کتاب شفقت ورزی

کتاب شفقت‌ورزی: مسیر سلامتی نوشته‌ی ملیحه دیده‌بان استیار و رقیه مهربان، اثری در حوزه‌ی روان‌شناسی و سلامت روان است که انتشارات رشد فرهنگ آن را منتشر کرده است. این کتاب به بررسی مفهوم شفقت به خود و نقش آن در بهبود سلامت روانی می‌پردازد و تلاش دارد با تکیه‌بر پژوهش‌های علمی و تجربیات درمانی، راهکارهایی برای افزایش خودمهربانی و کاهش خودانتقادی ارائه دهد. نویسندگان با رویکردی علمی و کاربردی، به معرفی درمان مبتنی بر شفقت و تأثیر آن بر اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب و نشخوار فکری می‌پردازند. ساختار کتاب شامل توضیح مفاهیم پایه، معرفی مهارت‌ها و تمرین‌های شفقت‌ورزی و مرور پژوهش‌های انجام‌شده در این زمینه است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب شفقت ورزی

شفقت‌ورزی: مسیر سلامتی اثری پژوهشی و آموزشی در حوزه‌ی روان‌شناسی سلامت است که توسط ملیحه دیده‌بان استیار و رقیه مهربان نگاشته شده است. کتاب به‌طور ویژه به مفهوم شفقت به خود و جایگاه آن در فرایند درمان‌های روان‌شناختی می‌پردازد. نویسندگان با بهره‌گیری از منابع علمی و پژوهش‌های روز، به بررسی ریشه‌های فلسفی و روان‌شناختی شفقت، ارتباط آن با ذهن‌آگاهی و نقش آن در بهبود کیفیت زندگی پرداخته‌اند. ساختار کتاب به‌گونه‌ای طراحی شده که ابتدا مفاهیم پایه‌ای مانند خودمهربانی، تجربه مشترک بشری و ذهن‌آگاهی را شرح می‌دهد و سپس به مهارت‌ها و تکنیک‌های عملی شفقت‌ورزی می‌پردازد. در بخش‌های بعدی، تأثیر درمان مبتنی بر شفقت بر اختلالات روانی مختلف و نتایج پژوهش‌های انجام‌شده در این زمینه مرور شده است. این کتاب برای علاقه‌مندان به روان‌شناسی، درمانگران و افرادی که به دنبال بهبود سلامت روان خود هستند، منبعی قابل‌توجه به‌شمار می‌آید.

خلاصه کتاب شفقت ورزی

در این بخش، کتاب به‌طور عمیق به مفهوم شفقت به خود و اهمیت آن در سلامت روان می‌پردازد. نویسندگان ابتدا ریشه‌های لغوی و معنایی شفقت را بررسی کرده‌اند و آن را به‌عنوان توانایی همدردی با خود و دیگران، بدون قضاوت و سرزنش، معرفی کرده‌اند. سپس سه مولفه‌ی اصلی شفقت به خود را توضیح داده‌اند: مهربانی با خود در برابر خودسرزنش‌گری، تجربه مشترک بشری در برابر احساس انزوا و ذهن‌آگاهی در برابر همانندسازی افراطی یا اجتناب. کتاب تأکید دارد که شفقت به خود نه‌تنها به معنای دوست‌داشتن خود، بلکه پذیرش نقص‌ها و شکست‌ها به‌عنوان بخشی از تجربه انسانی است. نویسندگان با استناد به پژوهش‌های متعدد، نشان داده‌اند که افزایش شفقت به خود با کاهش افسردگی، اضطراب، نشخوار فکری و افزایش تاب‌آوری و بهزیستی روانی همراه است. همچنین، درمان مبتنی بر شفقت به‌عنوان رویکردی نوین در روان‌درمانی معرفی شده که با استفاده از تکنیک‌هایی مانند توجه مشفقانه، تفکر و رفتار مهربانانه، تصویرسازی ذهنی و تمرین‌های ذهن‌آگاهی، به افراد کمک می‌کند تا نگرش حمایتی و غیرقضاوتی نسبت به خود پیدا کنند. در ادامه، کتاب به بررسی عملکرد درمان مبتنی بر شفقت در اختلالات روانی مختلف می‌پردازد و نشان می‌دهد که این رویکرد می‌تواند در کاهش نشخوار فکری، خودانتقادی، احساس شرم و بهبود روابط میان‌فردی مؤثر باشد. همچنین، پژوهش‌های انجام‌شده در ایران و جهان درباره اثربخشی این درمان مرور شده و نتایج آن‌ها به‌صورت خلاصه ارائه شده است. در نهایت، نویسندگان تفاوت شفقت به خود با ترحم به خود را شرح داده‌اند و بر اهمیت مهارت‌های شفقت‌ورزی مانند توجه، استدلال، احساس و رفتار مشفقانه تأکید کرده‌اند.

چرا باید کتاب شفقت ورزی را بخوانیم؟

این کتاب با تمرکز بر مفهوم شفقت به خود و کاربردهای عملی آن، فرصتی برای شناخت بهتر خود و بهبود سلامت روان فراهم می‌کند. از ویژگی‌های شاخص اثر می‌توان به ارائه‌ی توضیحات روشن درباره‌ی مفاهیم پایه، معرفی تکنیک‌ها و تمرین‌های قابل اجرا و مرور پژوهش‌های علمی اشاره کرد. کتاب با رویکردی علمی و در عین حال کاربردی، به خواننده کمک می‌کند تا با کاهش خودانتقادی و افزایش مهربانی با خود، کیفیت زندگی و تاب‌آوری خود را ارتقا دهد. همچنین، بررسی تأثیر درمان مبتنی بر شفقت بر اختلالات روانی مختلف، این اثر را به منبعی مفید برای درمانگران و علاقه‌مندان به حوزه سلامت روان تبدیل کرده است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به افرادی که با اضطراب، افسردگی، نشخوار فکری یا خودانتقادی درگیر هستند، دانشجویان و پژوهشگران روان‌شناسی، درمانگران و مشاوران، و کسانی که به دنبال بهبود سلامت روان و افزایش تاب‌آوری خود هستند، پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب شفقت ورزی

مفهوم خودشفقت‌ورزی به معنای مهربانی با خود و داشتن درکی بدون قضاوت از نواقص خود است. همچنین این مفهوم به معنای تجربه‌پذیری و تأثیرپذیری از رنج دیگران نیز تعریف شده است؛ به‌گونه‌ای که فرد مشکلات و رنج‌های خود را تحمل‌پذیرتر می‌کند. خودشفت‌ورزی زمانی اتفاق می‌افتد که فرد درک کند بعضی رفتارها، احساسات و افکار شخصی از شرایط محیطی مانند رفتار و انتظارات دیگران تأثیر می‌پذیرند. درک این موضوع به فرد کمک می‌کند کمتر درباره اشتباهاتش قضاوت منفی و پیش‌داوری داشته باشد. داشتن شفقت به خود نیازمند این است که فرد به دلیل شکست‌ها یا نرسیدن‌ها به استانداردها از خود انتقاد سخت‌گیرانه نکند. در راستای پژوهش‌هایی که در حوزه‌ی شفقت به خود انجام گرفت، گیلبرت به استفاده از این سازه در فضای جلسات درمان اقدام کرد و در نهایت «نظریه‌ی درمان مبتنی بر شفقت» را مطرح کرد. گیلبرت تأکید می‌کند یکی از راه‌های کاهش رنج‌ها برای همه، شفقت‌ورزی با خود و دیگران است.