کتاب جمهوری کامرون

   کتاب جمهوری کامرون نوشته احمد علامه فلسفی است که به معرفی ویژگی‌های طبیعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و جاذبه‌های گردشگری کشور کامرون می‌پردازد. جمهوری کامرون در آفریقای مرکزی و غربی واقع شده و از نظر جغرافیایی به عنوان لولای آفریقا معروف است. کامرون کشوری است در کنار خلیج بیافرا که از غرب با نیجریه از شمال با چاد از شرق با آفریقای مرکزی، گینه استوایی، گابن و از جنوب با جمهوری دموکراتیک کنگو همسایه است. مذاهب اصلی در کامرون به سه گروه اسلام، مسیحیت و مذاهب سنتی قابل تقسیم است. از لحاظ اعتقادات مذهبی، 21 درصد از مردم کامرون کاتولیک، 14 درصد پروتستان و 45 درصد از آنها پیرو مذاهب سنتی و بومی هستند . 20 درصد از این مردم به دین مبین اسلام گرویده اند. اعتقادات اجدادی مردم کامرون، بخش اسطوره ای و باطنی جامعه و موجودیت آنها را تشکیل می دهد.

درباره جمهوری کامرون

کامرون در پایان جنگ جهانی اول به دو بخش فرانسوی و انگلیسی تقسیم شد. پس از جنگ جهانی اول، اتحادیه ملل سرپرستی ۸۰٪ از خاک کامرون را به فرانسه و ۲۰٪ همسایه با مرز نیجریه را به بریتانیا واگذار کرد.

در سال ۱۹۴۶ و تأسیس سازمان ملل متحد، کامرون تحت تولیت این سازمان دارای خودگردانی داخلی شد. در میان سال‌های ۱۹۵۵ تا ۱۹۵۸ کامرون عرصه درگیری‌های خونین برای بدست آوردن استقلال کامل از فرانسه بود، رهبری جنبش استقلال طلبانه کامرون را، جان فونچا از حزب دموکراتیک ملی کامرون بر دوش داشت.

بخش تحت کنترل فرانسه در تاریخ یکم ژانویه ۱۹۶۰ از این کشور مستقل شده و جمهوری کامرون نام گرفت . کامرون فرانسوی در ۱۹۶۰ استقلال یافت.سرانجام پس از نزدیک به یک دهه خشونت و خونزیزی، در ۱ ژانویه ۱۹۶۰ کامرون از فرانسه اعلام استقلال کرد

به دنبال همه‌پرسی در ۱۹۶۱ قسمت شمالی کامرون بریتانیا با نیجریه ادغام شد؛ قسمت جنوبی با سرزمین فرانسوی سابق حکومتی فدرال تشکیل داد. بخش جنوبی این سرزمین که در کنترل بریتانیا بود در سال ۱۹۶۱ به جمهوری کامرون پیوست. در یکم ماه اکتبر سال ۱۹۶۱ با پیوستن دو بخش فرانسه‌زبان و انگلیسی‌زبان، کشور کامرون تاسیس شد. کامرونی‌های انگلیسی‌زبان یک‌پنجم جمعیت ۲۲ میلیونی کامرون را تشکیل می‌دهند.

جنوب کامرون در ۱۹۶۱ از طریق همه‌پرسی به کامرون پیوست اما گروه‌های حامی استقلال تأکید دارند که قطعنامه ۱۶۰۸ سازمان ملل که شرایط این اتحاد را تبیین کرده بود، هرگز به درستی اجرا نشد.

احمدو آهیجو در ۲۰ مه ۱۹۷۲ به عنوان نخستین رئیس‌جمهور کامرون برگزیده شد. هم‌اکنون روز ۲۰ مه در کامرون به عنوان «روز جمهوری» شناخته می‌شود . پس از احمدو آهیجو در سال ۱۹۸۲ پُل بیا بر جای او نشست.

خواندن کتاب جمهوری کامرون را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به کشورشناسی مخاطبان این کتاب‌اند.

بخشی از کتاب جمهوری کامرون

در ژوئن ۲۰۰۰، بانک جهانی با اختصاص ۳٫۷ میلیارد دلار به کامرون به منظور احداث خط لوله نفت از چاد به میادین نفتی کامرون واقع در سواحل غربی این کشور موافقت کرد. در ۶ نوامبر ۱۹۸۲، پُل بیا به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد.

در ۱۹۹۲ زمانی که انتخابات چند حزبی برگزار گردید، کثرت گرایی سیاسی مجدداً فعال شد در ۸ دسامبر ۲۰۰۴ نیز افرائیم اینونی به سمت نخست‌وزیر کامرون انتخاب گردید

در اوت ۲۰۰۶، کامرون و نیجریه بر سر مالکیت شبه جزیره نفت خیز باکاسی با یکدیگر اختلاف پیدا کردند که این مشکل توسط دادگاه داوری بین‌المللی با اعلام رای رعایت تساوی طرفین در تملک شبه جزیره باکاسی پایان یافت. در حال حاضر نیز کامرون اختلافاتی مرزی با چاد بر سر سهم هر کدام بر دریاچه چاد دارد.

کومبا در جنوب غربی این کشور یکی از اصلی‌ترین مناطقی است که از سال ۲۰۱۶ تاکنون آماج خشونت‌های گروه‌های جدایی‌طلب قرار گرفته‌است. از اول اکتبر ۲۰۱۷ و در پی اعلام یکجانبه استقلال از سوی آنچه «جمهوری فدرال آمبازونی» نامیده شده‌است، خشم و ناشکیبایی دولت دو چندان شده‌است.

کامرون کشوری است با اکثریت زبانی فرانسه، اما جدایی‌طلبی بخش انگلیسی‌زبان کامرون از اکتبر ۲۰۱۶ با ایجاد بحرانی موسوم به «بحران انگلیسی‌زبانان»، تمام کشور را در چرخه‌ای از خشونت‌های مرگبار در شمال غربی و جنوب غربی گرفتار کرده‌است.

مناطق انگلیسی زبان کامرون اواخر سال ۲۰۱۶ به علت تشدید گرایش‌های استقلال‌طلبانه و افزایش اعتراضات به کانون بحران تبدیل شد. انگلیسی‌زبان‌ها که حدود بیست درصد از جمعیت بیست میلیون نفری کامرون را تشکیل می‌دهند، معتقدند در تقسیم قدرت و ثروت‌های ملی کامرون و همچنین در بخش‌هایی از قبیل: آموزش و نظام قضایی به انزوا رانده شده‌اند به همین علت به اقدامات اعتراضی روی آورده‌اند.

اوضاع اجتماعی و فرهنگی کامرون -بر اساس آمارهای سال ۲۰۰۳ میلادی ۹/۶درصد از مردم این کشور به بیماری ایدز مبتلا هستند. علاوه بر زبان‌های انگلیسی و فرانسوی که زبان‌های رسمی این کشور هستندزبان‌های فرانسوی و انگلیسی هر دو زبان رسمی کامرون اند، علاوه بر این ۲۴ گروه زبانی قبیله‌ای نیز در کامرون گفتگو می‌شود.