کتاب تاوان

کتاب تاوان (The Reckoning) نوشته ادیت وارتون و ترجمه شهلا طهماسبی، یک مجموعه است که بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه آن را منتشر کرده است. این کتاب دو داستان کوتاه را در خود جای داده که هرکدام به‌نوعی به موضوعات اجتماعی، روابط انسانی و پیچیدگی‌های زندگی مدرن پرداخته‌اند. نویسنده‌ی شناخته‌شده و آمریکاییِ این اثر با نگاهی موشکافانه، لایه‌های پنهان احساسات، تصمیم‌ها و پیامدهای آن‌ها را در زندگی شخصیت‌ها بررسی کرده است. داستان‌های کوتاه این کتاب اغلب در شهرهای بزرگ و میان طبقات متوسط و بالای جامعه شکل گرفته و دغدغه‌هایی چون تنهایی، وفاداری، آزادی فردی و بهای انتخاب‌ها را به تصویر کشیده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب تاوان اثر ادیت وارتون

کتاب تاوان مجموعه‌ای از دو داستان کوتاه است که ادیت وارتون در آن‌ها به بررسی روابط انسانی، تضادهای اخلاقی و پیامدهای انتخاب‌های فردی پرداخته است. فضای غالب داستان‌ها، شهرهای بزرگ و زندگی طبقه‌ی متوسط و بالای جامعه است؛ جایی که شخصیت‌ها با چالش‌هایی چون تنهایی، تغییر ارزش‌ها و فشارهای اجتماعی روبه‌رو هستند. نویسنده با نثری دقیق و توصیف‌گرانه، شخصیت‌هایی را خلق کرده است که هرکدام درگیر نوعی کشمکش درونی یا اجتماعی هستند. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هر داستان، جهانی مستقل دارد اما در مجموع، دغدغه‌هایی مشترک را دنبال می‌کند؛ از آرزوهای برآورده‌نشده و حسرت‌های پنهان تا تلاش برای حفظ استقلال یا یافتن معنا در روابط انسانی. این اثر، تصویری از جامعه‌ای در حال گذار و انسان‌هایی است که میان سنت و مدرنیته، وفاداری و آزادی در جست‌وجوی هویت و آرامش هستند.

از آثار ادیت وارتون بارها برای تولید آثار مختلف هنری اقتباس شده است. رمان ایتان فروم نوشته‌ی او توسط کتی مارستون به‌صورت باله‌ای با عنوان Snowblind درآمد و در سال ۲۰۱۸ روی صحنه رفت. تعدادی از آثار ادیت وارتون به فیلم‌های صامت و صوتی تبدیل شده، ازجمله خانه‌ی شادی (۱۹۱۸)، عصر بی‌گناهی (۱۹۲۴ و ۱۹۳۴)، زمین بازی ازدواج (۱۹۲۹)، زنان عجیب (۱۹۳۴) و کهن‌دختر (۱۹۳۹). اقتباس‌های دیگر مانند فیلم‌های تلویزیونی ایتان فروم (۱۹۹۳)، عصر بی‌گناهی با کارگردانی مارتین اسکورسیزی (۱۹۹۳)، ریف (۱۹۹۹) و خانه‌ی شادی (۲۰۰۰) بوده است. آثار وارتون همچنین موجب تولید آثاری در حوزه‌ی رادیو و تلویزیون شد. در تئاتر نیز آثارش بارها روی صحنه رفته‌اند؛ خانه‌ی شادی در سال ۱۹۰۶، عصر بی‌گناهی در ۱۹۲۸، کهن‌دختر در ۱۹۳۴ که برای آن جایزه‌ی پولیتزر نمایشنامه دریافت شد. این اقتباس‌ها نشان‌دهنده‌ی تأثیر گسترده‌ی آثار این نویسنده بر سینما، تئاتر، تلویزیون و هنرهای نمایشی بوده است.

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

در داستان چشم‌انداز خانم منستی، با زنی سالخورده و تنها روبه‌رو هستیم که زندگی‌اش به تماشای منظره‌ی ساده‌ای از پنجره‌ی اتاقش گره خورده است. او که سال‌ها است در اتاقی کوچک در نیویورک زندگی می‌کند، دلخوشی‌اش را در مشاهده‌ی تغییرات فصلی حیاط‌ها و خانه‌های اطراف یافته، اما وقتی متوجه می‌شود قرار است ساختمانی جدید در حیاط همسایه ساخته شود و چشم‌انداز محبوبش را از بین ببرد، دچار بحرانی عمیق می‌شود. تلاش او برای حفظ این منظره به تصمیمی تراژیک و پیامدهایی تلخ منتهی و درنهایت، زندگی‌اش به‌پای همین دلخوشی کوچک قربانی می‌شود.

