دانلود و خرید کتاب صوتی بابا لنگ دراز

بابا لنگ‌دراز مشهورترین اثر جین وبستر نویسنده مشهور آمریکایی و برادر زاده مارک تواین است. او که سبکی ساده و روان داشت، دیدگاه‌های اجتماعی و سیاسی خود را در نوشته‌هایش مطرح می‌کرد. از خصوصیات سبک وی این است که مخاطبانش در محدوده سنی خاصی قرار نمی‌گیرند. 

 درباره کتاب صوتی بابالنگ ‌دراز

بابا لنگ‌دراز موفق‌ترین کتاب وبستر است. بابا لنگ‌دراز  با نام اصلی Daddy Long Legs، یک رمان نامه‌نگارانه دنباله‌دار است که ماجراهای قهرمانش را که یک دختر جوان به نام جودی آبوت است، در سال‌های تحصیل در کالج و دانشکده روایت می‌کند. جودی برای یک مرد ثروتمند و خیّر که تا به حال او را ندیده نامه‌هایی می‌نویسد. 

جین وبستر، در رمان بابا لنگ دراز علاوه بر جنبه‌های احساسی و لطیف انسانی مثل مهربانی، بخشش، نوع دوستی، صبر و پایداری و... به مسئله‌ی حقوق زنان در اجتماع، آزادی‌خواهی و بیان دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی نیز می‌پردازد.

شنیدن کتاب صوتی بابا لنگ‌ دراز را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به ادبیات داستانی به ویژه دوست داران رمان‌های خارجی را به شنیدن این اثر دعوت می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی بابا لنگ دراز

پیش از این در عمرم با مردی صحبت نکرده بودم (غیر از اعانه‌دهندگان، آن هم اتفاقی؛ ولی آن‌ها به حساب نمی‌آیند) معذرت می‌خواهم بابا، من وقتی که به یکی از اعانه‌دهندگان زبان‌درازی می‌کنم، نمی‌خواهم احساسات شما را جریحه‌دار کنم، نمی‌دانم چرا نمی‌توانم شما را جزء آن‌ها حساب کنم.مثل این‌که برحسب تصادف شما جزء آن‌ها شده‌اید معمولا آن‌ها فربه و چاق هستند و با مهربانی دست نوازش به پشت یا سر آدم می‌کشند و زنجیر ساعت‌شان طلا است. این تمثال هر اعانه‌دهنده‌ای غیر از شماست. به هر حال برویم سر مطلب.

با یک مرد راه رفته‌ام صحبت کرده‌ام و چای خورده‌ام! آن هم مردی عالی‌قدر. با آقای جرویس پندلتن. از فامیل ژولیا، مختصراً عموی او. قدش مثل شما خیلی بلند است. به این‌جا آمده بود و تصمیم می‌گیرد که سری به برادرزاده‌اش بزند. آقای پندلتن برادر کوچک پدر ژولیاست، ولی ژولیا مثل این‌که او را خوب نمی‌شناسد.

گمان می‌کنم وقتی که ژولیا طفل کوچکی بوده، عمو نظری به وی انداخته و از همان ابتدا از او خوشش نیامده و از همان‌وقت دیگر اعتنایی به وی نکرده است. به هر حال آقای پندلتن، مؤدب و موقر در اتاق پذیرایی، کلاه و عصا و دستکش خود را پهلویش گذاشته و روبه‌روی من نشسته بود.

از آن‌جایی که ژولیا و سالی زنگ هفتم کلاس داشتند و نمی‌توانستند غیبت کنند، ژولیا به اتاق من دوید و خواهش کرد که عمویش را در دانشکده بگردانم و بعد از کلاس او را به ژولیا تحویل بدهم. البته من بدون توجه خاصی قبول کردم، گر چه من علاقه‌ی چندانی به پندلتن‌ها ندارم! ولی اتقافا این یکی خیلی دوست‌داشتنی از آب درآمد. شباهتی به پندلتن‌ها ندارد. خیلی به ما خوش گذشت، کاش من هم یک همچو عمویی داشتم! حاضرید یک چندی هم عموی من باشید؟ مثل این‌که بهتر از مادربزرگ بودن است.

آقای پندلتن مرا به یاد شما می‌انداخت، البته باباجون شمای بیست سال پیش. می‌بینید با این‌که شما را ندیده‌ام، چقدر به خصوصیات شما آشنا هستم. آقای پندلتن بلند و باریک است، صورتش نسبتا تیره و چروک‌های ریزی در گوشه‌ی چشم و تبسم شیرینی بر لب دارد. از آن‌هاست که انسان احساس می‌کند همه‌ی عمر می‌شناخته و کوچک‌ترین ناراحتی از دیدارشان احساس نمی‌کند؛ خیلی قابل معاشرت است.