دانلود و خرید کتاب صوتی در سکوت حرف هایمان

کتاب صوتی در سکوت حرف هایمان نوشتهٔ سیمونا اسپاراکو و ترجمهٔ هدا عربشاهی است. ساره کمال زارع گویندگی این رمان صوتی ایتالیایی را انجام داده و انتشارات استودیو صداهای همراه آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی در سکوت حرف هایمان

جهان می‌داند که اولین نامی که پس از تولد بر زبان جاری می‌شود و واپسین نامی که پیش از مرگ، پناهِ انسان است، مادر است. کتاب صوتی در سکوت حرف هایمان که برندهٔ جایزهٔ ادبیِ DeA Planeta شده، زندگی مادرانی را روایت کرده که در جست‌وجوی صدایی برای ابراز احساساتِ مادرانه‌شان هستند. سیمونا اسپاراکو در این رمان صوتی، از زندگی و مرگ و رابطهٔ مادران و فرزندان می‌گوید؛ از اینکه هیچ مرگی وجود ندارد که در پسِ آن، تولدی دوباره وجود نداشته باشد و کشف معنای نهفته در این پدیده می‌تواند به هر چیزی معنا ببخشد. در آغاز این اثر، نیمه‌شبی مه‌گرفته در برلینِ خواب‌آلوده هستیم. در یک ساختمانِ چهارطبقه، داخل آپارتمانی خالی از سکنه، سیم‌های یخچال اتصالی می‌کند و جرقه می‌زند. شعله‌ای کوچک از جرقه‌ها پدید می‌آید و رفته‌رفته بزرگ‌تر می‌شود و هر چیزی را که در اطرافش قرار دارد، می‌بلعد. دو طبقه بالاتر، «آلیچه» با فکر دربارهٔ پسری که دوستش دارد و صحبت راجع به او با مادرش که بسیار دور از او زندگی می‌کند، به خواب می‌رود. «باستین» در طبقه‌ای دیگر از این ساختمان، به رازی فکر می‌کند که ماه‌ها است می‌خواهد آن را برای مادرش فاش کند، اما می‌داند که شجاعت کافی برای انجام این کار ندارد و از شکستنِ قلب مادرش می‌ترسد. «پانیلا»، همسایهٔ کنار دستی است که پیش از این رقصنده‌ای کلاسیک بوده است. او نمی‌تواند پس از تولد فرزندش، با تغییر شکل بدن خود کنار بیاید. گریه‌های مداوم کودکش، ناراحتی‌های او را دوچندان کرده است، اما دیگر چندان زمانی برای هیچ‌کدام از آن‌ها باقی نمانده؛ چرا که یک هیولای آتشین در کمینِ آن‌ها است و هنگامهٔ تصمیم‌های سخت فرا رسیده است.

سیمونا اسپاراکو در کتاب صوتی «در سکوت حرف‌هایمان» با لحنی بسیار تأثیرگذار و شنیدنی، لحظات دشوار و سهمگینی از زندگی را موشکافی کرده که در آن، در مرز باریکی میان مرگ و زندگی قرار می‌گیریم. تنها در چنین شرایطی است که میان ما و دیگران چیزی جز عشق محض وجود نخواهد داشت. این نویسندهٔ ایتالیایی در این کتاب صوتی، به‌شیوایی، صدایی را که مادران برای ابراز احساس خود استفاده می‌کند، به گوش ما رسانده است؛ صدایی که به‌وضوح شنیده می‌شود و داستان پیرامون آن استوار شده است. شنیدنِ تجربیاتِ عاطفی خانواده‌های قربانیان و بازماندگان بر جذابیت و گیرایی این اثر افزوده است. گغته شده است که ایدهٔ نگارش این کتاب، زمانی در ذهن سیمونا اسپاراکو شکل گرفت که با کنجکاوی، اخبار حادثهٔ آتش‌سوزی برج گرنفل در لندن را دنبال می‌کرد. او که خودش مادر دو فرزند است، این داستان را به صدای مادران اختصاص داده است. این رمان، با الهام از قطعهٔ شعری به نام «اولین و آخرین نام» نوشته شده است.

شنیدن کتاب صوتی در سکوت حرف هایمان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر ایتالیا و قالب رمان پیشنهاد می‌کنیم.

درباره سیمونا اسپاراکو

سیمونا اسپاراکو نویسنده‌ای معاصر و ایتالیایی است که از نوجوانی شروع به نوشتن کرد و اولین داستانش را در ۱۲ سالگی نوشت. او دانش‌آموختهٔ رشتهٔ فیلم‌نامه‌نویسی است. «عشق کتاب» (Lovebook)، نخستین رمان او بود که در سال ۲۰۰۹ میلادی منتشر شد. از او آثار دیگری مانند «هیچ یک از ما» و «اگر چشم‌ها را ببندم» و رمان «در سکوت حرف‌هایمان» نیز به انتشار رسیده است. سیمونا اسپاراکو برای اغلب آثار خود، جوایز ادبی معتبری دریافت کرده و کتاب‌های او به زبان‌های بسیاری ترجمه شده است. 

بخشی از کتاب صوتی در سکوت حرف هایمان

«آسمان صاف و پوشیده از ستاره است، اما گهگاه پشت مه رقیقی که شهر را نوازش می‌کند، پنهان می‌شود. در حالی که تاریکی سعی می‌کند خودش را روی کلان‌شهر بگستراند، ساختمانی که با نمای گچی صورتی روشن جلوه‌ای نو گرفته است، آتش می‌گیرد. بی هیچ علامت اخطاردهنده‌ی قبلی ناگهان شعله‌ور می‌شود. از آنجا به فاصله‌ی چند دقیقه به لایه‌ی بیرونی می‌رسد و هم‌زمان به‌سرعت در چهار طبقه‌ی ساختمان پخش می‌شود. کاشف به عمل خواهد آمد که اتصالی در یخچال واحدی در طبقه‌ی دوم، واحد 3B، سه‌خوابه‌ای صدوسی متری، عامل این آتش‌سوزی بوده است. در آشپزخانه، کف‌پوش لینولئومیِ طبله‌کرده رنگ‌ و رو رفته و قاب شیشه‌ای بزرگ پر از نقاشی‌ها و عکس‌های قدیمی دیده می‌شود و داخل کابینتِ پر از گردوخاک فقط یک بسته بیسکویت تاریخ‌مصرف‌گذشته و چند بطری نوشیدنی قوی که هنوز کاملاً خالی نشده‌اند، وجود دارد. شعله‌ها تا اتاق‌خواب‌ها پیش می‌رود، جایی که تشک‌ها و بالش‌ها با ملافه‌های کدر روکش شده‌اند و بعد به کمدهایی که بوی نفتالین می‌دهند سرایت می‌کند و به پتوهای پشمی شطرنجیِ موریانه‌زده و جعبه‌های پلاستیکی می‌رسد و سرانجام به بافت نرم و به‌شدت مشتعل پرده‌های ریونی.»