کتاب وقت کتایون

«وقت کتایون» مجموعه سه داستان نیمه بلند درباره مرگ از سوزان کریمی، نویسنده معاصر است. «دارم برمی‌گردم. دیشب هیچ نخوابیده‌ام. خستهٔ زار بودم اما خواب به چشمم نیامد. روی کاناپهٔ چوبی غلت‌واغلت زدم. بنیهٔ ضعیفی هم دارم، اما امروز همهٔ راه را تا آن پارکینگ کذایی رفتم و آن‌قدر آن‌جا ماندم که آخرین احتمالات وجود ابوقراضه در نزدیکی‌ام، منتفی شود. ماشین زرد براق را تحویل گرفتم. اولش می‌ترسیدم نگاهش کنم، بعد دیگر چاره‌ای نبود. نشستم پشت فرمان و راندمش. چه می‌گفت بابام؟ نه خانی آمد نه... ابوقراضه عاقبت تعویض شد، یعنی ابوقراضه به‌علاوهٔ عمدهٔ پس‌اندازم -یا پس‌اندازِ من، زنم و بچهٔ خاک‌برسرمان. بچه‌ای که تا سال‌ها مرا فیلم کرده بود. پر کرده بود سرم را که خجالت می‌کشد از این‌که دوستانش بفهمند باباش راننده‌تاکسی است، و مرا با آن‌ها و حتی یکی از آن‌ها را با من روبه‌رو نمی‌کرد. تمام سال‌هایی که رانندهٔ سرویس مدرسه بودم زهرمارم شد، بس‌که می‌ترسیدم یکی‌شان به‌طریقی به توله‌سگِ من وصل شود و مثلاً آبروی او بریزد.»