در داستان تاوان، محور روایت بر زندگی جولیا وستال استوار است؛ زنی که پس از جدایی از همسر اولش و ازدواج مجدد، با اصول و قراردادهای اخلاقی جدیدی روبه‌رو می‌شود. او و همسر دومش توافق کرده‌اند که در صورت ازبین‌رفتن علاقه، بتوانند به‌راحتی از یکدیگر جدا شوند، اما وقتی این توافق به واقعیت می‌پیوندد و مرد تصمیم به ترک جولیا می‌گیرد، جولیا با بحران هویت و معنای ازدواج مواجه می‌شود. او درمی‌یابد که نظریه‌های آزادی فردی و استقلال، در عمل با احساسات و وابستگی‌های انسانی در تضاد قرار می‌گیرند. جولیا در جست‌وجوی معنا و بخشش به‌سراغ همسر اولش می‌رود تا درک تازه‌ای از گذشته و حال خود پیدا کند. این داستان به‌دقت به بهای انتخاب‌های فردی و تأثیر آن‌ها بر سرنوشت انسان می‌پردازد.

چرا باید کتاب تاوان را بخوانیم؟

تاوان با روایت‌هایی چندلایه و شخصیت‌هایی باورپذیر، به بررسی ظریف روابط انسانی و پیامدهای انتخاب‌های فردی می‌پردازد. این کتاب، نه‌تنها تصویری از جامعه‌ای در حال تغییر را ارائه می‌دهد، بلکه به دغدغه‌هایی چون تنهایی، آزادی، وفاداری و معنای خوشبختی نیز می‌پردازد. خواندن این اثر فرصتی است برای تأمل در مورد ارزش‌ها و قراردادهای اجتماعی و شخصی، و مواجهه با پرسش‌هایی که شاید در زندگی روزمره کمتر به آن‌ها فکر می‌شود. روایت‌های وارتون، با جزئیات دقیق و نگاه انسانی، امکان همذات‌پنداری با شخصیت‌ها و درک عمیق‌تری از پیچیدگی‌های روابط را فراهم می‌کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان داستان‌های اجتماعی، کسانی که دغدغه‌ی روابط انسانی، تنهایی، هویت فردی و پیامدهای انتخاب‌های شخصی را دارند، و همچنین افرادی که به تحلیل روان‌شناختی شخصیت‌ها علاقه‌مندند، پیشنهاد می‌شود.

درباره ادیت وارتون

ادیت وارتون (Edith Wharton)، نویسنده و طراح برجسته‌ی آمریکایی در ۲۴ ژانویه‌ی ۱۸۶۲ در خانواده‌ای ثروتمند و ممتاز به دنیا آمد. در کودکی در اروپا و پس از آن در نیویورک، نیوپورت و رود آیلند پرورش یافت و استعداد و خلاقیتش از همان دوران جوانی آشکار شد. نوشتن را از نوجوانی آغاز کرد و پیش از ۱۸سالگی رمانی کوتاه نوشت و چند شعرش در ماهنامه‌ی آتلانتیک منتشر شد. نخستین کتاب او اثر غیرداستانی «دکوراسیون خانه» بود که آن را در ۳۵سالگی نوشت، اما پس از آن به نوشتن داستان‌های کوتاه و رمان روی آورد. نخستین داستان کوتاه او با عنوان Mrs. Manstey’s View در ۲۹سالگی منتشر شد. به‌تدریج آثار دیگری که برگرفته از تجربه‌های زندگی و ازدواجش بود، به چاپ رسید. در زندگی خود بیش از ۱۵ رمان، هفت نوول، ۸۵ داستان کوتاه، شعر، کتاب‌هایی درباره‌ی طراحی، سفر، نقد ادبی و فرهنگی و خاطرات منتشر کرد. ازجمله آثار برجسته‌ی ادیت وارتون می‌توان به رمان مشهور عصر بی‌گناهی، خانه‌ی شادی، ایتان فروم و مجموعه‌ای از داستان‌های ارواح اشاره کرد. او با بهره‌گیری از دانش و تجربه‌ی خود از زندگی در طبقه‌ی مرفه نیویورک، توانست تصویری واقع‌گرایانه و نقادانه از اخلاق و سبک زندگی دوران ارائه دهد. در کنار نویسندگان و هنرمندان برجسته‌ای مانند هنری جیمز، اسکات فیتزجرالد، آندره ژید، سینکلر لوئیس، ژان کوکتو و جک لندن نشست و برخاست داشت و از این تعاملات برای غنی‌ترکردن آثار خود بهره گرفت.

