کتاب ملکه آشور

کتاب الکترونیکی «ملکه آشور» نوشتهٔ محدثه داداشی اثری داستانی است که نشر زرین اندیشمند آن را منتشر کرده است. این کتاب با روایت‌هایی از زندگی شخصیت‌هایی در بستر تاریخ و معاصر، به سرگذشت‌هایی پر از رنج، امید و جست‌وجوی هویت می‌پردازد. داستان‌ها در قالب روایت‌هایی کوتاه و پیوسته، دغدغه‌های زنان، عشق، اسارت و آزادی را در بستر جغرافیا و تاریخ متفاوت به تصویر می‌کشند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب ملکه آشور

«ملکه آشور» مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه است که در فضایی میان واقعیت و خیال روایت می‌شوند. این کتاب با تمرکز بر سرگذشت زنان، به‌ویژه در بسترهای تاریخی و اجتماعی متفاوت، تلاش کرده است تا صدای زنانی را بازتاب دهد که در دل بحران‌ها و تحولات، به دنبال معنا و رهایی هستند. روایت‌ها گاه به گذشته‌های دور و افسانه‌ای مانند دوران آشوریان و شخصیت‌هایی چون «سمیرامیس» بازمی‌گردند و گاه در زمانهٔ معاصر، با دغدغه‌هایی ملموس‌تر و روزمره پیوند می‌خورند. ساختار کتاب بر پایهٔ داستان‌های مستقل اما مرتبط استوار است و هر داستان با زبانی توصیفی، فضای ذهنی و عاطفی شخصیت‌ها را به تصویر می‌کشد. این اثر در دستهٔ داستان‌های فارسی معاصر قرار می‌گیرد و با بهره‌گیری از عناصر اسطوره‌ای و اجتماعی، به بازخوانی نقش زنان در تاریخ و جامعه می‌پردازد.

خلاصه داستان ملکه آشور

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان اصلی کتاب با روایت دختری به نام «سمیرا» آغاز می‌شود که در اسارت نیروهای افراطی قرار دارد. او همراه با گروهی از زنان و دختران، در شرایطی سخت و ناامیدکننده، به یاد گذشته و خانواده‌اش می‌افتد. خاطرات عشق ممنوعه‌اش با «احمد» و مخالفت پدرش با این رابطه، در ذهنش مرور می‌شود؛ عشقی که در میانهٔ فرار از دست نیروهای مهاجم، به تراژدی و جدایی می‌انجامد. سمیرا در میان درد و ترس، با زنی آشنا می‌شود که او را به افسانهٔ «سمیرامیس»، ملکهٔ آشوریان، تشبیه می‌کند و امیدی کمرنگ به رهایی در دلش می‌کارد. روایت با تلفیق واقعیت تلخ اسارت و خیال‌پردازی‌های ذهنی سمیرا، مرز میان گذشته و حال، رؤیا و کابوس را درهم می‌آمیزد. در بخش‌هایی دیگر، داستان به زندگی شخصیت‌هایی در زمان و مکان متفاوت می‌پردازد؛ از جمله مردی مستندساز که به دنبال کشف راز جزیره‌ای مرموز است و درگیر عشقی نادیده و جست‌وجوی هویت می‌شود. کتاب با روایت‌هایی موازی، تجربه‌های زیستهٔ شخصیت‌ها را در مواجهه با رنج، امید و جست‌وجوی آزادی به تصویر می‌کشد، بی‌آنکه پایانی قطعی یا راه‌حلی روشن ارائه دهد.

چرا باید کتاب ملکه آشور را بخوانیم؟

این کتاب با روایت‌هایی چندلایه و پیوند میان تاریخ، اسطوره و واقعیت معاصر، تجربه‌هایی انسانی را به تصویر می‌کشد که کمتر در داستان‌های فارسی به این شکل بازتاب یافته‌اند. «ملکه آشور» دغدغه‌های زنان، هویت، عشق و اسارت را در بسترهای گوناگون بررسی کرده و با فضاسازی‌های ملموس، خواننده را به دل بحران‌ها و امیدهای شخصیت‌ها می‌برد. مواجهه با روایت‌هایی از رنج و مقاومت، فرصتی برای تأمل دربارهٔ نقش زنان در تاریخ و جامعه فراهم می‌کند و امکان همدلی با سرگذشت‌هایی را می‌دهد که در عین خاص‌بودن، جنبه‌ای جهان‌شمول دارند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای علاقه‌مندان به داستان‌های اجتماعی، روایت‌های زنانه، و کسانی که به پیوند تاریخ و اسطوره با زندگی معاصر علاقه دارند، مناسب است. همچنین برای مخاطبانی که دغدغهٔ هویت، آزادی و تجربه‌های زیستهٔ زنان را دنبال می‌کنند، این اثر می‌تواند جذاب و تأمل‌برانگیز باشد.

بخشی از کتاب ملکه آشور

«روی زمین سیمانی سختی نشسته‌ام و دستانم از پشت بسته شده است. در همان حالت سعی می‌کنم کمی خود را جابه‌جا کنم، از درد و کوفتگی بدنم آهی می‌کشم و لب‌های خشکیده‌ام را کمی با زبانم خیس می‌کنم. چشمانم از اشک لبریز می‌شود و در دلم می‌گویم: گناه من چیه که باید این همه سختی و مصیبت را تحمل کنم؟ بیشترین چیزی که آزارم می‌دهد؛ آفتاب تند تابستان و طناب ضخیمی است که دور مچ دست‌هایم بسته‌اند. سوزش زخم‌هایم غیرقابل تحمل شده است. فقط می‌خواهم که این طناب لعنتی باز شود. می‌خواهم دستانم را حرکت دهم. می‌خواهم بتوانم از جایم بلند شوم. می‌خواهم رها شوم. می‌خواهم حداقل در این گرمای طاقت‌فرسا آرزویی محال بدل کرده‌اند. نگاهم را به حجره میوه‌فروشی می‌دوزم، چقدر دلم می‌خواهد می‌توانستم یکی از آن سیب‌ها را بخورم. یک لحظه صاحب میوه‌فروشی با من چشم در چشم می‌شود؛ اما اگر بخواهد هم از ترس نگهبانان نمی‌تواند به من نزدیک شود. بغض سنگینی از جنس آفسوس، گلویم را می‌فشارد. مدام زیر لب تکرار می‌کنم؛ خدایا خودت بهم رحم کن. خودت یه معجزه‌ای کن که بتونم نجات پیدا کنم یا حداقل بمیرم و راحت بشم. از اعماق قلبم انگار صدایی منعکس می‌شود، صدایی که با هر ضربانش می‌گوید: تو باید به داد این مردم برسی...»