کتاب ابن عربی

کتاب ابن عربی نوشته احمد علامه فلسفی است. این کتاب به زندگی و آثار ابن عربی می‌پردازد. ابن عربی یکی از بزرگ‌ترین متفکران جهان اسلام است که نظریاتش را فیلسوفان تمام جهان می‌شناسند.

درباره کتاب ابن عربی

ابن عربی، ابوعبدالله‌ محیی‌الدین‌ محمد بن‌ علی‌ بن‌ محمد بن‌ العربی‌ الحاتمی‌ (۵۶۰-۶۳۸ق/‌ تولد۱۱۶۵ وفات -۱۲۴۰م‌)، معروف‌ به‌ شیخ‌ اکبر، اندیشمند، عارف‌ و صوفی‌ بزرگ‌ جهان‌ اسلام ، پژوهشگر، فیلسوف، عارف و شاعر مسلمان عرب اندلس است .

ابن عربی، از حضرت مهدی علیه السلام با عنوان «قطب زمان» یاد می‌کند. او در کتاب فتوحات مکیه نیز مطالب بسیاری درباره شمایل، فضایل، وقایع ظهور و یاران آن حضرت بیان می‌کند. از جمله در باب هفتاد و سوم این کتاب چنین آورده است: «اما ختم ولایت محمدی، آن برای مردی از عرب است که به لحاظ اصل و نسبت و به دست گرفتن این ولایت، اکرم قوم است و امروز در زمان ما موجود است. در سال ۵۹۵ ه . ق وی را شناختم و نشانه (ختم ولایت مطلقه) او را که حق از دیدگان بندگانش نهان نموده، در شهر فاس مشاهده کردم». ابن عربی در باب ۳۶۶ فتوحات مکیّه که پیرامون معرفت یاران و وزرای حضرت مهدی در آخر الزمان است، این‌چنین می‌نویسد: خداوند را خلیفه‌ای است زنده موجود که ظاهر می‌گردد و ظهورش در زمانی اتفاق می‌افتد که دنیا پر از جور و ستم باشد و او دنیا را پر از عدل و قسط می‌فرماید. اگر از عمر دنیا نماند مگر یک روز، خداوند آن را طولانی می‌گرداند تا آن خلیفه ولایت کند، او از عترت رسول الله (ص) و جدش حسین بن علی بن ابی طالب است. آیت الله جوادی آملی می‌نویسد: داوری‌های گوناگون پیرامون ابن عربی از زمان شهرتش تاکنون، از سوی صاحبان مذاهب و نحله‌ها، ابراز شده است. هر کس از ظن خود با وی مهر و قهر دارد… بعضی او را در بالاترین درجه حفظ و در حد عصمت می‌ستایند و برخی نیز او را در حد زنادقه می‌شناسند.

این کتاب به زندگی و آثار ابن عربی می‌پردازد.

خواندن کتاب ابن عربی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به فلسفه اسلامی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب ابن عربی

هجرت به اشبیلیه

خانواده ابن عربی تا ۵۶۸ ق/۱۱۷۲ م در مرسیه به سر می‌برد. در این میان حکومت ابن مردنیش به وسیله موحدون برانداخته شد. خانواده ابن عربی در همان سال از مرسیه به اشبیلیه منتقل شد. پدر ابن عربی از الطاف فرمان‌روای جدید اندلس، ابویعقوب یوسف برخوردار گردید. وی از نزدیکان والی اشبیلیه بوده و گویا به یک منصب دولتی نیز گمارده شده بود.

تحصیل علوم در اشبیلیه

در اشبیلیه، ابن عربی نزد استادان نام‌دار به آموختن قرائات هفت‌گانه، ادبیات، حدیث و دیگر دانش‌های زمان خود پرداخت و تنی چند از استادان به وی اجازه تدریس آثار خود را دادند. ابن عربی در اجازه‌ای که در ۶۳۲ ق/۱۲۳۴ م به الملک المظفر، ملقب به الملک الاشرف (۵۷۶ - ۶۳۵ ق/۱۱۸۰-۱۲۲۷ م) به خط خود نوشته است، نام تنی چند از استادان خود در قرائت قرآن، فقه، حدیث و نیز عنوان‌های ۲۹۰ نوشته خود را آورده است. در این‌جا نام بعضی از استادان برجسته و شناخته شده وی در قرآن و حدیث یاد می‌شود:

۱. ابوبکر محمد بن خلف بن صافی لخمی، ابن عربی در ۵۷۸ ق در اشبیلیه نزد وی علم قرائت و هم‌چنین الکافی در قرائات هفت‌گانه اثر ابوعبدالله محمد بن شریح رعینی (د ۴۷۶ ق/ ۱۰۸۳ م) را آموخته بود.

۲. ابوالقاسم عبدالرحمان بن غالب شراط، استاد قرائت.

. قاضی ابوبکر محمد بن احمد بن حمزه، ابن عربی نزد وی کتاب التیسیر در قرائات هفت‌گانه، اثر عثمان بن ابی سعید دانی (د ۴۴۴ ق/۱۰۵۳ م) را خوانده و از وی اجازه عامه دریافت کرده بود.

۴. قاضی ابوعبدالله محمد بن سعید بن زرقون انصاری، ابن عربی کتاب التقصی و دیگر آثار ابن عبدالبر مانند الاستدراک، التمهید و الاستیعاب را خوانده و از وی اجازه عامه در روایت گرفته بود.

۵. ابومحمد عبدالحق بن محمد بن عبدالرحمان بن عبدالله ازدی، ابن عربی حدیث و همه نوشته‌های وی را در این علم آموخته و نیز نوشته علی بن محمد بن حزم (د ۴۵۶ ق/۱۰۶۴ م) را با وی خوانده بود.

۶. عبدالصمد بن محمد بن ابی الفضل حرستانی، ابن عربی نزد وی صحیح مسلم را خوانده و از او اجازه عامه گرفته بود.

۷. یونس بن یحیی بن ابی الحسن عباسی هاشمی که بسیاری از کتاب‌های حدیث، از جمله صحیح بخاری را به وی آموخته بود.

۸. ابو (ابن) شجاع زاهر بن رستم اصفهانی که سنن ترمذی را در مکه به وی آموخته و به او اجازه عامه داده بود.

۹. برهان‌الدین نصر بن ابی الفتوح بن علی حضرمی (حصری) (د ۶۱۹ ق/ ۱۲۲۲ م) پیشوای مکتب حنبلی. ابن عربی در مکه سنن ابوداوود سجستانی (د ۲۷۵ ق/۸۸۹ م) را نزد وی خوانده و از او اجازه عامه گرفته بود.

۱۰. ابوعبدالله ابن غلبون، ابن عربی نزد وی کتاب‌های قاضی ابوبکر