی می‌شوید»، یا «Spaz» هستید. ناگهان به پشت سر خود نگاه می‌کنید و کسی نیست. حتی خود شما.

کتاب اسپاز؛ زندگی صحیح من با اختلال نقص توجه، بیش فعالی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

مطالعهٔ این کتاب به افرادی که اختلال نقص توجه، بیش فعالی دارند و همچنین والدین آن‌ها و همهٔ معلمین پیشنهاد می‌شود. نویسنده توصیه می‌کند که کسانی که ADHD دارند یا کسانی که نزدیکانی دارند که به ADHD مبتلا هستند یا علاوه بر این‌ها آموزگارها، دکترها، دوست‌ها یا خواننده‌های مشتاقی که دنبال داستان‌های خوب هستند، این کتاب الهام‌بخش را بخوانند.

بخشی از کتاب اسپاز؛ زندگی صحیح من با اختلال نقص توجه، بیش فعالی

من در این وضعیت بوده‌ام. برخی اوقات، حتی الان هم حس می‌کنم در این شرایط هستم، اما مجبور هستم که خودم را آزاد کنم. ممکن است دردهای احساسی و نزاع‌های درونی قابل‌دیدن نباشد، ولی آن‌ها برای من انگیزه بودند و به‌سمت موفقیت سوق داشته‌ام. من می‌خواهم به دنیا نشان دهم، حتی زمانی که شانس‌ها در برابر شما زانو می‌زنند، نباید به‌دنبال آن‌ها باشید. در واقع، اگر شما قدری «متفاوت» هستید، مثلاً شبیه من، پس دنبال این شانس‌ها نباشید به این دلیل که این وضعیت برای افراد «عادی» کارآمد و برای امثال ما انتخاب مناسبی نیست.

اگرچه ADHD را با کمال میل در آغوش گرفته‌ام، با این‌حال از اسم اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی متنفر هستم. اختلال زشت به‌نظر می‌رسد. این بدان معنا است که بدن من مشکل دارد و قبول ندارم که خودم را به این منوال ببینم. به انسان‌ها می‌گویم که ADHD ندارم؛ بلکه ADHA (فایدهٔ ناشی از بیش‌فعالی کم‌توجهی) دارم. برخی از تغییرات ناشی از ADHD چیزهایی هستند که باعث شدند به موفقیت‌های زیادی در زندگی خود برسم. اگرچه همیشه این حس را نداشتم. اکثر سال‌های جوانی من در پوشش‌هایی از غم، ناامیدی، افسردگی و حواس‌پرتی گذشت. بعد از اینکه به سن بلوغ رسیدم و دقیقاً متوجه شدم که مغزم چطور کار می‌کند زمانی بود که در واقع کمبودهایی که در خود می‌دیدم، کلاً عوض شد.