تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب از گفتمان ادبی تا هنر نویسندگی

نویسنده:نجیبه هنرور ، فرهاد فلاحت‌خواه

انتشارات:انتشارات گیوا

دسته‌بندی:

امتیاز:

۳.۸از ۴ رأیخواندن نظرات

۳٫۸

(۴)

خواندن نظرات

معرفی کتاب از گفتمان ادبی تا هنر نویسندگی

کتاب از گفتمان ادبی تا هنر نویسندگی اثری از نجیبه هنرور و فرهاد فلاحت‌خواه است. این کتاب به مرور مفاهیم مهم ادبیات می‌پردازد و از هنر، قواعد و اصول نویسندگی صحبت می‌کند.

درباره کتاب از گفتمان ادبی تا هنر نویسندگی

سال‌های سال است که استادان سخن و بزرگان و صاحب‌نظران در تلاشند تا تعریفی برای ادبیات پیدا کنند و آن را در قالبی بگنجانند. سبک‌های مختلفی برای آن تعریف کرده‌اند و سخنان بسیاری درباره‌اش گفته‌اند. اگر نگاهی به تاریخ عظیم ادبیات ایران بیندازیم، می‌بینیم که چقدر متحول شده و چقدر تغییر کرده است. از متون سنگین و قدیمی به داستان‌های ساده و روان رسیده‌ایم و از متون سخت، مصنوع، متکلف و پیچیده به نثری ساده و روان رسیده‌ایم.

نجیبه هنرور و فرهاد فلاحت‌خواه در کتاب از گفتمان ادبی تا هنر نویسندگی از ادبیات گفته‌اند. فواید و کاربردهای فراوان آن را در عرصه‌ علم و صنعت و اجتماع، برشمرده‌اند و مهم‌ترین مفاهیم آن را بیان کرده‌اند. به این ترتیب مخاطبان کتاب، دیدگاهی کلی نسبت به این موضوع به دست می‌آورند.

کتاب از گفتمان ادبی تا هنر نویسندگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

از گفتمان ادبی تا هنر نویسندگی اثری است برای تمام آن‌هایی که دل در گرو ادبیات، داستان‌ها و کتاب‌ها دارند.

بخشی از کتاب از گفتمان ادبی تا هنر نویسندگی

ادبیّات فارسی

ادبیّات گران‌مایه‌ فارسی، نه تنها مظهر اوضاع و احوال اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، حقوقی، تغییرات محیط زندگی، تحوّلات فکری، دینی، هنری و زیبایی‌شناسی است، بلکه دارای این ویژگی‌ هم هست که همه‌ی آن‌ها را تجزیه و تحلیل می‌کند و با بیان دلکش و شیرین و گاهی با طبع انتقادی و ارشادی خود آن‌ها را باز می‌نماید.

ادبیّات ایران، هزاران نکته از خرده‌بینی، نقد و ارشاد جامعه و سردمداران امور و هزاران دست آورد بدیع از تنبیه و تهذیب افراد و افکار در زمینه‌ی نظامات عمومی و اجتماعی دارد که امواج آن سینه‌ها را تسخیر کرده و دل‌ها را تحت تأثیر قرار داده است و شخصیّت‌های عالی و قهرمانان بی‌نظیر و سرانجام ادیبان پرشور و پر احساس و نقّاد پرورده است. والحقّ پهنای فکری دریای ادبیّات ما، چنان وسعتی دارد که نکته‌ای نگفته و گوهری نسفته، باقی نمانده، اگرچه شاعران سبک هندی از جمله صائب معتقدند که:

در بند این مباش که مضمون نمانده است

یک عمر می‌توان از زلف یار گفت

امّا گذشته از همه‌ی تعارفات، اعتقاد ما بر این است که، طومار سخن، به درازای عمر انسان‌هاست و درِ بدعت وابتکار و خلق آثار نو همچنان به روی طالبانش باز است.

پاره‌ای از خوانندگان ادبیّات، گمان می‌کنند که ادبیّات دنیایی است از تخیّلات شاعرانه. و آنچه ادیبان گفته‌اند و می‌گویند، درباره‌ی اغراضی محدود از قبیل مدح، وصف، تغزّل و نظایر این‌هاست، ولی با بررسی دقیق می‌توان دریافت که شعرا نه تنها از رؤیاها و دورنماهای ذوقی خیال‌انگیز بر سر شوق می‌آیند و در کالسکه‌ی زرّین عشق و شوریدگی با بال‌های پرنیانی فرشتگان در آسمان آبی ادبیّات پرواز می‌کنند، بلکه با سیر در آفاق و انفس و گشت و گذار در پیچ و خم حیات، از اوضاع و احوال فردی و جمعی و روابط مدنی و اقتصادی و مناسبات سیاسی و فرهنگی هم الهام می‌گیرند و با انعکاس آن‌ها رسالت والای ادبیّات و سجیّه‌ی کارایی و بازدهی عمومی آن را به خوبی نشان می‌دهند.

حال بر دانشجویان ماست که برای دست‌یابی به کشوری مترقّی، از نظر داشتن امکانات فنّی و تکنولوژی مدرن و همراهی با جریانات جدید صنعتی عصر حاضر، بستری آرام، توأم با رعایت حدود و حقوق دیگران، مهر و محبّت، نوع دوستی، صمیمیّت و گذشت فراهم کنند، تا در عین بهره‌مندی از امکانات و نعمت‌های خدادادی- که هر روز گونه‌های تازه‌تری از آن‌ها کشف می‌گردد- با پرورش قوای درونی خود و هم‌نوعانشان، به اصالت انسانیّت انسان صحّه بگذارند. و همانا ادبیّات با مظاهر گوناگونش، یکی از شایع‌ترین و پرجاذبه‌ترین راه‌های دستیابی به این هدف مقدّس و متعالی است، خصوصاً زمانی که مردم به آن درجه از آگاهی و فرهنگ رسیده باشند که از ادبیّات مایه‌های عالی و قوام‌بخش حیات معنوی را کسب کنند. درست بخوانند، درست بنویسند، خوب تحلیل کنند، صحیح انتقال دهند، به شایستگی اثر بگذارند، زیبایی بیافرینند، هنرمندانه نشان دهند و سرانجام انسان بسازند.