احمدرضا احمدی

کبوتر و ساعت

تکه ابر، شاخه نرگس

چای در غروب جمعه روی میز سرد می شود

در انتهای کوچه در باران شمع را روشن می کنیم، تنهایی

کتاب منتخبات

همه شعرهای من (دوره سه جلدی)

پس از فراغت های مدام، نیستی

به درخت انار رسیدم انارها شکسته بودند، عشق

در این کوچه ها گل بنفشه می روید، باران

روزی که ما سوار قطار شدیم، هوا ابری بود

می خواستم روزی گریه کنم، سیب سرخ

چترهای کهنه در باران باز نمی شدند، حرمان

شاعر و گل ها

حوض کوچک، قایق کوچک

پسرک، خواب، بیداری

یک ضیافت خصوصی

آبشارهایی که بر خوابم فروریختند

عاشقی بود که صبحگاه دیر به مسافرخانه آمده بود

در بهار خرگوش سفیدم را یافتم

از کلید آبی رنگ گاهی صدای دریا را می شنید

پسرک دریا را نگاه کرد و گفت:

کجا باید رفت تا سکوت غوغا کند

مهمان

یک منظومه دیریاب در برف و باران یافت شد

دفترهای واپسین؛ دفتر هفتم؛ به رنگ آبی نیلی

دفترهای واپسین؛ دفتر سوم؛ به رنگ زرد

دفترهای واپسین؛ دفتر ششم؛ به رنگ آبی دریا

دفترهای واپسین؛ دفتر پنجم؛ به رنگ آبی آسمانی

دفترهای واپسین؛ دفتر چهارم؛ به رنگ سبز

دفترهای واپسین؛ دفتر دوم؛ به رنگ پرتقالی

دفترهای واپسین؛ دفتر اول؛ به رنگ آبی

روی دریا فقط یک قایق کاغذی مانده است

آیا می توان با فقر پاریس را دوست داشت

دری به سوی دریا