کتاب محیط امنیتی جدید اروپایی و سیاست خارجی اتحادیه اروپا در قبال ایران

کتاب الکترونیکی «محیط امنیتی جدید اروپایی و سیاست خارجی اتحادیه اروپا در قبال ایران» نوشتهٔ یاسر نورعلی‌وند اثری پژوهشی در حوزهٔ علوم سیاسی است که نشر پژوهشکده مطالعات راهبردی آن را منتشر کرده است. این کتاب به بررسی تحولات محیط امنیتی اروپا و تأثیر آن بر سیاست خارجی اتحادیه اروپا نسبت به ایران می‌پردازد و با رویکردی تحلیلی، روندها و چالش‌های جدید امنیتی را در ارتباط با روابط ایران و اروپا واکاوی می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب محیط امنیتی جدید اروپایی و سیاست خارجی اتحادیه اروپا در قبال ایران

این کتاب در قالب ناداستان تحلیلی و دانشگاهی، به بررسی روندهای امنیتی و سیاست خارجی اتحادیه اروپا در قبال ایران می‌پردازد. «محیط امنیتی جدید اروپایی و سیاست خارجی اتحادیه اروپا در قبال ایران» نوشتهٔ یاسر نورعلی‌وند، در سه بخش اصلی تدوین شده است: بخش نخست به بنیان‌های نظری و رویکردهای مختلف دربارهٔ نقش اتحادیه اروپا در نظام بین‌الملل می‌پردازد؛ بخش دوم به تحولات محیط امنیتی اروپا و سیاست خارجی این اتحادیه اختصاص دارد؛ و بخش سوم به‌طور خاص سیاست اتحادیه اروپا در قبال ایران را در بستر این تحولات بررسی می‌کند. ساختار کتاب بر پایهٔ تحلیل‌های نظری، مرور اسناد راهبردی و بررسی روندهای تاریخی و معاصر شکل گرفته است. نویسنده تلاش کرده است با تکیه‌بر نظریه‌های روابط بین‌الملل و امنیت، تغییرات محیطی اروپا را از دهه‌های اخیر تا امروز واکاوی کند و تأثیر این تغییرات را بر سیاست‌گذاری خارجی اتحادیه اروپا نسبت به ایران نشان دهد. کتاب به‌ویژه به چالش‌هایی مانند بحران اقتصادی، مهاجرت، تروریسم، برگزیت، تهدید روسیه و تحولات خاورمیانه می‌پردازد و نقش ایران را در این معادلات امنیتی و سیاسی تحلیل می‌کند.

خلاصه کتاب محیط امنیتی جدید اروپایی و سیاست خارجی اتحادیه اروپا در قبال ایران

کتاب «محیط امنیتی جدید اروپایی و سیاست خارجی اتحادیه اروپا در قبال ایران» با مرور تحولات دهه‌های اخیر اروپا آغاز می‌شود؛ جایی که بحران اقتصادی ۲۰۰۸، انقلاب‌های عربی، بحران اوکراین و ظهور داعش، محیط امنیتی اروپا را دگرگون کرده‌اند. این تحولات، اتحادیه اروپا را از یک کنشگر آرمان‌گرا و هنجارمحور به یک بازیگر عمل‌گرا و امنیت‌محور تبدیل کرده است. نویسنده با بررسی نظریه‌های مختلف دربارهٔ قدرت مدنی، هنجاری، نظامی و عمل‌گرای اتحادیه اروپا، نشان می‌دهد که سیاست خارجی این اتحادیه در قبال ایران، همواره تحت‌تأثیر تغییرات محیطی و امنیتی اروپا بوده است. در بخش‌های بعدی، کتاب به نقش و جایگاه ایران در سیاست همسایگی جدید اروپا می‌پردازد و تأکید می‌کند که ایران به‌عنوان یکی از بازیگران کلیدی منطقه، در موضوعاتی مانند ثبات خاورمیانه، امنیت انرژی، بحران مهاجرت و مبارزه با مواد مخدر، اهمیت ویژه‌ای برای اروپا دارد. با این حال، اختلاف‌نظرهایی بر سر موضوعاتی چون برنامه هسته‌ای، حقوق بشر و نقش منطقه‌ای ایران، روابط دو طرف را پیچیده و پرچالش کرده است. در ادامه، نویسنده روند تغییر سیاست اتحادیه اروپا نسبت به ایران را از دوران پساجنگ سرد تا دورهٔ جدید امنیتی بررسی می‌کند. این روند از گفت‌وگوهای انتقادی و تعامل سازنده تا همکاری توأم با فشار دیپلماتیک و در نهایت، تعامل بازدارنده مبتنی بر اجبار یا همکاری گام‌به‌گام را شامل می‌شود. کتاب نتیجه می‌گیرد که تغییرات محیط امنیتی اروپا، سیاست اتحادیه اروپا در قبال ایران را از رویکرد تغییر رفتار به رویکرد مهار و از تعامل سازنده به تعامل بازدارنده سوق داده است.

