کتاب بی صورت

کتاب بی‌ صورت با عنوان اصلی FanFaceless نوشته الیسا شینمل و ترجمه‌ی شادی غفیری توسط انتشارات ۳۶۰ درجه منتشر شده است. این اثر در دسته‌ی رمان‌های نوجوان قرار می‌گیرد و داستانی تأثیرگذار درباره‌ی هویت، پذیرش خود و مواجهه با تغییرات ناگهانی زندگی را روایت می‌کند. کتاب بی‌صورت با محوریت دختری نوجوان که پس از حادثه‌ای دگرگون‌کننده با چالش‌های جسمی و روانی روبه‌رو می‌شود به موضوعاتی چون دوستی، خانواده و بازتعریف زیبایی می‌پردازد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب بی صورت

کتاب بی‌صورت (بی صورت، تجربه زندگی دوباره...) رمانی است که با نگاهی واقع‌گرایانه به زندگی نوجوانی به نام میزی می‌پردازد. این کتاب با زاویه‌ی دید اول‌شخص تجربه‌های میزی را پس از حادثه‌ای که چهره‌اش را به‌شدت دگرگون می‌کند، دنبال می‌کند. الیسا شینمل، نویسنده‌ی کتاب، با روایتی صمیمی و جزئی‌نگر دنیای درونی شخصیت اصلی را به تصویر کشیده است؛ دنیایی که در آن مرز میان گذشته و آینده، امید و ناامیدی، و زیبایی و زشتی به چالش کشیده می‌شود. 

ساختار کتاب مبتنی‌بر فصل‌بندی زمانی و رویدادمحور است و مخاطب را قدم‌به‌قدم با فرازونشیب‌های زندگی میزی همراه می‌کند. کتاب بی‌صورت نه‌تنها به مسائل جسمی و پزشکی پس از حادثه می‌پردازد، بلکه تأثیرات روانی، اجتماعی و خانوادگی این اتفاق را نیز واکاوی می‌کند. این رمان با تمرکز بر روابط میان‌فردی، بحران هویت و تلاش برای بازسازی خود تصویری ملموس از مواجهه با فقدان و بازتعریف ارزش‌های فردی ارائه داده است.

خلاصه داستان بی صورت

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! 

 داستان بی‌صورت با زندگی روزمره‌ی میزی، دختر نوجوانی که عاشق دویدن است، آغاز می‌شود. او در خانواده‌ای با روابط پرتنش بزرگ شده است و دوستی صمیمی با سرنا و رابطه‌ای تازه با چیراگ دارد. یک صبح هنگام دویدن حادثه‌ای غیرمنتظره رخ می‌دهد؛ صاعقه به درختی نزدیک میزی اصابت می‌کند و او دچار سوختگی شدید و آسیب جدی به صورتش می‌شود. پس از این حادثه میزی در بیمارستان به هوش می‌آید و درمی‌یابد که بخش‌هایی از صورتش برای همیشه از دست رفته است. او باید با واقعیت جدید زندگی‌اش کنار بیاید؛ واقعیتی که نه‌تنها جسم او، بلکه هویت و روابطش را نیز تحت‌تأثیر قرار داده است. 

در طول داستان میزی با درد جسمی، درمان‌های طاقت‌فرسا و نگاه‌های متفاوت دیگران روبه‌رو می‌شود. او با حمایت خانواده، پرستاران و فیزیوتراپش مارنی تلاش می‌کند دوباره راه‌رفتن، نشستن و حتی لمس‌کردن را بیاموزد. در این مسیر میزی با احساسات متناقضی چون خشم، ترس، ناامیدی و امید دست‌وپنجه نرم می‌کند. او باید با تصویر جدید خود در آینه روبه‌رو شود و معنای زیبایی، دوستی و عشق را از نو تعریف کند. داستان روند تدریجی پذیرش و بازسازی هویت میزی را دنبال می‌کند، بی‌آنکه پایانی قطعی یا کلیشه‌ای برای او رقم بزند.

چرا باید کتاب بی صورت را بخوانیم؟

کتاب بی‌صورت با روایتی صادقانه و بی‌پرده تجربه‌ی زیستن با تفاوت‌های ظاهری و پیامدهای روانی و اجتماعی آن را به تصویر کشیده است. این کتاب مخاطب را با چالش‌های عمیق هویت، پذیرش خود و بازتعریف زیبایی آشنا می‌کند و نشان می‌دهد که مواجهه با بحران‌های بزرگ زندگی می‌تواند به فرصتی برای رشد و بازنگری ارزش‌ها تبدیل شود. روایت ملموس و جزئی‌نگر داستان امکان همدلی با شخصیت اصلی را فراهم می‌کند و به خواننده اجازه می‌دهد تا از زاویه‌ای تازه به موضوعاتی چون دوستی، خانواده و تاب‌آوری نگاه کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این رمان برای نوجوانان و جوانانی که دغدغه‌ی هویت، پذیرش خود و مواجهه با تغییرات ناگهانی را دارند، مناسب است. این کتاب همچنین برای کسانی که به داستان‌هایی با محوریت رشد فردی، روابط خانوادگی و اجتماعی و عبور از بحران‌های زندگی علاقه‌مند هستند، گزینه‌ای قابل‌توجه به‌شمار می‌آید.

بخشی از کتاب بی صورت

«قدم بردار، نفس بکش. قدم بردار، نفس بکش. سرنا، بهترین دوستم، نمی‌تواند از این تمرینات دویدن من سر دربیاورد. یک بار گفت که دویدن، از میان این همه ورزش‌های هوازی متنوع به مراتب بدترین ورزش و بدترین تنبیه است. البته، سرنا به یوگا مشغول است. قدم بردار، نفس بکش. قدم بردار، نفس بکش. تا جایی‌که می‌دانم، هیچ ورزشی جای دویدن را، علی‌الخصوص در این صبح زیبا، نمی‌تواند پر کند. صبح زود است؛ مه غلیظ خلیج هنوز تمام نشده. می‌شود گفت تمام شهر متعلق به خودم است - فقط من و چند نفر سگ‌گردان و کارکنان تحویل پیک، همگی ما در این هوای مه آلود شدید صبحگاهی، به راه خود ادامه می‌دهیم. حدود اردیبهشت ماه است، ولی در این وقت و ساعت، دمای هوا به‌سختی به پنجاه درجه‌ٔ فارنهایت می‌رسد. هوا هوای دویدن است. بین هر قدم دو نفس می‌گیرم. بخار نفسم ابری را مقابل صورتم شکل داده است و درست از میان این ابر به‌سرعت عبور می‌کنم.»