کتاب سیمین بهبهانی

سیمین خلیلی (۱۳۰۶-۱۳۹۳) معروف به «سیمین بهبهانی» فرزند عباس خلیلی از چهره های ماندگار و شاعر ارزنده و صاحب سبک درعرصه غزل فارسی و همچنین از زنان پیشرو و سنت‌ستیز معاصر بود که در زمینه حقوق بشر و حقوق زنان نیز فعالیت می‌کرد. بهبهانی به خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های بی‌سابقه به «نیمای غزل» معروف است. وی شاعری را از آغاز جوانی با سرودن غزل‌ها و چهارپاره‌های کلاسیک و رمانتیک آغاز کرد. از دهه سی به بعد تحت تاثیر اشعار نوپردازان، رگه‌هایی از زبان و تخیل تازه‌ی رمانتیک در غزل‌های او پدیدار شد. بانوی غزل ایران، بامداد سه شنبه ۲۸مرداد ماه ۱۳۹۳ به علت ایست قلبی و تنفسی درگذشت. دوباره می‌سازمت، وطن! اگرچه با خشت جان خویش ستون به سقف تو می‌زنم اگرچه با استخوان خویش دوباره می‌بویم از تو گل به میل نسل جوان تو دوباره می‌شویم از تو خون به سیل اشک روان خویش دوباره یک روزِ روشنا سیاهی از خانه می‌رود به شعر خود رنگ می‌زنم زِ آبی یِ آسمان خویش اگرچه صدساله مرده‌ام به گور خود خواهم ایستاد که بردَرَم قلب اهرمن زِ نعرهٔ آن چنان خویش