کتاب راهکارهای جدید در گروه درمانی گشتالتی

کتاب راهکارهای جدید در گروه درمانی گشتالتی نوشته پیتر کول و دایس رایس است که با ترجمه علیرضا کلانتری و سیدعلی حسینی منتشر شده است.  کتاب راهکارهای جدید در گروه درمانی گشتالتی به زمینه تعاملی و خود اصیل انسان می‌پردازد.

درباره کتاب راهکارهای جدید در گروه درمانی گشتالتی

گشتالت‌درمانی یک رویکرد قوی برای چالش‌های روان‌درمانی قرن بیست‌ویکم است. گروه‌درمانی تجربۀ زمان را به‌عنوان یک رویکرد عمیقاً عاقلانه و انعطاف‌پذیر برای درک شرایط انسانی، ترویج رشد و تکامل بنانهاده است. گشتالت‌درمانی ازنظر اجتماعی یک جایگزین جامع و پیشرفته برای گرایش‌های محافظه‌کارانۀ روانکاوی بوده است.

 پیتر کول و دایس رایس با راهکارهای جدید در گروه‌درمانی، سهم مهمی در رشد ادبیات نظری و بالینی گشتالت‌درمانی داشتند. این کتاب محصول متخصصان بالینی پخته‌ای است که بامهارت و خلاقیت به نظریه نزدیک می‌شوند. این کتاب قدم دیگری است در جهت حرکت فراتر از صندلی داغ به سمت فرآیند گروهی، ادغام ایده‌های آگاهی‌دهندۀ گشتالت‌درمانی، ارتباط و حضور که به روی فرد با توجه به نظریه میدانی که مربوط به گروه به‌عنوان یک کل است تمرکز می‌کند. در دنیای دیجیتالی امروز با ارتباطات مجازی، ایده ارتباط و اهمیت رابطه در نظریه گشتالت‌درمانی و گروه‌درمانی که محوری اصلی است منسوخ‌شده به نظر می‌رسد. نویسندگان به ما یادآوری می‌کنند که بدون ارتباط، دلبستگی معنای خود را از دست می‌دهد. این کتاب راهنمایی جامع برای روان‌درمانگرانی است که می‌خواهند از علم روز روان‌شناسی مطلع باشند.

خواندن کتاب راهکارهای جدید در گروه درمانی گشتالتی را به چه کسان پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به روان‌شناسی و دانشجویان این رشته و روان‌درمانگران گشتالتی پیشنهاد می‌کنیم. 

بخشی از کتاب راهکارهای جدید در گروه درمانی گشتالتی

اگرچه گشتالت‌درمانی یک فرانظریه برای گروه‌درمانی فراهم می‌کند، اما بنیان‌گذاران گشتالت‌درمانی به فرایند گروهی متمرکز نبودند. در روش گروه‌درمانی سنتی، رهبر گروه با افراد در گروه کار می‌کند و افراد گروه بازخوردهایی بعد از کار با رهبر دریافت می‌کنند. در این رویکرد فضای رهبرمحوری بسیاری ایجاد می‌شود که کارهای فردی در عمق زیادی موردبررسی است، درحالی‌که موضوعات مربوط به گروه مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرد. این رویکرد به‌عنوان روش صندلی یا صندلی شناخته‌شده است: مراجع با رهبر مشغول کار بر روی صندلی است.

اولین نشریه‌ای که شروع به فاصله گرفتن از صندلی کرد بودفدر روث‌رونال در سال ۱۹۸۰ با نام فراتر از صندلی رویکردهای گروه‌درمانی بود. این مجموعه شامل چندین فصل مهم است که کار با پویایی گروه را از دیدگاه نظری گشتالت شرح می‌دهد. یک فصل تأثیرگذار آن مجموعه توسط الین‌کپنر نگاشته شده است و الگوی مرحله‌ای برای رویکردتعاملی گروه‌گشتالتی ارائه می‌دهد. از آن زمان تاکنون کتاب‌ها و مقالات متعددی در مورد فرآیند گروهی و جهت‌گیری پویایی گروه نوشته‌شده است. همان‌طور که در بالا گفته شد گشتالت‌درمانی یک رویکرد یکپارچه‌نگری قدرتمند است که شامل چندین سیستم پیچیدۀ فکری شامل روانکاوی پیشرفته، گشتالت‌درمانی، نظریۀ پدیدارشناسی، فلسفۀ گفت‌وشنود بوبر و نظریۀ میدانی است. ما در فصل‌های بعدی به‌ویژه فصل اول هر یک از این‌ها را عمیق‌تر بررسی خواهیم کرد. گروه‌درمانی یک الگوی یکپارچه‌نگری قوی است که بر کار تعاملی با گروه متمرکز است. پایه‌های نظریه گروه‌درمانی، اساسی را برای ما گروه درمانگران قرن ۲۱ که با مشکلات و پیچیدگی‌هایی دست‌وپنجه نرم می‌کنیم، فراهم می‌کند؛ برای مثال نظریه میدانی، چارچوب برخورد با انواع موضوعات مؤثر برای اعضای گروه، شبیه چالش‌های محیطی و تعارضات اجتماعی و سیاسی فراهم می‌کند. پدیدارشناسی، به گروه درمانگران گشتالتی برای فهمیدن تنوع زیاد دیدگاه‌ها، روایات و تجربیات که در مواجهه با گروه می‌آید، کمک بسیاری می‌کند. فلسفه گفت‌وشنود بوبر (۱۹۹۲)، یک چهارچوب غنی برای فهمیدن اینکه افراد چگونه یکدیگر را در گروه با همدلی و حضور ملاقات می‌کنند فراهم می‌کند؛ همچنین به ما برای درک ابعاد معنوی گروه‌درمانی نه به معنای مذهبی بلکه به معنای درک باارزش تعامل افراد در به اشتراک گذاشتن آسیب‌پذیری و راست‌گویی آن‌ها کمک می‌کند. روانکاوی ارتباطی، یک چهارچوب غنی و عمیق برای فهم انسان رشد کرده در مفهوم رابطه فراهم می‌کند. ما این موضوعات را در فصل دوم بررسی می‌کنیم.