کتاب به خود احترام بگذاریم

کتاب به خود احترام بگذاریم نوشته کریستین وبر است که با ترجمه فاطمه امین‌ناصری منتشر شده است. این کتاب به این موضوع می‌پردازد که عزت نفس چیست و رابطه آن با موفقیت چگونه است؟

درباره کتاب به خود احترام بگذاریم

عزت نفس دقیقاً چیست؟ کلمه‌ای است که هرکسی از آن استفاده می‌کند، اما پیدا کردن تعریفی برای آن آن‌قدرها هم آسان نیست. بعضی از مردم فکر می‌کنند که عزت نفس، نوعی احساس اعتماد و احساس شادمانی است ـ‌که البته همین‌طور است‌ـ اما عزت نفس چیزی بیش از این‌هاست. عزت نفس در واقع نوعی اندازه‌گیری میزان درک و مشاهدهٔ خودمان، یعنی تخمین یا درجه‌بندی ارزش‌مان است.

متأسفانه، بسیاری از بزرگسالانِ بسیار خوب، شایسته، حساس، مهربان، سخاوت‌مند و دوست‌داشتنی، ارزیابی خوبی از خود ندارند و همین گرایش آنان به کم‌ارزش نشان دادن خود، ممکن است زندگی‌شان را تباه کند. این کتاب به شما یاد می‌دهد به خودتان احترام بگذارید و خودتان را باور کنید. 

خواندن کتاب به خود احترام بگذاریم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام کسانی که به دنبال یک زندگی شاد هستند پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب به خود احترام بگذاریم

رشد دادن عادتِ خوبِ عزت نفس همان تغییر است و تغییر هرگز چیز ساده‌ای نیست. تغییر روابط، تغییر شغل، تغییر محل سکونت و هر تغییر دیگری، همه مشکل‌اند، اما ما این کارها را انجام می‌دهیم و معمولاً وقتی به گذشته نگاه می‌کنیم، از این‌که چنین کوششی را برای تغییر انجام داده‌ایم بسیار خوشحال می‌شویم.

تغییرات خوب، تقریباً همیشه با تلاش و کوشش همراه‌اند. تغییر از فردی با عزت نفس پایین به فردی با عزت نفس بالا نیز از این امر مستثنی نیست؛ اما بسیار مسرور خواهید شد اگر این تغییر را ایجاد کنید، حتی اگر این کار یک‌شبه انجام نشود.

برای یک لحظه تصور کنید که در دوران کودکی خود هستید و با خواهرتان در پارک تنیس بازی می‌کنید. هیچ‌وقت به کلاس تنیس نرفته‌اید و واقعاً روش بازی کردن را نمی‌دانید، اما فقط تلاش می‌کنید. سرانجام وقتی یک روز، بازیِ یکی از بهترین تنیس‌بازان را در تلویزیون تماشا می‌کنید، می‌فهمید بازی‌تان اصلاً خوب نیست و تصمیم می‌گیرید تنیس را بهتر یاد بگیرید. بنابراین، در کلاس تنیس نام‌نویسی می‌کنید.

در اولین جلسه، مربی می‌گوید که شما راکت را اشتباه در دست می‌گیرید و توپ را هم با چشم دنبال نمی‌کنید. او شما را تشویق به اصلاح این موارد می‌کند. گفتن آسان‌تر از انجام دادن است! تمام چیزهایی که او پیشنهاد می‌کند دشوار است و شما را هم از کلاس بیزار می‌کند. به خودتان بدوبیراه می‌گویید و پنهانی به ساعت نگاه می‌کنید و منتظر می‌شوید که وقت تمام شود. با خود عهد می‌کنید به‌محض این‌که کلاس تمام شود، به روش قدیمی خودتان بازگردید و هیچ‌وقت دنبال تغییر نروید.

اما یک‌باره احساس می‌کنید آن‌چه مربی می‌گفت برایتان معنادار می‌شود. با کمال تعجب می‌بینید وقتی توپ را به راکت می‌زنید صدای جدیدی می‌شنوید و احساس می‌کنید دقیق‌تر و محکم‌تر به توپ ضربه می‌زنید. خُلق‌تان تغییر می‌کند و لبخند بر لب‌هایتان می‌نشیند. شاید نقل این داستان باعث شود که بر پشتکارتان بیفزایید... .

فکر می‌کنید چقدر طول می‌کشد تا عادات بدی را که در طول بیست سال در خود نهادینه کرده بودید با عادت‌های خوب دیگر جایگزین کنید؟

امیدوارم بیست سالِ دیگر وقت نگیرد، اما فکر می‌کنم قبول دارید که به یک‌باره هم چنین اتفاقی نمی‌افتد.

بااین‌حال، چند هفته بعد ـ‌با تمرین و کمکِ مربی‌ـ پی می‌برید که با اطمینان بیشتری به توپ ضربه می‌زنید. و از این‌که فهمیدید مشکلی دارید احساس غرور می‌کنید و وقت و انرژی‌تان را برای شناسایی این مشکل صرف نمودید، احتمالاً خود را متقاعد کردید که اگر از آن عادت‌های بد قدیمی فاصله نگیرید هیچ‌وقت نمی‌توانید پیشرفت کنید.

به همین ترتیب، بنای عادت خوب گذاشتن هم، وقت و تلاش می‌طلبد، اما نعمت اعتمادبه‌نفس و شادی را در زندگی برایتان به ارمغان می‌آورد.