کتاب هفت قانون معنوی موفقیت

شاید از این نکته خوش‌تان بیاید، شاید هم نیاید، اما هر چه که در این لحظه برای‌تان رخ می‌دهد، نتیجهٔ انتخاب‌های گذشته شماست. متأسفانه بسیاری از ما، ندانسته انتخاب می‌کنیم و تصور نمی‌کنیم که اینها انتخاب باشند. اما در واقع اینها هم انتخاب هستند. اگر به شما توهین کنم، می‌رنجیدید. اگر شما را تحسین کنم، به احتمال بسیار زیاد خوشحال می‌شوید، یا چاپلوسی می‌کنید. اما به این نکته فکر کنید: اینها همه انتخاب هستند. می‌توانستم شما را برنجانم و به شما توهین کنم اما شما نرنجید. می‌توانستم شما را تحسین کنم اما شما به خود نبالید.

گواتما بودا، بنیانگذار بودائیسم می‌گوید: هستی ما همانند ابرهای پاییزی ناپایدار است مشاهدهٔ مرگ و زندگی موجودات، همچون نگاه کردن به حرکات رقص است زندگی همانند آذرخشی در آسمان است که همچون سیلابی از سراشیبی کوه فرو می‌ریزد لحظه‌ای مکث کردیم تا با یکدیگر مواجه شویم، یکدیگر را ببینیم، دوست بداریم و با یکدیگر سهیم شویم این لحظه، لحظه‌ای باارزش، اما گذراست. لحظه‌ای است در ابدیت چنانچه با عشق، سبک‌دلی و محبت با یکدیگر سهیم شویم، برای یکدیگر فراوانی و لذت به ارمغان می‌آوریم و سپس، این لحظه باارزش خواهد بود

اگر نیاز به دفاع از دیدگاه‌تان را رها کنید، به انرژی فراوانی دست پیدا می‌کنید، که قبلاً هدر می‌داده‌اید.

هر بار که با فردی ستمگر، عذاب‌دهنده، معلم، دوست یا دشمن (اینها همگی یک معنی دارند) برخورد کردید، به خودتان یادآوری کنید که این لحظه همان طور است که باید باشد.

چنانچه به طبیعت نگاه کنید، می‌بینید که در همه جا حداقل تلاش وجود دارد. چمن برای رشد تلاش نمی‌کند، فقط رشد می‌کند. ماهی تلاشی برای شنا کردن ندارد، فقط شنا می‌کند. گل‌ها تلاشی برای شکوفه دادن نمی‌کنند، فقط شکوفه می‌دهند. پرندگان تلاشی برای پرواز ندارند، آنها پرواز می‌کنند. این خصلت‌ها، ماهیت ذاتی آنهاست. زمین تلاش نمی‌کند بر محورش بچرخد، این ماهیت زمین است که با سرعت سرسام‌آوری بچرخد و در فضا بگردد. طبیعت نوزادان است که شاد باشند. ماهیت خورشید، درخشیدن است. درخشش و چشمک زدن، ماهیت ستارگان است و ماهیت انسانی این است که آرزوهایش را به سادگی و با کم‌ترین تلاش به صورت مادی تحقق بخشد.

هنگامی که از کسی، یا شرایطی احساس خشم یا ناراحتی می‌کنید، به یاد داشته باشید که به آن فرد یا شرایط واکنش نشان نمی‌دهید، بلکه به احساس خودتان نسبت به آن فرد یا شرایط واکنش نشان می‌دهید. این احساس شماست و گناه احساس شما به گردن فرد دیگر نیست. هنگامی که این نکته را کامل و تمام‌عیار درک کنید، آماده‌اید تا مسئولیت احساس‌تان و نحوهٔ تغییر آن را به عهده بگیرید. و اگر مسائل را همان طور که هستند بپذیرید، آماده‌اید تا مسئولیت شرایط خود و حوادثی را که به عنوان مشکل می‌بینید به عهده بگیرید.

دانای فرزانه بدون گذشتن، می‌داند بدون نظاره کردن، می‌بیند و بدون انجام کاری، نائل می‌شود. « لائوتزه »

می‌دانم که پذیرش مسئولیت به مفهوم مقصر دانستن کسی یا چیزی به خاطر شرایطم نیست، (و این بخش شامل خودم می‌شود.

می‌خواهم اندیشه‌های خدا را بشناسم ... باقی جزئیات‌اند. « آلبرت انیشتن »

اگر سرشت اصلی خود را کشف کنید و بفهمید واقعاً که هستید، در این خودشناسی می‌توانید همهٔ آرزوهای‌تان را برآورده کنید، چون شما امکانی ابدی و توان بیکران همهٔ چیزهایی هستید که بودند، هستند و خواهند بود. قانون توانایی خالص را می‌توان قانون وحدت هم نامید، چون در بر گرفتن تنوع بی‌نهایت زندگی، همان وحدتِ روحِ واحدِ دربرگیرندهٔ کل است. شما از این میدان انرژی جدا نیستید. حیطهٔ توانایی خالص، خودِ شماست. و هر چه سرشت حقیقی خود را بیشتر تجربه کنید، به میدان توانایی خالص نزدیک‌تر می‌شوید.