کتاب ایروبیک ذهن: ۷۵ روش حفظ سلامت ذهن

نماز بخوانید و مکاشفه کنید. مادرم همیشه می‌گفت: «وقتی تو نماز می‌خوانی در خدا تغییری ایجاد نمی‌شود اما در تو چرا.» گفته‌ی او خیلی به‌جا و متناسب با این کتاب است.

از خدا بصیرتی بخواهید که چراغ راهتان شود و به بهترین وجه مشکلات شخصی‌تان را حل کنید. از خدا نخواهید که «مشکلمان را حل کن!»، بلکه از خدا بخواهید که به شما کمک کند مشکلات خود را با امید و عاشقانه حل کنید.

در همه‌ی تست‌های مربوط به پیری که تا به حال دیده‌ام، یکی از سؤالات این بوده که «از نخ دندان استفاده می‌کنید؟» ظاهراً این عمل ساده پیامد خیلی خوبی برای سلامتی انسان دارد. اگر لثه و دندانها را از بیماری‌ها به دور نگه دارید ریسک آسیب سیستم ایمنی بدن خود را پایین می‌آورید و این چیزی است که به سلامت مغز شما ارتباط دارد.

بهترین هدیه‌ای که شما می‌توانید به فردی بدهید این است که به او گوش فرا دهید.

یکی دیگر از تمرین‌ها که از یوگا قرض کرده‌ایم آن است که پاهای خود را به عرض شانه از هم باز کنید و محکم روی زمین بایستید. به آرامی وزن خود را روی پای چپ بیاندازید و دو دست خود را باز کنید. به یک نقطه‌ی نسبتاً دور در اتاق خیره شوید. وقتی تمرکز کردید، پای راست را بالا بیاورید، چنانکه مچ پای راست‌تان کنار زانوی چپ‌تان قرار گیرد. تعادل خود را روی یک پا نگه دارید. با ۲۰ ثانیه شروع کنید (سخت‌تر از آنست که فکرش را می‌کنید.) یک دقیقه این حالت را حفظ کنید و بعد روی پای راست‌تان بایستید و پای چپ‌تان را بالا ببرید. این تمرین اگر هر روز انجام شود، به تعادل فیزیکی بیشتری دست پیدا می‌کنید و به شما کمک خواهد کرد که به موازات بالاتر رفتن سن‌تان، زندگی‌تان را بهتر اداره کنید. هماهنگی و تعادل خود را در خلال انجام کارهای روزانه‌تان حفظ کنید و ادامه دهید. تعادل کافی به شما کمک می‌کند که به تعبیری «نیفتید» و می‌دانیم که افتادن هم یعنی دوستی اجباری با عصا و ویلچر!

شما نمی‌توانید ۲۴ ساعت در روز و هفت روزِ هفته را کار کنید و انتظار داشته باشید زیرک و هوشیار باشید و در همه حال تمرکز هم داشته باشید. این، حرف کتاب مقدس هم هست.

سن شما در ذهن شما است (نمی‌گویم در درد و رنج شما). بعضی افراد را می‌شناسم که در ۳۵ سالگی «پیر» هستند و بعضی دیگر در ۷۰ سالگی «جوان». بخش اعظم این امر به ذهن شما مربوط است و این همان چیزی است که ما آن را نگرش می‌نامیم.

به یاد داشته باشید که ذهن شما یک‌شبه شکل نگرفته است. عادتهای دیرینه‌ای دارید که باید تغییرشان دهید. به مزایای این تغییرات فکر کنید، لبخند بزنید و بدانید که در بلندمدت، به سود شماست.

به این فکر کنید که جدول ضرب را چگونه یاد گرفتید؟ با تکرار. یا مسیر خانه تا محل کارتان را چگونه آموختید؟ با تکرار. وقتی شما نیاز دارید چیزی را به خاطر بسپارید آن را بیشتر و بیشتر تکرار کنید. به این ترتیب، هر زمانی که از آن اطلاعات خاص استفاده می‌کنید، مسیرهای عصبی قوی و قوی‌تر می‌شوند.

سرعت به هیچ وجه به اندازه‌ی مداومت و پشتکار اهمیت ندارد. حکایت خرگوش و لاک‌پشت را به یاد دارید؟