کتاب وفاق با آموزگاران روزگار

کتاب الکترونیکی «وفاق با آموزگاران روزگار» نوشتهٔ محسن دلیری اثری پژوهشی در حوزهٔ عرفان و ادبیات فارسی است که نشر حکمت و عرفان آن را منتشر کرده است. این کتاب به بررسی تأثیرپذیری مولوی از عارفان پیشین خود، به‌ویژه سنایی و عطار، در موضوع آفرینش و خلقت انسان می‌پردازد و جایگاه این سه عارف بزرگ را در شکل‌گیری اندیشه‌های عرفانی ایرانی-اسلامی واکاوی می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب وفاق با آموزگاران روزگار

«وفاق با آموزگاران روزگار» اثری ناداستان و پژوهشی است که با رویکردی تحلیلی-تاریخی، به بررسی پیوستار اندیشهٔ عرفانی در سنت فارسی می‌پردازد. محسن دلیری در این کتاب، با تمرکز بر سه چهرهٔ برجستهٔ عرفان ایرانی-اسلامی یعنی سنایی، عطار و مولوی، سیر تطور مفاهیم آفرینش، انسان کامل و عشق الهی را در آثار و افکار این بزرگان دنبال کرده است. ساختار کتاب مبتنی بر تحلیل تطبیقی و مقایسه‌ای است و با بهره‌گیری از متون اصلی و اشعار این عارفان، نشان می‌دهد که چگونه اندیشهٔ آفرینش و جایگاه انسان در عرفان فارسی، از سنایی آغاز شده، با عطار عمق یافته و در مولوی به اوج رسیده است. کتاب با زبانی پژوهشی و استناد به منابع اصلی، تلاش می‌کند پیوندهای معنوی و فکری میان این سه عارف را در بستر تاریخی و فرهنگی ایران اسلامی روشن کند و نقش آن‌ها را در شکل‌گیری ادبیات و عرفان فارسی برجسته سازد.

خلاصه کتاب وفاق با آموزگاران روزگار

در «وفاق با آموزگاران روزگار»، محسن دلیری به بررسی ریشه‌های اندیشهٔ مولوی در باب آفرینش و خلقت انسان می‌پردازد و نشان می‌دهد که مولوی چگونه از آموزه‌های سنایی و عطار تأثیر پذیرفته است. کتاب با مرور آثار سنایی، به‌ویژه «حدیقة‌الحقیقه»، آغاز می‌شود؛ جایی که سنایی انسان را آینهٔ صفات الهی و خلیفهٔ خداوند بر زمین معرفی می‌کند و بر نقش حکمت و عشق در آفرینش تأکید دارد. سپس به عطار نیشابوری و آثارش مانند «منطق‌الطیر» پرداخته شده است؛ عطار آفرینش را سفری عاشقانه و هدفمند می‌داند که انسان باید از طریق عشق و معرفت، به کمال و حقیقت الهی برسد. در ادامه، کتاب به مولوی و آثارش، به‌ویژه «مثنوی معنوی»، می‌پردازد و نشان می‌دهد که مولوی با الهام از سنایی و عطار، آفرینش را نه صرفاً یک رویداد کیهان‌شناختی، بلکه فرایندی معنوی و عاشقانه می‌بیند که هدف آن رسیدن انسان به مقام انسان کامل و بازگشت به اصل الهی است. دلیری با تحلیل تطبیقی، تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم این دو عارف بر مولوی را بررسی کرده و به نقش حکمت، عشق و سلوک معنوی در شکل‌گیری اندیشه‌های مولوی پرداخته است. کتاب همچنین به تأثیرپذیری مولوی از دیگر عارفان و متون اسلامی، مانند قرآن و حدیث، اشاره دارد و نشان می‌دهد که چگونه مولوی با بهره‌گیری از این منابع، منظومه‌ای از عرفان عاشقانه و حکمت‌آمیز را در شعر فارسی بنیان نهاده است.

چرا باید کتاب وفاق با آموزگاران روزگار را بخوانیم؟

این کتاب فرصتی فراهم می‌کند تا خواننده با ریشه‌های فکری و معنوی مولوی آشنا شود و دریابد که اندیشه‌های او چگونه در امتداد سنت عرفانی سنایی و عطار شکل گرفته‌اند. «وفاق با آموزگاران روزگار» با تحلیل تطبیقی و استناد به متون اصلی، به فهم عمیق‌تر مفاهیم آفرینش، انسان کامل و عشق الهی در عرفان فارسی کمک می‌کند. مطالعهٔ این اثر برای کسانی که به دنبال شناخت پیوندهای میان ادبیات، عرفان و فلسفهٔ ایرانی-اسلامی هستند، ارزشمند است و دریچه‌ای تازه به سیر تحول اندیشهٔ عرفانی در ایران می‌گشاید.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به عرفان و ادبیات فارسی، پژوهشگران حوزهٔ فلسفه و الهیات، دانشجویان رشته‌های ادبیات و معارف اسلامی و هر کسی که دغدغهٔ فهم عمیق‌تر اندیشه‌های مولوی، سنایی و عطار را دارد، مناسب است. همچنین برای کسانی که به دنبال درک تطبیقی مفاهیم آفرینش و انسان کامل در متون عرفانی هستند، مطالعهٔ این اثر توصیه می‌شود.

بخشی از کتاب وفاق با آموزگاران روزگار

«سنایی در حدیقة‌الحقیقه نظم جهان را تجلی حکمت مطلق الهی می‌بیند و انسان را نه موجودی صرفاً مادی بلکه روحی در جست‌وجوی تعالی می‌داند. عطار نیز در آثار خود انسان را در سفری معنوی برای کشف این حقیقت پنهان تصویر می‌کند. مولوی در مثنوی معنوی با زبانی شاعرانه و اشراقی، عالم محسوس را صرفاً پرده‌ای ظاهری می‌داند که حقیقت در باطن آن نهفته و تنها از طریق شهود و تصفیه درون قابل دستیابی است. در اندیشه این عارفان، آفرینش نه امری تصادفی، بلکه پرتوی از فیض و عشق الهی است. انسان، اگر به سلوک حقیقی دست یابد، می‌تواند به درک این حقیقت نائل شود. این نگاه قدسی، هستی را نه مجموعه‌ای پراکنده، بلکه تجلی نور واحد الهی می‌بیند که در آینهٔ انسان کامل به تمام و کمال بازتاب می‌یابد. این همه نقش دانی پین چیست؟ تا به معنی رسی بدانی زیست زیر گردون بامر و صنع خدای ساخته چهار خصم بر یک جای جمع ایشان دلیل قدرت اوست قدرتش نقشبند حکمت اوست بحقیقت بدان که هست خدای از پی حکم و حکمت بسزای»