کتاب نه تنبیه، نه تشویق
معرفی کتاب نه تنبیه، نه تشویق
کتاب نه تنبیه، نه تشویق نوشتهٔ الفی کهن و ترجمهٔ اکرم کرمی است. انتشارات صابرین این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. چگونه انگیزههای درونی را پرورش دهیم؟
درباره کتاب نه تنبیه، نه تشویق
چگونه انگیزههای درونی را پرورش دهیم؟ کتاب نه تنبیه، نه تشویق ۱۲ فصل دارد. شش فصل نخست، مباحث اصلی در مخالفت با رفتارگرایی کاربردی را مطرح کرده است. در فصل اول، خلاصهٔ کوتاهی از سنت رفتارگرایی، شیوع رفتارگرایی کاربردی در جامعهٔ ایران و علل پذیرش وسیع آن ارائه شده است. موضوع فصل دوم، رد یا قبول راهکار پاداشدهی است که نویسنده در آن، نخست لزوم چنین کاری را از لحاظ اخلاقی و منطقی ارزیابی کرده و سپس علت مردوددانستن آن را پیش کشیده است. فصل سوم مباحث نظری را رها کرده و به پیامدهای عملی این رویکرد پرداخته و با خلاصهٔ شواهد پژوهشی، نشان داده است که پاداش نهتنها به ایجاد رفتارهای ماندگار منتهی نمیشود بلکه در بهبود عملکرد هم مؤثر نیست؛ در واقع پاداش، اغلب وضعیت را بدتر هم میکند. در فصلهای چهارم و پنجم، پنج دلیل عمده برای ناکارآمدبودن پاداش ارائه شده است که همگی، کاربرد این راهکار و تأثیر آن بر عملکرد فرد را مورد انتقاد قرار داده است. فصل ششم به بررسی مورد خاصی از پاداش پرداخته که شاید هرگز تصورش را هم نکنیم؛ تعریفوتمجید. بخش دوم کتاب حاضر، تأثیر منفی پاداش و راهحلهای جایگزین آن را در ارتباط با عملکرد کارمندان، یادگیری دانشآموزان و رفتار کودکان در محیط خانه بررسی کرده است. این بخش، این سه مبحث را جداگانه ارائه کرده تا خواننده بتواند ابتدا بحث موردنظر خود را دنبال کند و در صورت علاقه، به دیگر فصلها بپردازد. موضوعات مربوط به محیط کار در فصلهای هفتم و دهم، مباحث آموزشی در فصلهای هشتم و یازدهم و ارزشها و رفتار کودکان (که هم به والدین و هم به معلمان مربوط میشود) در فصلهای نهم و دوازدهم مطرح شده است.
خواندن کتاب نه تنبیه، نه تشویق را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
این کتاب را به دوستداران حوزهٔ آموزشوپروش کودکان و نوجوانان پیشنهاد میکنیم.
بخشی از کتاب نه تنبیه، نه تشویق
«حتی قبل از نگارش این کتاب بارها، چه بهصورت مکتوب و چه بهصورت شفاهی، استفاده از پاداش را مورد انتقاد قرار داده و با واکنشهای متفاوتی روبهرو شدهام. اما بیشترین واکنش این بوده است که سخن مرا نه رد میکردند و نه تأیید. بهعبارتی حرف آنها این بود: «شما چه راهحلی پیشنهاد میکنید؟»
بیگمان این پرسش کاملا منطقی و معقول است، ولی به چند دلیل پاسخ به آن برایم دشوار بوده است. نخست اینکه ابتدا باید ببینیم با کدامیک از این سه موضوع سروکار داریم: تربیت فرزند، آموزش دانشآموزان، یا مدیریت کارمندان.
دوم اینکه شیوه برخورد ما با هریک از موضوعات یادشده به علتِ ایجادی مشکل بستگی دارد. نکته جالب در رفتارگرایی کاربردی این است که برای تمام مشکلات یک پاسخ ارائه میشود. اما این پاسخ وعدهای دروغین است که بیاثر بودن آن در درازمدت خود را نشان میدهد. پاسخ من مبنی بر اینکه یک راهحل واحد را نمیتوان جانشین پاداش کرد لبخند تمسخر بر لبان افرادی مینشانَد که به راهحلهای فوری عادت کردهاند. واکنش احتمالی آنها این است که «اوه، فکرش را میکردم، لطفآ وقتی راهحلی پیدا کردید بعدآ بیایید تا در این باره با هم حرف بزنیم». بیگمان برای مسائل پیچیده انگیزشی هیچ پاسخ ساده و مؤثری نمیتوان یافت و به همین دلیل است که راهحلهای ساده بسیار وسوسهانگیزند.