زندگی شخصی ادیت وارتون نیز تأثیر مستقیم بر نوشته‌هایش داشت. ازدواج ناموفقش با ادوارد وارتون، تجربه‌های خانوادگی و روابط اجتماعی‌اش، اغلب در رمان‌ها و داستان‌هایش بازتاب یافته است. پس از طلاق از ادوارد در سال ۱۹۱۳، بیشتر عمر خود را در فرانسه گذراند و در دوران جنگ جهانی اول به پناهندگان کمک کرد، برای آن‌ها خوابگاه ترتیب داد و از خطوط مقدم میدان نبرد برای نشریات آمریکایی گزارش نوشت. به‌دلیل شجاعت و فعالیت‌های انسانی‌اش، نشان لژیون افتخار فرانسه به او اعطا شد. ادیت وارتون همواره به تشویق نویسندگان جوان و حمایت از ادبیات ادامه داد و حتی در سنین بالاتر نیز هر روز ساعت‌ها در تختخواب به نوشتن مشغول بود. آثار او اغلب با استفاده‌ی ظریف از طنز تلخ و طنز دراماتیک شناخته می‌شوند و نقدهای او نسبت به جامعه‌ی مرفه و اخلاقیات زمانه‌اش بسیار برجسته است. ادیت وارتون در ۱۱ اوت ۱۹۳۷ درگذشت و در گورستان آمریکایی‌ها در ورسای دفن شد. میراث ادبی وارتون شامل نوشتارهایش در حوزه‌ی رمان، داستان کوتاه، شعر، نقد و خاطرات الهام‌بخش نویسندگان و پژوهشگران ادبیات بوده است.

این کتاب یا نویسنده چه جوایز و افتخاراتی کسب کرده است؟

ادیت وارتون به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان زن آمریکایی و نخستین زن برنده‌ی جایزه‌ی پولیتزر شناخته می‌شود. این جایزه در سال ۱۹۲۱ میلادی برای نگارش رمان «عصر بی‌گناهی» به او اهدا شد. همچنین ازآنجاکه این نویسنده در دوران جنگ جهانی اول به پناهندگان کمک کرد، برای آن‌ها خوابگاه ترتیب داد و از خطوط مقدم میدان نبرد برای نشریات آمریکایی گزارش نوشت، نشان لژیون افتخار فرانسه را دریافت کرد؛ به‌دلیل شجاعت و فعالیت‌های انسان‌دوستانه.

نظر افراد یا مجله‌های مشهور درباره این کتاب چیست؟

نویسنده‌ی سایت mark-markmywords.blogspot.com معتقد است که هر دو داستانِ این کتاب، عمق نویسندگی ادیت وارتون را به‌خوبی نشان می‌دهند. او همچنین معتقد است که این نویسنده همیشه در نوشتن درباره‌ی ازدواج عالی عمل کرده است.

بخشی از کتاب تاوان

«هربرت وان‌سیدرن و همسرش زوجی بودند که اموراتشان به لحاظ اجتماعی از طریق استودیوشان می‌گذشت. عکس‌های وان‌سیدرن به عنوان ضمائم پرارزش mise en scene، «بعدازظهرهای» همسرش را از گردهم‌آیی‌های آفت‌زده‌ای که در اتاق نشیمن‌های بزرگ نیویورک برگزار می‌شد، متمایز می‌کرد و به او اجازه می‌داد که به‌جای چای، از دوستانشان با ویسکی و سودا پذیرایی کند. خانم وان‌سیدرن مهارت خاصی در خلق فضایی داشت که از یک آدمک چوبی و سه‌پایۀ نقاشی برمی‌آید. و اگر گاهی موفق نمی‌شد به توهم دامن بزند و شجاعتش را آن‌قدر از دست می داد که آرزو می‌کرد هربرت می‌توانست نقاشی بکند، فوراً با دعوت از یک استعداد جدید و استخراج اجرایی جدید از یک عقیدۀ «هنرمندانه»، بر ضعف خودش غالب می‌شد. در جست‌وجوی این کمک‌دست بود که روی وستال انگشت گذاشت، و با هزار دوزوکلک و چاپلوسی او را خام کرد.»