جووانی گوارسکی

جووانینو اولیویرو جوزپه گوارسکی متولد ۱ مه ۱۹۰۸ و در ۲۲ ژوئیه ۱۹۶۸ درگذشته است. او روزنامه‌نگار، کاریکاتوریست و طنزنویس ایتالیایی بود که شناخته‌شده‌ترین مخلوق او کشیش دن کامیلو است. جووانینو گوارسی در خانواده‌ای متوسط ​​در فونتانل دی روکابیانکا، استان پارما، متولد شد. او همیشه دربارهٔ این واقعیت که او یک مرد بزرگ و صاحب‌نامی به معنای جان کوچک یا جانی است، شوخی می‌کرد. در سال ۱۹۲۶ خانوادهٔ او ورشکست شدند و او نتوانست تحصیلات خود را در دانشگاه پارما ادامه دهد. پس از کار در مشاغل مختلف، او شروع به نوشتن برای یک روزنامهٔ محلی کرد. در سال ۱۹۴۳ او به ارتش فراخوانده شد و به دلیل مخالفتش با فاشیسم، هنگامی که ایتالیا در سال ۱۹۴۳ با متفقین آتش‌بس امضا کرد، او به‌عنوان زندانی نظامی ایتالیایی دستگیر شد و به همراه سایر سربازان ایتالیایی در اردوگاه‌هایی در لهستان تحت اشغال آلمان تقریبا دو سال زندانی شد. پس از جنگ گوارشی به ایتالیا بازگشت و در سال ۱۹۴۵ یک مجلهٔ طنز هفتگی تأسیس کرد. گوارسکی در مجله‌اش مدام از کمونیست‌ها انتقاد می‌کرد و شعاری را ابداع کرد که بسیار رایج شد: «در داخل اتاق رای‌گیری، خدا می‌تواند شما را ببیند، استالین نمی‌تواند.» زمانی که کمونیست‌ها در انتخابات ایتالیا در سال ۱۹۴۸ شکست خوردند، او باز هم ساکت ننشست و به انتقاد از حزب حاکم ادامه داد. معروف‌ترین ساخته‌های طنز او داستان‌های کوتاه او هستند که در اواخر دههٔ ۱۹۴۰ آغاز شد. این مجموعه که با نام دنیای کوچک منتشر می‌شد، دربارهٔ رقابت بین «دن کامیلو» کشیش ایتالیایی سرسخت و «پپونه» شهردار کمونیست روستای دره پو ریور است. او در سال ۱۹۶۸ بر اثر حمله قلبی در ۶۰سالگی در سرویا درگذشت.

از روی کتاب شوهر مدرسه‌ای این نویسنده فیلمی به نام نان، عشق و موتور ۱۰۰۰ به کارگردانی ابوالحسن داوودی و نویسندگی فیلم‌نامهٔ پیمان قاسم‌خانی ساخته شد. اگرچه بیش از ۳۰ سال از مرگ گوارسکی می‌گذرد و اثر او از شمول قانون حمایت از حقوق مؤلفین و مصنفین خارج شده، ولی در هیچ جای این فیلم اشاره‌ای به اقتباس داستان از اثر گوارسکی نشده‌ است.