چرا باید کتاب محیط امنیتی جدید اروپایی و سیاست خارجی اتحادیه اروپا در قبال ایران را بخوانیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای کسانی که به دنبال درک عمیق‌تر از روابط ایران و اتحادیه اروپا هستند، فرصتی فراهم می‌کند تا با روندهای امنیتی و سیاسی جدید اروپا و تأثیر آن بر سیاست خارجی این اتحادیه آشنا شوند. کتاب با تحلیل دقیق تحولات محیطی و ارائهٔ چارچوب‌های نظری متنوع، به خواننده کمک می‌کند تا پیچیدگی‌های روابط بین‌الملل و سیاست‌گذاری خارجی را بهتر بفهمد. همچنین، بررسی نقش ایران در معادلات امنیتی اروپا و واکاوی چالش‌ها و فرصت‌های پیش‌روی دو طرف، تصویری جامع از وضعیت کنونی و آیندهٔ این روابط ارائه می‌دهد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران علوم سیاسی، روابط بین‌الملل و مطالعات اروپا مناسب است. همچنین، برای کارشناسان حوزهٔ سیاست خارجی، امنیت و راهبرد و افرادی که به دنبال تحلیل روندهای جدید امنیتی و سیاست‌گذاری اتحادیه اروپا در قبال ایران هستند، مفید خواهد بود.

بخشی از کتاب محیط امنیتی جدید اروپایی و سیاست خارجی اتحادیه اروپا در قبال ایران

«بررسی روند تحولات اروپا در دهه‌های اخیر نشان می‌دهد که محیط امنیتی اروپایی پس از سال ۲۰۰۸ دگرگون شده است. بحران رکود اقتصادی در این سال آغازی بر این دگرگونی بود. مدت‌زمان زیادی از واپسین جاه‌طلبی‌های عصر طلایی تعمیق و توسعه هم‌گرایی اروپایی- تصویب پیمان اصلاحی لیسبون در سال ۲۰۰۷- نگذشته بود که این اتحادیه با بحران رکود اقتصادی وارد دوره‌ای جدید از حیات سیاسی خود شد که می‌توان آن را دوره‌ای از بحران‌های پیاپی اروپایی نام نهاد. اگر دگرگونی محیط امنیتی داخلی اتحادیه اروپا با بحران اقتصادی شروع شد، دگرگونی در محیط پیرامونی و خارجی آن نیز با رخداد انقلاب‌های عربی در سال ۲۰۱۰ و بحران اوکراین در سال ۲۰۱۴ آغاز شد. بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ که پیامدهای آن همچنان تعدادی از کشورهای مرکزی و جنوب اروپا را آزار می‌دهد، مهم‌ترین رکن قدرت اتحادیه اروپا یعنی قدرت اقتصادی آن را تضعیف و دولت‌های اروپایی را مجبور کرد برای عبور از این بحران به سیاست‌های ملی‌گرایانه و ریاضت اقتصادی روی آورند. مهم‌ترین پیامدهای این بحران شکل‌گیری اعتراض‌های اجتماعی در سطح ملی، رشد روندهای واگرا و جدایی‌طلب و همچنین رشد جریان‌های ملی‌گرای افراطی در دو سطح ملی و اتحادیه اروپا بوده است.»