تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب برمسته گوان

نویسنده:فرزاد همتایی ، سیده آمنه مرتضوی کسمایی

انتشارات:انتشارات سپیدرود

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۰از ۲ رأیخواندن نظرات

۴٫۰

(۲)

خواندن نظرات

معرفی کتاب برمسته گوان

کتاب برمسته گوان اثر فرزاد همتایی و آمنه مرتضوی کسمایی، فرهنگ مثل‌ها، کنایات، و اصطلاحات گیلکی با گویش کسمایی (فومنات) و شرح و توضیح برخی مثل‌ها است.

درباره‌ی کتاب برمسته گوان

یکی از راه‌های ثبت فرهنگ حفظ و نگهداری از آن، ثبـت ادبیـات عامـه، ضـبط آیین‌هـا و باورداشـت‌های مـردم، تـدوین فرهنـگ اصـطلاحات و ضرب‌المثل‌ها، گردآوری سروده‌ها و ترانه‌های عامیانه‌ی شهرها و کشورهای مختلف است. اما یک ضرب‌المثل باید چه ویژگی داشته باشد که بتواند به ضرب‌المثل تبدیل شود؟ چیزی که ضرب‌المثل را ماندگار می‌کند، این است که به خوبی در میان تمام مردم جامعه می‌نشیند. همه از آن استفاده می‌کنند. ضرب‌المثل یک گفته‌ی نغز است که جایگاهش را ذهن و زبان یک قوم تثبیت می‌کند.

فرزاد همتایی و آمنه مرتضوی کسمایی در کتاب برمسته گوان به جمع‌آوری فرهنگ مثل‌ها، کنایات، و اصطلاحات گیلکی با گویش کسمایی (فومنات) پرداختند و شرحی نیز بر بسیاری از مثل‌ها نوشته‌اند که خواندنشان به درک بهتر فرهنگ مردم یک منطقه کمک می‌کند.

کتاب برمسته گوان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اگر دوست دارید در زبان و ادبیات محلی گیلان و فومن پژوهشی داشته باشید، کتاب برمسته گوان به شما کمک می‌کند.

بخشی از کتاب برمسته گوان

آغوز جه داره جور کفه، هزار تا چرخ خوره.

گردو به هنگام افتادن از شاخه درخت هزار دور می‌چرخد؛ مصداق شرایطی که در زندگی همیشـه باید امیدوار بود زیرا زندگی همواره آبستن وقوع رویدادهای تلخ و شیرین است، باید منتظر ماند.

آغوز کمه، خاخورزا فراوان.

گردو کم است و خواهرزاده متعدد؛ مصداق شرایطی که غذا و آذوقه کـم امـا خورنـده فـراوان یـا کمک‌کننده کم اما کمک‌گیرنده به غایت فراوان باشد.

آغوزا، داره جور ایشماره!

گردو را بالای درخت می‌شمارد! مصداق فرد بسیار زرنگ و حساب‌رس که نمی‌تـوان وی را فریـب داد، کنایه از کسی که حساب و کتابش همواره دستش است.

نکته: در زمانی نه چندان دور جلگه‌های گیلان مملـو از درختـان تنومنـد از جملـه گـردو بـود کـه معمولاً در هر خانه‌ای یک یا دو درخت به چشم می‌خورد و هر خـانواده آذوقـه سـالانه و مـورد نیـاز خود را از آن درخت تهیه می‌نمود. همینطور در اطراف باغ‌ها و کشتزارها ردیف‌هـایی از درختـان گـردو وجود داشتند که مناظر بدیعی را پدید می‌آوردند. در فصل برداشت از طریـق چـوب درازی کـه افـراد حرفه‌ای برای آن استخدام می‌شدند، گردو را از درخت می‌چیدند و باقی‌مانده آن توسط باد و بـاران بـر زمین می‌ریخت و نصیب دیگر افراد می‌گردید. به همین شـکل مقـداری نصـیب سـنجاب‌ها (ایشـکول) میشد که آوای پرطنین و دل‌انگیز آنها در سکوت شبانه هنگام خواب با طـراوت نجـوایی دلنشـین در هم می‌آمیخت، اما امروزه بر اثرقطع درختان تنومند به ویژه در بخشهای جلگه‌ای درختان گـردو بسـیار اندک‌اند.