آخرین و مهمترین دلیلی که در پاسخ به راهحل جایگزین مرا ناراحت میکند این حقیقت است که در بحثهای مربوط به راهحلهای جایگزین برای پاداش، عمومآ فرض میشود که درمورد هدف غایی توافق وجود دارد. اگر من به شما بگویم که جاده در دست تعمیر است و مشکل میتوانید به محل کار برسید احتمالا خواهید پرسید که «شما چه مسیری را پیشنهاد میکنید؟». بعد من با خوشحالی مسیر دیگری را توصیه میکنم که شما را به محل کار برساند. در اینجا هر دو درباره مقصد نهایی که محل کار شماست توافق داریم.
اما وقتی سخن از پاداش بهمیان میآید هدف نهایی اهمیت پیدا میکند. اگر هدف شما این باشد که یک کودک، دانشآموز یا کارمند را وادار به انجام کار مورد نظر خود کنید آنگاه برای سؤالِ «چه راهکاری را میتوان جایگزین پاداش کرد؟» احتمالا جز تنبیه راهکار دیگری نمیتوان ارائه داد. بهمنظور ایجاد اطاعت کوتاهمدت، راهکارهای کنترلی رفتارگرایی بهترین راهحلهای ممکن هستند.
ولی اگر هدف شما این باشد که با تحریک انگیزههای درونی، کارمندان را به کار بهتر ترغیب کنید، عشق به یادگیری خودجوش را در دانشآموز پرورش دهید، یا از فرزندان خود افرادی نوعدوست، متواضع و مسئول بسازید، آنگاه طرح سؤال «چه راهکاری را میتوان جایگزین پاداش کرد؟» معنایی ندارد، زیرا پاداش ذرهای ما را به این اهداف نزدیکتر نمیکند. درواقع پاداش عملا نیل به این مقاصد را دشوار میسازد.»
حجم
۳۷۶٫۸ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۲
تعداد صفحهها
۳۵۲ صفحه
حجم
۳۷۶٫۸ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۲
تعداد صفحهها
۳۵۲ صفحه
نظرات کاربران
با احترام برای تمام دوستانی که این کتاب براشون مفید بود باید عرض کنم : نثر این کتاب برای من به عنوان یک مادر سنگین بود. به نظر من کتاب بیشتر برای دوستانی است که در این حوزه به صورت
مطالعه این کتاب واقعا برای همه پدر و مادرها و مدیران در سطوح مختلف ضروریه و شواهد بسیار مستدل علمی در تاثیر منفی پاداش در تربیت فرزند، دانش آموز و کارمندان ارائه میده
احتمالا بیشتر ما میدانیم که تنبیه شیوهٔ خوبی برای تربیت بچهها یا مدیریت کارمندها و... نیست. اَلفی کُهن در حوزهٔ آموزش، والدگری و رفتارهای انسانی فعالیت میکند و در این کتاب نشان میدهد که تشویق هم شیوهٔ مناسبی برای کنترل
به عنوان یک معلم که در این زمینه مطالعات زیادی انجام دادم بسیار جالب و جامع بود.
خیلی کتاب جالبیه برام .پیشنهاد میکنم حتما بخونیدش. آموزه های خیلی جدید و متفاوتی رو درک کردم.
این کتاب برای افرادی که تخصصی در حوزه روانشناسی درس خوندن و کار میکنن مفید هست. چون بیشتر نظریههای رفتاردرمانی رو تحلیل میکنه و مثال میزنه. بهنظرم این کتاب برای افراد دیگه مثل پدر و مادرها ممکنه خسته کننده باشه
کتاب؛کتاب خوبیه
تکنیکال ب نظرم یکم سخت بود و لی از مطالعه اش لذت بردم
کتاب خوب و کاربردی برای فعالان حوزه کودک و نوجوان.
علمی و جذاب و تا حدودی غیر منتظره و قابل احترام است