دانلود و خرید کتاب صوتی استخوان های دوست داشتنی

کتاب صوتی «استخوان های دوست داشتنی» نوشتهٔ آلیس سبالد با ترجمهٔ میترا معتضد و گویندگی آنالی طاهریان در آوانامه منتشر شده است. رمان استخوان های دوست داشتنی از سال ۲۰۰۳ تاکنون به تعداد چهار میلیون نسخه فروش کرده‌است و به بیش از ۳۰ زبان ترجمه شده است. در سال ۲۰۰۹ پیتر جکسون فیلمی به همین نام را بر پایه این رمان کارگردانی کرد. استخوان های دوست داشتنی در سال ۲۰۰۳ برنده جایزه انجمن کتاب‌فروشان آمریکا شد.

درباره کتاب استخوان های دوست داشتنی

دختر چهارده‌ساله‌ای به نام سوزی توسط همسایه‌اش به قتل می‌رسد. او حالا از بهشت به تماشای خانواده‌اش می‌نشیند که چطور با مسئلهٔ قتل او کنار می‌آیند و همچنین به قاتلش می‌نگرد که چطور مدارک جرم را پنهان می‌کند. داستان از زبان سوزی روایت می‌شود و لحنی کودکانه دارد که این لحن تا آخر داستان هم حفظ می شود. سوزی از بهشت نظاره‌گر اتفاقاتی است که در خانواده‌اش رخ می‌دهد و این اتفاقات را تا ده سال پس از مرگش روایت می‌کند.

سوزی با دلسوزی، حسرت و درکی فزاینده می‌بیند که عزیزانش کم‌کم از فشار غم و غُصّه رها می‌شوند و کم‌کم بهبود می‌یابند. پدرش جست‌وجوی پرخطری را برای به‌دام‌انداختن قاتل او آغاز می‌کند. خواهرش شهامت قابل توجه و بزرگی به خرج می‌دهد. پسری که سوزی اهمیت زیادی برای او قائل بود، به زندگی‌اش ادامه می‌دهد تا خود را در مرکز یک رویداد معجزه‌گونه بیابد.

استخوان‌های دوست‌داشتنی اثری درخشان و حیرت‌آور است، داستانی است که از میان اندوه، قصه‌ای بسیار امیدوارکننده می‌سازد. در دستان یک نویسنده‌ٔ جدید باهوش، این داستان از بدترین چیزهایی که یک خانواده ممکن است با آن روبه‌رو شود، به داستانی هیجان‌انگیز و حتی سرگرم‌کننده درباره‌ٔ عشق، خاطره، لذت، بهشت و التیام راه می‌گشاید.

کتاب صوتی استخوان های دوست داشتنی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شنیدن این کتاب به علاقه‌مندان به رمان‌های برجسته پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب صوتی استخوان های دوست داشتنی

«مقدار زیادی از خون من به زمین ریخته و جذب خاک شده بود. در روز پانزدهم دسامبر، از میان همه‌ی ضربات دستی که به در نواخته می‌شد، و به خانواده‌ام علامت می‌داد که باید قبل از باز کردن در خانه‌شان به روی غریبه‌ها خود را آرام نگه دارند، همسایه‌ای مهربان اما مزاحم، گزارشگرهایی که با تپق صحبت می‌کردند اما ظالم بودند، بالاخره ضربه‌ی دستی به در خورد که باعث شد سرانجام پدرم مرگ مرا باور کند. در آستانه‌ی در، لن فنر من بود که نسبت به پدرم خیلی دوستی و مهربانی به خرج داده بود. یک مأمور پلیس یونیفورم‌پوش هم همراهش بود. آنها داخل خانه شدند. اکنون آنقدر به فضای خانه آشنا شده بودند که می‌دانستند مادرم ترجیح می‌دهد به داخل بیایند و آنچه را می‌بایست می‌گفتند، در اتاق نشیمن بگویند تا خواهر و برادرم خبر ناگواری را به طور اتفاقی نشنوند.»