کتاب عشق و مرگ در کشوری گرمسیر

شیوا نایپل، برادر کوچکتر و.س. نایپل برنده نوبل ادبی ۲۰۰۱، در سال ۱۹۴۵ در پورت آو اسپین ترینیداد در یک خانواده مهاجر هندی به دنیا آمد. با بورس تحصیلی وارد دانشگاه آکسفورد شد اما برخورد مردم با یک جهان سومی او را دلسردتر از همیشه کرد. پس از دانشگاه در لندن آپارتمان کوچکی اجاره کرد و به کار نویسندگی پرداخت. سه رمان نوشت که به ترتیب یکی از دیگری کوتاه‌تر و فشرده‌تر بود، گویی که قصد داشت ماحصل دید سرد و تیره‌اش را در یک هایکوی ملامت‌آمیز خلاصه کند. دو رمان نخستش «پروانه‌های شب‌تاب» و «صیادان صدف» از جوامع هندی سرزمین زادبومش، ترینیداد،‌ حکایت می‌کنند. کتاب اولش چهار جایزهٔ ادبی انگلیسی را برد و نایپل را به عنوان یکی از بااستعدادترین نویسندگان نسل خود تثبیت کرد. او چند مجموعه داستان کوتاه هم نوشت اما اوج خشمش را نسبت به نژادپرستی در رمان «شمال جنوب» نشان داد. رمان «عشق و مرگ در کشوری گرمسیر» در سال ۱۹۸۳ منتشر شد. در این رمان نایپل نگاه سرد و تیره‌اش را متوجه یک سرزمین خیالی در آمریکای جنوبی کرده که در آن زوجی لیبرال از بر باد رفتن همهٔ امیدها و آرزوهایشان در تب‌ و تاب‌اند. اوبری سنت پیر، فرزند برده‌داری ماجراجو با راه‌اندازی یک کتاب‌فروشی به خیال خودش می‌خواهد کشوری استعمارزده را از فقر و فلاکت و نکبت به رستگاری برساند. در برابر او همسرش دیانا که هندی‌تبار و مهاجر است قرار دارد. او ظاهرا واقع‌بین‌تر است اما بسیار دلسرد و سرخورده می‌نماید. این زن و مرد در این کشور دور افتاده از یاد رفته، به همراه عده‌ای دیگر با دلمشغولی‌های سترون و رو به بن‌بست خود سرگردانند و بیهوده دست‌وپا می‌زنند. داستان‌ها و نوشته‌های نایپل همه این موضوع را فریاد می‌زنند که جهان سوم در لفافی از تمدن دروغ پیچیده شده است. دروغ‌های تمدن عقیم اروپایی، دروغ آزادی و برابری و این سوال را که جهان سوم باید چه آینده‌ای بسازد که با گذشته پرافتخارش هماهنگ باشد؟ نایپل تا زمان مرگش در ۱۹۸۵ ناظر تیزبین جهان سوم بود.